Του Γιάννη Σιδέρη
Οι αριστεροί είναι αισιόδοξοι άνθρωποι. Πως θα αλλιώς θα ξεκινούσαν να αλλάξουν τον κόσμο - άντε την Ευρώπη! Αλλωστε ο σεβαστός Χαρίλαος Φλωράκης - με την γήινη κατά τα άλλα σοφία - έλεγε «είμαι αισιόδοξος γιατί είμαι αριστερός!
Οι αριστεροί είναι αισιόδοξοι άνθρωποι, και πολύ περισσότερο είναι αισιόδοξοι για την ελληνική Οικονομία. «Το Πάσχα θα έρθει μαζί με την ανάσταση της Οικονομίας» είχε προβλέψει ο πρωθυπουργός Α. Τσίπρας. Μόλις γίνει η αξιολόγηση θα απογειωθούμε, διαβεβαίωσε ο κομμουνιστής, κατά τα λεγόμενά του, υπουργός Εργασίας Γ. Κατρούγκαλος.
Οι θεσμοί ήρθαν, υπό το άχθος του προσφυγικού κάπως πιο μειλίχιοι, χωρίς όμως να αποστούν από αυτά που αυτοί θεωρούν ως κόκκινες γραμμές. Έτσι η κυβέρνηση της αντίστασης και των ηρωικών λόγων, ξαναοριοθετεί προσώρας τα σημεία άμυνας στην ζώνη των 1300 ευρώ για κύριες και επικουρικές μαζί –και πάντα η αναφορά γίνεται για μεικτά.
Επίσης ως γνωστόν κάποιοι συνταξιούχοι θα γλυτώσουν τώρα ένα μέρος των συντάξεων τους και θα το χάσουν τα επόμενα δύο-τρία χρόνια. Εάν ο ΣΥΡΙΖΑ είναι και τότε στην κυβέρνηση, υπό μορφή συγκυβέρνησης με άλλα κόμματα, θα το υποστηρίξει ως αναγκαιότητα για να σωθεί η πατρίδα και η οικονομία. Εάν βρίσκεται στην αντιπολίτευση θα το καταγγείλει δριμέως, καθώς η τότε αντιλαϊκή κυβέρνηση, θα είναι όργανο του (αριστερού δικού του) μνημονίου, που θα στερεί από την λαϊκή οικογένεια το χαρτζιλίκι που έδινε ο παππούς στο άνεργο εγγόνι.
Κατά πολύ επαναπαυμένοι
Η αυτογνωσία δεν είναι το δυνατό σημείο της κυβέρνησης. Τα περισσότερα κυβερνητικά στελέχη τελούν υπό το δυσάρεστο ξάφνιασμα, που έφερε ένα μόνο θέμα: η μη εφαρμογή του προγράμματος της Θεσσαλονίκης. Όλα τα άλλα έχουν αιτιολογήσεις: τα κάπιταλ κοντρόλς («η ΕΚΤ φταίει, δεν έδωσε ρευστότητα»), η στροφή στο Δημοψήφισμα («για να σωθεί η χώρα)» , οι Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου («δεν υπήρχε χρόνος») - ακόμη και το τρίτο μνημόνιο δικαιολογούν αφού «δεν υπήρχε εναλλακτική»!.
Δεν έχουν πάντως την αίσθηση ότι η χώρα τσαλαβουτά και βουλιάζει, όπως οι πρόσφυγες στις λάσπες της Ειδομένης, και ότι πλέον είμαστε προβληματική, αν όχι παρείσακτη χώρα, σε Ανατολή, Δύση και Βορρά. Δεν το εκλαμβάνουν ως πρόβλημα μειωτικό για τη χώρα. Είναι πρόβλημα της Ευρώπης που είναι τόσο συντηρητική και ρατσιστική - και που έγινε έτσι λόγω των πολιτικών λιτότητας (αυτά λέει το μάνιουαλ).
Δεν θεωρούν καν μειωτική τη αναφορά του προέδρου των Σκοπίων ότι η χώρα του κατέσχε 9.000 ψεύτικα «διαβατήρια», που είχαν περάσει με την άδεια της Ελλάδας. Είναι πολύ φυσικό άλλωστε να γίνονται διευκολύνσεις αφού πρόσφυγες και μετανάστες είναι το ίδιο.
Αυτά είναι οι κυρίαρχες εντυπώσεις που διαπνέουν το κυβερνητικό στρατόπεδο, και που αποθησαυρίζει κάποιος, σταχυολογώντας συζητήσεις μαζί τους. Αλλωστε ό,τι έκαναν το έκαναν υπέρ του λαού!
Προτείνουν εκλογές στον πρωθυπουργό
Βρισκόμαστε στο τελευταίο επεισόδιο της αξιολόγησης που, θα έπρεπε να είχε γίνει από τον Νοέμβρη. Οι ξένοι, σύμφωνα με όλες τις συγκλίνουσες πληροφορίες και εκτιμήσεις, θα δείξουν κατανόηση - όπως δείχνει κάποιος σε αυτούς που δοκιμάζονται δεινώς.
Με κάποιες θυσίες στις συντάξεις και το μεγάλο Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων, θα αρχίσει η τμηματική αξιολόγηση (για να είναι τμηματική και η εκταμίευση χρημάτων , επειδή δεν μας εμπιστεύονται).
Και τότε θα αρχίσουν οι δοξαστικοί τόνοι από την κυβέρνηση για την οικονομία που θα αρχίσει να απογειώνεται και οι οποίοι θα κορυφωθούν με την έναρξη συζήτησης γα το χρέος.
Ο πρωθυπουργός έχει δεχθεί σοβαρές εισηγήσεις, τότε, την στιγμή της εφήμερης «δόξας» - εφήμερης γιατί η οικονομία θα εξακολουθήσει να παραπαίει, ούσα μακροχρονίως ασθενής και υποτροπιάζουσα με το προσφυγικό – να κάνει το μεγάλο άλμα και να ζητήσει την κήρυξη εκλογών.
Θεωρούν ότι παρόλη την «λάμψη της νίκης» και την μαζική προπαγάνδα γι' αυτή, είναι πιθανό να μην τις κερδίσουν, με την έννοια ότι δεν θα έρθουν πρώτο κόμμα. Ωστόσο θα έχουν αποχωρήσει ένδοξα, με υψηλά ποσοστά, αφού θα είναι οι… νικητές της αξιολόγησης και του χρέους, που λυγίζει τον ελληνικό λαό.
Τα υψηλά ποσοστά θα τους καταστήσουν ρυθμιστικό παράγοντα ούτως ή άλλως. Θα μπορούσαν να είναι ο βασικός κορμός της επόμενης κυβέρνησης.
Αν όχι, θα μπορούν να περιμένουν να ξαναέρθει συντόμως η σειρά τους. (το συντόμως δεν αναφέρεται σε κάποια δεξιά παρένθεση. Απλώς τα προβλήματα θα είναι τέτοια που θα αναλώσουν γρήγορα και επόμενες κυβερνήσεις).