Το ΚΙΝΑΛ, λόγω και των εσωκομματικών διεργασιών για την ανάδειξη νέου αρχηγού έχει προσδιορίσει το συνέδριο του, κορονοϊού επιτρέποντος, προς τον Νοέμβριο. Η ΝΔ, επίσης ανάλογα με τις εξελίξεις στην πανδημία, για τον Δεκέμβριο. Στον ΣΥΡΙΖΑ το συνέδριο… αγνοείται, παρά το γεγονός πως διάφορες τάσεις το επιθυμούν. Ο Αλέξης Τσίπρας μέχρι στιγμής το αντιμετωπίζει με ιδιαίτερη επιφυλακτικότητα που αυξάνεται κάθε φορά που τα εσωκομματικά επανέρχονται στο προσκήνιο. Η υπόθεση Κούλογλου, παρά την ανασκευή, ανέδειξε τους λόγους του σκεπτικισμού που επικρατεί στην ηγεσία της Κουμουνδούρου.
Η φτώχεια φέρνει γκρίνια και αυτό στην αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ το γνωρίζουν καλά. Τα εσωκομματικά προβλήματα κρύβονται κάτω από το χαλί και όσοι τολμούν να τα θέτουν ή να παραθέτουν μια διαφορετική άποψη γίνονται βορά στην αρένα του διαδικτυακού πολέμου, όπως συνέβη με τη νέα παρέμβαση του Παύλου Πολάκη και την επίθεση στον Στέλιο Κούλογλου, την οποία ακολούθησε επισήμως ο ΣΥΡΙΖΑ δια του γραμματέα του κόμματος και άλλων στελεχών.
Οι τάσεις στο κόμμα της ;αξιωματικής αντιπολίτευσης παραμένουν ενεργές. Και ναι μεν ο Αλέξης Τσίπρας δεν έχει να φοβάται κάτι ως προς την προσωπική του παρουσία και ηγεμονία, εν τούτοις το τελευταίο που επιθυμεί είναι να αρχίσει μια ομφαλοσκόπηση που θα φέρει στο προσκήνιο όχι μόνο τις διαφορετικές θέσεις και απόψεις για την κατεύθυνση την οποία πρέπει να ακολουθήσει ο ΣΥΡΙΖΑ και η συν αυτών Προοδευτική Συμμαχία, αλλά την αδυναμία της… κυβερνώσας αριστεράς να επανεμφανιστεί ως… κυβερνώσα. Ως η πολιτική δύναμη δηλαδή που ως ο έτερος πόλος του πολιτικού συστήματος θα διεκδικήσει εκ νέου μια κυβερνητική θητεία.
Το βότσαλο στη λίμνη που έριξε ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ προκάλεσε τρικυμία. Οι επιθέσεις που δέχθηκε το επιβεβαιώνουν. Η ενόχληση στην Κουμουνδούρου ήταν μεγάλη και δεν κρύφτηκε. Έφτασαν στο σημείο να του αποδίδουν ευθύνες για τη δημιουργία κλίματος υπέρ της κυβέρνησης οι ίδιοι άνθρωποι που αρνούνται ακόμη και να ψέξουν τον Παύλο Πολάκη.
Ο Στ. Κούλογλου τα μάζεψε, τουλάχιστον ως προς το σκέλος που αφορούσε τον Αλέξη Τσίπρα και το αν πρέπει να είναι αυτός ο επικεφαλής της προοδευτικής κυβέρνησης που θα σχηματιστεί εάν και εφόσον καταστεί εφικτή η συνεργασία μετά τις εκλογές με απλή αναλογική. Τα περί ισοπαλίας πάντως δεν τα ανέφερε.
Όπως και να έχει εμφανίσθηκε να σύρεται σε μια ανασκευή λίγη ώρα μετά τη στήριξη που δέχθηκε από τον Ευκλείδη Τσακαλώτο. Οι αιχμές του δεύτερου εμφανείς και με πολλούς αποδέκτες. «Δεν είμαστε σταλινικό κόμμα» είπε, προσθέτοντας μάλιστα πως «δεν υπακούμε τυφλά, εκφραζόμαστε ελεύθερα, ο καθένας έχει το ύφος του, είτε διαφωνείς είτε συμφωνείς, με συντροφικό τρόπο μπορούμε να λύσουμε τις διαφωνίες μας».
Άδραξε ουσιαστικά την ευκαιρία να στείλει μήνυμα αναφορικά με τον τρόπο που λειτουργεί ή πρέπει να λειτουργεί το κόμμα, δείχνοντας και τον δρόμο που θα ακολουθηθεί εφόσον και αν πραγματοποιηθεί το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ. Άλλωστε η Ομπρέλα αποτελούμενη και από τους 53+ αποτελεί την τάση που ζητά μετ' επιτάσεως να αποφευχθεί πάση θυσία η μετατροπή του κόμματος σε αρχηγικό.
Θέμα που προτίθεται να θέσει, ως τάση, και στο συνέδριο, όπως άλλωστε έχει διαφανεί από τις τοποθετήσεις που γίνονται και στα συλλογικά όργανα του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και δημοσίως μέσω στελεχών που την εκπροσωπούν.
Ποιοι θέλουν το συνέδριο και γιατί
Το συνέδριο το επιδιώκουν εκτός από τα μέλη της Ομπρέλας και στελέχη παλαιά του κόμματος., Εμμένουν στη θέση που πρέπει να υπάρξει ανάλυση. Και για τα αίτια της ήττας αλλά και για την αδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ να πάρει κεφάλι, έστω να ξεκολλήσει από τα ποσοστά τα οποία του δίδουν οι δημοσκοπήσεις δύο χρόνια μετά τις εκλογές του 2019, και την κυβέρνηση να καλείται να διαχειριστεί διαρκώς κρίσεις με επιπτώσεις στη ζωή των πολιτών, όπως η πανδημία.
Είναι τα ίδια στελέχη που θέλουν και μια ξεκάθαρη τοποθέτηση ως προς την ιδεολογική γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ, τα οποία ο Αλέξη Τσίπρας επιχείρησε να καλοπιάσει όταν το καλοκαίρι δήλωνε πως για να πάνε προς το κέντρο πρέπει να στρίψουν αριστερά, άδειασε όμως με την ομιλία του στη ΔΕΘ όπου η λέξη «αριστερά» απουσίαζε χαμένη πίσω από το πράσινο φόντο και τον ήλιο που θέλει να σηκώσει ο πρόεδρος του κόμματος πάνω από τη χώρα.
Συνέδριο όμως θέλουν και οι της προοδευτικής συμμαχίας. Ο μόνος τρόπος για να τοποθετηθούν στο σκηνικό της Κουμουνδούρου είναι η ανάδειξή τους μέσα από εσωκομματικές διαδικασίες τις οποίες γνωρίζουν να χειρίζονται έχοντας μια ισχυρή προϋπηρεσία πέριξ της περιοχής της Χαριλάου Τρικούπη.
Ποιοι δεν θέλουν
Πρώτα απ όλα ο Αλέξης Τσίπρας. Σε καμία περίπτωση δεν θέλει την εσωστρέφεια να βγαίνει μπροστά σε αυτή τη φάση. Την ώρα που κηρύττει επαναστατική γυμναστική προαναγγέλλοντας σε μηνιαία βάση πρόωρες εκλογές, το τελευταίο που επιθυμεί είναι η ανάλυση των αιτιών της ήττας και η αποσαφήνιση της γραμμής και της πορείας του ΣΥΡΙΖΑ, τόξο που ορίζεται πολιτικά μεταξύ Δεξιάς και Αριστεράς.
Η τρικυμία Κούλογλου και η παρέμβαση Τσακαλώτου επιβεβαιώνει τους προβληματισμούς του. Όπως και το γεγονός πως δεν είναι λίγοι αυτοί που επιθυμούν ένα είδος ξεκαθαρίσματος με στενούς του συνεργάτες όπως είναι για παράδειγμα ο Παύλος Πολάκης αλλά και ο Νίκος Παππάς, με τον οποία δεν είναι μυστικό ότι στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ βρίσκονται επί σειρά ετών στα χαρακώματα.
Σε κάθε περίπτωση η κατάσταση στην Κουμουνδούρου παραμένει προβληματική. Ουδείς δύναται να προσδιορίσει άλλωστε πότε και με ποια αφορμή μπορεί να ξεσπάσει ένας νέος εσωκομματικός γύρος αντιπαράθεσης που βασιζόμενος στο γεγονός της απουσίας της συγκολλητικής ουσίας που λέγεται εξουσία δεν αποκλείεται να μετατραπεί ακόμη και σε ανοιχτή διαμάχη και ένα ξεκαθάρισμα λογαριασμών το οποίο έχουν προαναγγείλει και στελέχη του κόμματος.
