Ειδικού Συνεργάτη
Ο Αλέξης Τσίπρας δεν είναι τυχαίος πολιτικός. Όχι ότι έχει την πάστα του Α. Παπανδρέου όπως θα ήθελε, ούτε φυσικά Ουίνστον Τσόρτσιλ μπορεί να γίνει και αυτό δεν είναι μόνο για πρακτικούς λόγους, καθώς το Πολυτεχνείο και τα Εξάρχεια, δεν είναι το ίδιο σχολείο με το Harvard και το Berkeley ή με την γειτονιά του Oxfordshire.
Ο κ. Τσίπρας επιχειρεί κάτι πρωτόγνωρο με τρόπο μάλλον ανορθόδοξο. Αντί να επιχειρήσει να είναι ηγέτης που καθοδηγεί, που χαράσσει δρόμο και προχωρά, κάνει κάτι διαφορετικό: μεταλλάσσεται κάθε φορά. Και έτσι ανά πάσα στιγμή θα πρέπει να αναζητήσει ποιος ακριβώς είναι ο Αλέξης Τσίπρας και ποιοι ταιριάζουν στο νέο του κουστούμι.
Ο Αλέξης Τσίπρας ήταν το καλό υπάκουο παιδί του Αλέκου Αλαβάνου, μεταλλάχθηκε μετά και δίπλα στην οργισμένη πολιτική του εκείνη που άρχιζε να κτίζεται όταν άρχιζαν τα Μνημόνια, βρέθηκαν άλλοι συνοδοιπόροι. Ήταν παλιοί τελειωμένοι Αριστεροί, τελειωμένοι ανανεωτικοί, χωρίς ελπίδα κομμουνιστογενείς. Όλοι άρχισαν να αποτελούν την νέα αυλή του μεταλλαγμένου Αλέξη. Και τότε άρχισε η νέα μετάλλαξη. Εκεί που ταίριαζε στο προφίλ ο κάθε Βαρουφάκης. Και κάποιοι αριστεροί ακαδημαϊκοί, από τα σαλόνια της Ευρώπης, όπως ο Τσακαλώτος.
Το 2015 ήταν το καταλυτικό έτος για όλους. Το καραβάνι προχωρούσε και ο κ. Τσίπρας στις μεταλλάξεις του για να γλυτώνει ο ίδιος κάθε φορά από τα σκυλιά ,πέταγε τους περιττούς, σε αυτά.
Το πως ο οργισμένος πολίτικος που πάνω του είχε στρέψει το βλέμμα όλη η Ευρώπη, η Συντηρητική Ευρώπη βλέποντας έναν επικίνδυνο εχθρό και η κινηματική Ευρώπη ως έναν νέο πανευρωπαϊκό ηγέτη, μετατράπηκε σταδιακά στον πολιτικό που επέβαλε στην χώρα του αυτό ακριβώς από το οποίο υπόσχονταν να την γλυτώσει, είναι γνωστό. Ο Αλέξης σε ένα βράδυ άλλαξε και πάλι κουστούμι. Αλλάζοντας μαζί και το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος. Απροκάλυπτα. Και έτσι μαζί με το παλιό κουστούμι πετάχτηκαν στον δρόμο και οι υπόλοιποι.
Ξεκίναγε μια ακόμη πορεία μετάλλαξης. Τότε δεν χρειάζονταν Λαφαζάνηδες, Ζωές, Βαρουφάκηδες. Ήταν η εποχή του Καμμένου και των ΑΝΕΛ και των απολειφαδιών του ΠΑΣΟΚ που είναι οι παντός καιρού…
Ο νέος Αλέξης ταίριαζε μια χαρά με τον νέο περίγυρο, σιγά μην τον πείραζε ο Π. Καμμένος και η παρέα του..
Καμιά δουλειά και κανένας κολλητός δεν είναι ντροπή.
Ο κ. Τσίπρας φόρεσε το συντηρητικό κουστούμι.. Έγινε φίλος με την Μέρκελ, χαριεντίστηκε με τον Τραμπ.
Τώρα έφθανε στο όριο του. Έπρεπε να γίνει ένα big bang για την επόμενη μετάλλαξη. Το Σκοπιανό πέταξε εύκολα τον Καμμένο από το καραβάνι και προσέλκυσε πρόθυμους αδέσποτους, οι περισσότεροι από τον χώρο της «κεντροαριστεράς».
Ο Αλέξης που έγινε πρωθυπουργός λόγω του Καμμένου και των ΑΝΕΛ, αποφάσισε να αλλάξει ξανά. Η μετάλλαξη αυτή την φορά ήταν... προοδευτική. Και τρέχουν δίπλα όσοι ταιριάζουν με το νέο κουστούμι… οι πρόθυμοι. Και είναι οι νέοι υποψήφιοι για να πεταχτούν στα σκυλιά, όταν έρθει η στιγμή για την επόμενη μετάλλαξη του Αλέξη Τσίπρα…
Όσα κουστούμια και να αλλάξεις το δέρμα μένει πάντα το ίδιο. Είναι ικανός να μεταλλαχθεί τόσο εύκολα ώστε σε λίγο θα μπορεί να είναι ταυτόχρονα κυβέρνηση και αντιπολίτευση και αριστερός ακτιβιστής και συντηρητικός ρεαλιστής και πατριώτης και διεθνιστής…
Εξάλλου υπονοώντας προχθές με την εισβολή στο αρχοντικό της Κηφισιάς ότι έχει πάρει κάποιο δακτυλίδι από τον Αντώνη Λιβάνη παρουσία και της Μιμής, μην αποκλείσετε να έχουμε φέτος μετά από εκείνο του Γιώργου και της Μιμής και τρίτο μνημόσυνο του Α. Παπανδρέου στο Α'' Νεκροταφείο. Εξαρτάται από το κουστούμι…
