Στις ευρωεκλογές της 9ης Ιουνίου, επί της ουσίας δεν διακυβεύεται τίποτα σπουδαίο. Την επομένη η ΝΔ θα εξακολουθεί να είναι κυβέρνηση όποιο και να είναι το αποτέλεσμα, και θα έχει μπροστά της τρία χρόνια να πείσει έργω, για την εμπιστοσύνη τρίτης τετραετίας.
Απλώς με ένα «δυσμενές» αποτέλεσμα, όπου δυσμενές θεωρείται ποσοστό μικρότερο των προηγούμενων ευρωεκλογών, η αντιπολίτευση θα αρχίσει την έωλη προπαγάνδα ότι η κυβέρνηση καταρρέει, έχει χάσει την εμπιστοσύνη του λαού, προβάλει η άμεση ανάγκη εθνικών εκλογών, και άλλα προπαγανδιστικά παρόμοια.
Και αυτό θα συμβεί ακόμη και στην περίπτωση που τα ποσοστά της ΝΔ θα υπέρ επικαλύπτουν το άθροισμα ποσοστών ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ.
Η ΝΔ το γνωρίζει και προσπάθησε να το αποφύγει δίνοντας στις ευρωεκλογές χαρακτήρα εθνικής αναμέτρησης. Άλλωστε την κυνηγά το… φάντασμα Μπακογιάννη. Η επανάπαυση δηλαδή των Νεοδημοκρατών ψηφοφόρων και η ψευδαίσθηση ότι το κόμμα τους δεν κινδυνεύει αφού η ηχηρή πρωτιά είναι δεδομένη.
Όμως έτσι ακράδαντα πίστευαν στην πρωτιά και οι ψηφοφόροι του Κώστα Μπακογιάννη, πήγαν για μπάνιο σίγουροι για την κυριαρχία τους, και ξημέρωσαν με δήμαρχο Χάρη Δούκα.
Είναι πάντως λανθασμένος ο ισχυρισμός που κυκλοφορεί, ότι η κυβέρνηση μετατρέποντας τις εκλογές σε εσωτερική υπόθεση, εγκλώβισε στην ίδια τακτική και τα κόμματα της αντιπολίτευσης. ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ καθόλου δεν χρειάζονταν τέτοια επίνευση από τον Μητσοτάκη. Σαν έτοιμα από καιρό, επιδόθηκαν σε μονομαχία για την κατάκτηση της δεύτερης θέσης.
Η δεύτερη θέση δεν είναι αυτοσκοπός. Με δεδομένη τη χαώδη απόσταση από τη ΝΔ και τα μίζερα ποσοστά που συγκεντρώνουν, η δεύτερη θέση δεν αποτελεί βατήρα που θα εκτόξευε αυτόνομα ένα από τα δύο κόμματα στην κατάκτηση της εξουσίας. Είναι το «σκήπτρο» για την ηγεμονία στον χώρο της Κεντροαριστεράς, ώστε συνασπισμένη να αμφισβητήσει την εξουσία Μητσοτάκη.
Σκήπτρο αυταπάτης, καθώς οι αρχηγοί ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ - και δη ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ - δεν έχουν την αυτογνωσία να αποδεχθούν το έλλειμμά τους: Ότι δεν αποτελούν πόλο συσπείρωσης του συνόλου των κεντροαριστερών δυνάμεων.
Υπό την ηγεμονία τους μια συνασπισμένη κεντροαριστερά, δεν είναι σίγουρο πως θα αποτελούσε το πλήρες εκλογικό άθροισμα των τριών κομμάτων (ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ-ΝΕΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ). Πολύ περισσότερο δεν είναι σίγουρο ότι θα δημιουργούσε πολλαπλασιαστική δυναμική.
Δεν φανταζόμαστε π.χ. πως ο σοβαρός ψηφοφόρος του ΠΑΣΟΚ (και έχει τέτοιους το ΠΑΣΟΚ) θα δεχόταν να τεθεί το κόμμα του υπό την ηγεμονία του ενός κόμματος που στο παρελθόν τον κατασυκοφάντησε, επειδή τώρα στην αρχηγία είναι ο ελαφρολαϊκός dear Stefanos.
Γιατί αν οι Μητσοτάκης, Ανδρουλάκης και Κουτσούμπας εκπέμπουν πολιτικό λόγο (με τον Ανδρουλάκη να ρετάρει υπέρ τον δέον για τις υποκλοπές, σε σημείο να δυσανασχετεί ο κόσμος και ο ίδιος να χαραμίζει τις προτάσεις του κόμματός του) ο Στέφανος έχει μετατρέψει την προεκλογική περίοδο σε γλυκανάλατο σήριαλ λαϊκών εντυπώσεων.
Τη μια στο Αμέρικα ενημερώνει για θαύματα που συνετελέσθησαν κατά τη βάπτισή του. Μετά, κάνοντας κρουαζιέρα στα ελληνικά νησιά, έκθαμβος και οργισμένος κουνάει το δάκτυλο στους επικριτές του, λέγοντας ότι ο μόνος τρόπος διασύνδεσης των μικρών εξ αυτών, είναι ο ακτοπλοϊκός ( ενώ ο κόσμος νόμιζε ότι παλιά επικοινωνούσαν με… αραμπάδες).
Και ο πολιτικός του «λόγος» συνοψίζεται σε φιλιά, selfies και την ηθικοπλαστική υπόσχεση «δεν θα σας προδώσω ποτέ»!
Όμως, αντιθέτως με τα ειδυλλιακά δειλινά του Στέφανου στο Αγαίο, η κατάσταση στο εσωτερικό του κόμματος δεν είναι καθόλου ειδυλλιακή. Σε όλα τα κόμματα βεβαίως υπάρχουν ίντριγκες και διαγκωνισμοί μεταξύ των υποψηφίων, αλλά στον ΣΥΡΙΖΑ η κατάσταση έχει γίνει εκρηκτική, και αυτό βγαίνει προς τα έξω.
Οι δημοσκοπήσεις φέρουν πρώτες δυο «διασημότητες» του ψηφοδελτίου του. Την ηγερία του ελληνικού «Metoo» Σοφία Μπεκατώρου (επιλογή Κασσελάκη, αλλά εσωκομματικώς και υπογείως κατηγορείται ότι συζητούσε και με τη ΝΔ) και τον καλαθοσφαιριστή Νίκο παππά. Ο αγαπημένος της Συριζαϊκής βάσης Κώστας Αρβανίτης, διώκτης της κυβέρνησης (και της Ελλάδας) στο ευρωκοινοβούλιο, έρχεται τρίτος.
Η βάση κινδυνεύει να μείνει χωρίς τον αντι-Μητσοτακικό (και στο ευρωκοινοβούλιο ανθελληνικό), κήρυκά της. Και για να το αποτρέψει έχει εξαπολύσει μέσω των social media επίθεση δολοφονίας χαρακτήρα της Μπεκατώρου.
Τελικά, μ’ αυτά και μ’ αυτά, σε μια προεκλογική περίοδο βαριεστημάρας, όπου κανείς δεν μιλάει για την Ευρώπη, το σκίρτημα ενδιαφέροντος πηγάζει από τον
ΣΥΡΙΖΑ. Είτε με το θαύμα κατά τη βάπτιση του… μεγάλου ηγέτη, είτε με το survivor που επιδίδεται στο Αιγαίο, είτε με τα εσωκομματικά μαχαιρώματα!
