Τρεις κινήσεις έπαιξαν κομβικό ρόλο στην πορεία ολοκλήρωσης του «ραντεβού» Μητσοτάκη με τον Πρόεδρο Μπάιντεν στην Ουάσιγκτον που έχει προγραμματιστεί για τις 16 Μαΐου, προκειμένου να πραγματοποιηθεί το επικείμενο ταξίδι. Με δεδομένη λοιπόν την εξαιρετική σχέση Αθήνας Ουάσιγκτον,
Η ψήφιση του νόμου «περί άμυνας και διακοινοβουλευτικής εταιρικής σχέσης Ελλάδας ΗΠΑ», η υπογραφή της αμυντικής συμφωνίας μεταξύ των δύο χωρών και φυσικά ο στρατηγικός ρόλος της χώρας μας μέσα από το διαρκώς αναβαθμιζόμενο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης. Τρεις κινήσεις που επιτάχυναν τις εξελίξεις και «κλείδωσαν» την επίσκεψη, η οποία γίνεται σε μια συγκυρία, όπου ο Ταγίπ Ερντογάν δεν έχει ακόμα λάβει πρόκληση από τον κ.Μπάιντεν για να τον επισκεφτεί στον Λευκό Οίκο. Κάτι που όπως επισημαίνουν πηγές αποτελεί έναν από τους λόγους που προκάλεσαν την νέα ένταση και τον καινούργιο γύρο προκλήσεων της Άγκυρας.
Εκτός της συνάντησης με τον Τζο Μπάιντεν, ο Μάιος θα είναι μήνας διεθνών επαφών για τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Στο πρόγραμμα του πρωθυπουργού δεσπόζει επίσης η παρουσία του στο Παρίσι (27 Μαΐου), για το συνέδριο του ΟΟΣΑ και βεβαίως στο τέλος του μήνα στις Βρυξέλλες, προκειμένου να συμμετάσχει στην κρίσιμη σύνοδο κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την ελπίδα να δοθεί μια καθοριστική ευρωπαϊκή απάντηση για να μειωθούν οι τιμές στην ενέργεια.
Πρώτη στη λίστα, η επίσκεψη Μητσοτάκη στην Ουάσινγκτον, όπου με φόντο τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, το παγκόσμιο τσουνάμι ανατιμήσεων στο χώρο της ενέργειας και τη συνεχιζόμενη τουρκική προκλητικότητα στο Αιγαίο, ο πρωθυπουργός θα περάσει στις 16 Μαΐου την πόρτα του οβάλ γραφείου για δεύτερη φορά στη διάρκεια της τριετούς θητείας του. Η πρώτη ήταν επί προεδρίας Τραμπ στα τέλη του 2019. Ο Έλληνας πρωθυπουργός θα έχει εφ' όλης της ύλης συζήτηση με τον κ.Μπάιντεν με μία σειρά σοβαρών θεμάτων.
-Οι εξελίξεις στην Ουκρανία,
-Ο νέος ενεργειακός χάρτης με τη συμβολή της χώρας μας να είναι καθοριστική,
-Η οικονομία και οι αμερικανικές επενδύσεις στην Ελλάδα και
-Ο τουρκικός αναθεωρητισμός
Τέσσερα ζητήματα που αναμένεται να κυριαρχήσουν τόσο στην κατ' ιδίαν συνάντηση των δύο ηγετών, όσο και στις διευρυμένες συνομιλίες των αντιπροσωπειών που θα ακολουθήσουν.