Η είδηση πέρασε εντελώς απαρατήρητη. Στις 23 Αυγούστου, κόσμος πολύς συγκεντρώθηκε στο γερμανικό λιμάνι του Φλένσμπουργκ για να παρακολουθήσει και να χειροκροτήσει την τελική άσκηση του νέου υπερσύγχρονου πλοίου διάσωσης μεταναστών «Sea-Watch 5» της ομώνυμης γερμανικής ΜΚΟ. Στην Ευρώπη όλοι συμφωνούμε ότι οι άνθρωποι που κινδυνεύουν στη θάλασσα πρέπει να σώζονται. Αυτό στο οποίο, όμως, δεν συμφωνούμε είναι το ποιος θα σηκώνει το βάρος.
Έτσι, έχουν όλοι εξελιχθεί σε ανθρωπιστές αλλά υπό την προϋπόθεση να επιβαρύνονται οι χώρες που διαθέτουν τα κοντινότερα λιμάνια - προορισμοί των επικίνδυνων αυτών θαλάσσιων ταξιδιών. «Χτίζουν», λοιπόν, τα διασωστικά πλοία σε ναυπηγεία λιμανιών όπως το Φλέσνμπουργκ στο Βόρειο Σλέσβιχ-Χολστάιν, μεγαλύτερη βορειότερη γερμανική πόλη, στα σύνορα με την Δανία, ανάμεσα στη Βόρεια και στην Βαλτική Θάλασσα, με την βεβαιότητα πως κανείς δεν θα διανοηθεί να πραγματοποιήσει ένα ταξίδι από την Μεσόγειο ως εκεί.
Γι’ αυτό και στις 23 Αυγούστου τα ρεπορτάζ μερίδας του γερμανικού Τύπου - πάντα πρόθυμου να ενοχοποιεί την Ελλάδα - τα ρεπορτάζ ήταν… λυρικά! Αναφέρονταν στο νέο διασωστικό Sea-Watch 5, πρώην πλοίο εφοδιασμού για πλατφόρμες αιολικής ενέργειας και πετρελαίου, το οποίο προσαρμόστηκε στις νέες ανάγκες.
Η οργάνωση αγόρασε το πλοίο το 2022 έναντι 4,5 εκ. ευρώ και… με την καλή της την καρδιά. Η βάφτιση έγινε τον Νοέμβριο στο Αμβούργο, οι επισκευές - μετασκευές σε ναυπηγείο της Δανίας – η οποία κατά τα λοιπά έχει σφραγίσει τα σύνορά της από το 2014 – και οι εργασίες συνεχίστηκαν στο Φλένσμπουργκ.
Τα λυρικά ρεπορτάζ
«Ένα πλοίο σε μια αποβάθρα με συννεφιά», έγραψαν. «Σύντομα φεύγει από την καταχνιά της Βόρειας Γερμανίας με προορισμό την ηλιόλουστη Μεσόγειο»!
Οπότε, βέβαιοι ότι δεν θα ενοχληθούν από τους μετανάστες που το πλοίο θα διασώζει, 314 άτομα έσπευσαν να λάβουν μέρος σε άσκηση εκκένωσης. Όπως έγραψε ο γερμανικός Τύπος, «νέοι, φοιτητές, συνταξιούχοι και οικογένειες βρέθηκαν εκεί εθελοντικά, αφιλοκερδώς, μόνο για καλό σκοπό»!
Μαζί με το αποτελούμενο από 31 άτομα πλήρωμα έλαβαν μέρος σε άσκηση κατά την οποία το πλοίο έπρεπε να εκκενωθεί εντός μισής ώρας. Με σκοπό να εκδοθεί το αναγκαίο πιστοποιητικό για την αντιμετώπιση εκτάκτων αναγκών, όπως μια πυρκαγιά εν πλω.
Με την διαφορά πως αυτή ήταν η μοναδική εκκένωση που θα δει το Φλένσμπουργκ – και μάλιστα Γερμανών πολιτών! Δηλαδή ούτε κατά την άσκηση χρησιμοποιήθηκαν μετανάστες, που χρειάζονται ειδικό χειρισμό, εκπαίδευση, διερμηνείς, όπως κάνουμε στην Ελλάδα. Με αποτέλεσμα, το (ψευδεπίγραφο) πιστοποιητικό να μην αφορά πραγματικές συνθήκες εκκένωσης.
Είναι χαρακτηριστικό ότι οι υπεύθυνοι ρώτησαν τους εθελοντές αν όλοι γνωρίζουν αγγλικά, διότι «αυτή είναι η γλώσσα του πλοίου»! Προφανώς, όμως, δεν ενημερώνουν για το ίδιο θέμα τους μετανάστες! Ούτε, βέβαια, τους ρωτούν αν μιλάνε αγγλικά για να… τους διασώσουν αγγλιστί αν κινδυνεύσουν! Οπότε, η άσκηση πήγε μια χαρά, ολοκληρώθηκε μάλιστα σε λιγότερο από μισή ώρα – λογικό αφού όλοι μιλούσαν αγγλικά.
Ούτε αυτή η κρίσιμη λεπτομέρεια αξιοποιήθηκε από τον γερμανικό Τύπο που υμνολογούσε – όπως άλλωστε δεν κάθισαν να σκεφτούν πέντε-δέκα βασικές αρχές της δημοσιογραφίας, όταν έγραφαν για την «Μικρή Μαρία»…
Από την καλή τους την καρδιά!
Μας ενημέρωσε επίσης ο γερμανικός Τύπος ότι από την ίδρυσή της το 2015, η ΜΚΟ Sea-Watch χρηματοδοτείται εξ ολοκλήρου από δωρεές, ενώ από το 2020 διαθέτει και αναγνωριστικά αεροσκάφη. Και πως με 100 υπαλλήλους και περισσότερους από 500 ακτιβιστές, έχουν σώσει περισσότερους από 45.000 ανθρώπους. Πολύ λιγότερους, βέβαια, από όσους έχουν σώσει τα Λιμενικά Σώματα των νότιων χωρών, τα οποία οι «ακτιβιστές» και οι Ευρωπαίοι αντιμετωπίζουν με καχυποψία.
Από την… καλή τους την καρδιά κατάφεραν να γιγαντώσουν την οργάνωση, να γίνουν εφοπλιστές! Ναυπηγούν, πουλάνε, αγοράζουν. Τα πλοία «Sea-Watch 1, 2 και 4» πέρασαν στους οργανισμούς Mare Liberum, Mission Lifeline και SOS Humanity.
Το Mare Liberum είναι μια ΜΚΟ με έδρα το Βερολίνο που ιδρύθηκε το 2018 και ξεκίνησε την «καριέρα» του με το ομώνυμο (και με γερμανική σημαία) πλοίο, καθώς και το ιστιοφόρο Sebastian K. Φυσικά από το Αιγαίο. Από το οποίο αποχώρησαν την πρωτομαγιά του 2023, καταγγέλλοντας το Ελληνικό Λιμενικό Σώμα για «σαμποτάζ, παρενοχλήσεις και καταστολή», που καθιστούν αδύνατες τις «επιχειρήσεις» τους στην περιοχή. Κι’ αυτό διότι με νόμο η Ελλάδα απαγόρευσε την δράση οργανώσεων στη θάλασσα αν προηγουμένως δεν ενημερώσουν το Λιμενικό.
Η Mission Lifeline, επίσης γερμανική, ιδρύθηκε από τον Άξελ Στάγιερ στη Δρέσδη το 2016 και δραστηριοποιείται με το πλοίο Rise Above, που φέρει γερμανική σημαία. Σε μία τουλάχιστον περίπτωση έχει παραβιάσει τα ιταλικά χωρικά ύδατα.
Η SOS Humanity, επίσης γερμανική, δραστηριοποιείται με το πλοίο Humanity 1, επίσης με γερμανική σημαία. Τώρα απέκτησαν το ένα από τα τρία Sea-Watch της ομώνυμης οργάνωσης, ενώ το 58 μέτρων «Sea-Watch 5», που μόλις ετοιμάστηκε εν χορδαίς και οργάνοις, έρχεται να αντικαταστήσει το «Sea-Watch 3», που για διασώσεις χρησιμοποιείται από το 2017 και θεωρείται πλέον παλιό.
Μέχρι το νέο απόκτημά της να φθάσει στην ηλιόλουστη Μεσόγειο, η Sea-Watch «επιχειρεί» με το πλοίο «Aurora», το οποίο πρόσφατα ακινητοποιήθηκε για είκοσι μέρες από την ιταλική ακτοφυλακή στην υπερφορτωμένη νήσο Λαμπεντούζα, μετά από επιχείρηση διάσωσης κατά την οποία ο καπετάνιος του αγνόησε κυβερνητικό διάταγμα.
Θυμίζω ότι τα πλοία Ocean Viking και Geo Barents φέρουν νορβηγική σημαία. Το πρώτο ανήκει στην ΜΚΟ «Μεσόγειος SOS» με έδρα τη Μασσαλία και το δεύτερο στους «Γιατρούς χωρίς Σύνορα».
Θυμίζω επίσης ότι κάθε φορά που τίθεται ζήτημα για τις σημαίες, οι συγκεκριμένες χώρες απαντούν ότι δεν φέρουν ευθύνη για ιδιωτικά πλοία που φέρουν τη σημαία τους! Ακόμη και όταν πρόκειται για δικές τους οργανώσεις!
Κάθε τόσο ανακοινώνουν εκατοντάδες διασώσεις και μεταφέρουν κόσμο στην Ιταλία, που βάσει νόμου ορίζει κάθε φορά κοντινότερο ασφαλές λιμάνι – κάτι που δεν αρέσει στους διασώστες, οι οποίοι προφανώς αδιαφορούν για το γεγονός ότι η Λαμπεντούζα βουλιάζει από κόσμο. Η χωρητικότητα του νησιού είναι 400 άτομα, αλλά συχνά εκεί στοιβάζονται ακόμη και 4.000 άνθρωποι.
Είναι χαρακτηριστικό ότι στις 25 Αυγούστου έφτασαν εκεί 1.918 άνθρωποι με 65 πλοία και την επομένη 519 με 17 πλοία.
Κλείνοντας τα μάτια στη σκληρή πραγματικότητα
Όλα αυτά δεν είναι απλές πληροφορίες. Είναι σκληρά πολιτικές πληροφορίες που οδηγούν στην πηγή του κακού, στη σκληρή πραγματικότητα που οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις δεν τολμούν να αποδεχθούν και να αντιμετωπίσουν.
Με εξαίρεση την Γερμανία, όπου υπάρχει μια κυβέρνηση συνασπισμού αποτελούμενη από τους Σοσιαλδημοκράτες, τους Πράσινους και τους Φιλελεύθερους, από τις προηγούμενες ευρωεκλογές ως αυτές που θα διεξαχθούν το 2024, η συντριπτική πλειοψηφία των κρατών- μελών της ΕΕ έχει αποκτήσει κεντροδεξιές ή δεξιές κυβερνήσεις. Σ’ αυτό συνετέλεσε η κοινή πλέον πεποίθηση ότι αριστεροί και σοσιαλδημοκράτες δοκιμάστηκαν και απέτυχαν σε όλους σχεδόν τους τομείς – και στο μεταναστευτικό.
Οι μόνες χώρες με αριστερόστροφες κυβερνήσεις είναι η Μάλτα (που όμως αντιμετωπίζει βαρύ μεταναστευτικό πρόβλημα λόγω αυξημένων ροών), η Ισπανία (όπου εντολή σχηματισμού κυβέρνησης έχει λάβει το Λαϊκό Κόμμα) και η Πορτογαλία (που δεν αντιμετωπίζει υπερβολικά πιεστική κατάσταση).
Στην ουσία, η σύνθεση του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου και των επιτροπών του (βλέπε Libe), αλλά και η ίδια η Κομισιόν, βρέθηκε ξαφνικά σε αναντιστοιχία με τη λαϊκή βούληση των χωρών-μελών.
Από την άλλη πλευρά, η συμπεριφορά των αριστερόστροφων κυβερνήσεων οδήγησε σε κατακόρυφη άνοδο την ακροδεξιά που διατυπώνει μια αντιμεταναστευτική γλώσσα του μίσους, η οποία υπονομεύει το Κράτος Δικαίου.
Στη Γερμανία, η AfD βρίσκεται πλέον στη δεύτερη θέση. Στη δεύτερη θέση αναμένεται να βρεθεί και η ολλανδική ακροδεξιά μετά τις εκλογές της 22ας Νοεμβρίου – θυμίζω ότι η τέταρτη κυβέρνηση Ρούτε έπεσε λόγω του μεταναστευτικού. Στη δεύτερη θέση στις εκλογές του περασμένου Απριλίου βρέθηκε η ακροδεξιά και στη Φινλανδία. Στην τετρακομματική κυβέρνηση Όρπο, το ακροδεξιό και αντιμεταναστευτικό Κόμμα των Φινλανδών έχει λάβει επτά υπουργεία, μεταξύ των οποίων και το Εσωτερικών, που χειρίζεται το μεταναστευτικό.
Στη δεύτερη επίσης θέση βρέθηκε και η ακροδεξιά του Τζίμι Άκεσον (Σουηδοί Δημοκράτες) και στην Σουηδία, όπου, τον Σεπτέμβριο του 2022, πρώτο ήλθε το κόμμα του συντηρητικού πρωθυπουργού Ουλφ Κρίστερσον. Ο Κρίστερσον σχημάτισε τρικομματική κυβέρνηση μειοψηφία στην οποία η ακροδεξιά προσφέρει ψήφο ανοχής.
Στην Αυστρία, ενόψει των εκλογών του 2024, το ακροδεξιό Κόμμα της Ελευθερίας (FPÖ) του Χέρμπερτ Κικλ εμφανίζεται συνεχώς πρώτο στις δημοσκοπήσεις και η συγκυβέρνηση Λαϊκού Κόμματος και Πρασίνων προσπαθεί να περισώσει ό,τι μπορεί.
Και στην Ιταλία, ο κυβερνητικός εταίρος της δεξιάς Μελόνι, ο Σαλβίνι της Λέγκα, περιμένει πώς και πώς τις ευρωεκλογές για να εισπράξει τα οφέλη από την μεγάλη μεταναστευτική κρίση που μαστίζει τη χώρα.
Τα εκλογικά αυτά αποτελέσματα θα είναι πολύ νωπά όταν θα διεξάγονται οι ευρωεκλογές. Και καθώς η μεταναστευτική κρίση οξύνεται, θεωρείται βέβαιο ότι αυτή η στροφή θα καταγραφεί και στις ευρωεκλογές. Θα αλλάξει η σύνθεση του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου, θα αλλάξουν τα μέλη των επιτροπών, θα αλλάξουν οι Επίτροποι.
Στην ευρωλίστα της Αριστεράς η «καπετάνισσα»
Δυστυχώς, με την άφρονα συμπεριφορά της, η ευρωπαϊκή Αριστερά τροφοδότησε την ακροδεξιά γλώσσα του μίσους και τελικά έβλαψε τους πρόσφυγες τους οποίους δήθεν προστατεύει με τις ΜΚΟ της.
Είναι χαρακτηριστικό ότι στις ευρωλίστες του γερμανικού αριστερού κόμματος Die Linke, ανακοινώθηκε ότι θα συμμετέχει η «καπετάνισσα» Καρόλα Ράκετε, που τον Ιούνιο του 2019, με το πλοίο Sea Watch 3 (αυτό που θα αντικατασταθεί από το Sea Watch 5) μπήκε χωρίς άδεια στο λιμάνι της Λαμπεντούζα, εμβολίζοντας πλοίο του Λιμενικού που προσπάθησε να παρεμποδίσει την είσοδο.
Η Ράκετε συνελήφθη, δικάστηκε και καταδικάστηκε σε κατ’ οίκον περιορισμό. Ωστόσο, τον Ιανουάριο του 2020 αθωώθηκε από το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο της Ιταλίας, που έκρινε την ενέργειά της επιβεβλημένη λόγω της υποχρέωσής της να σώσει τους ανθρώπους που μετέφερε. Σήμερα ο νόμος στην Ιταλία έχει αλλάξει και τα πλοία που μεταφέρουν μετανάστες δεν επιλέγουν λιμάνι, αλλά υποχρεώνονται να μεταβαίνουν κάθε φορά στο λιμάνι που θα τους υποδείξουν οι ιταλικές αρχές. Δηλαδή σήμερα πιθανότατα να μην εκδιδόταν απόφαση όπως αυτή του 2020.
Εξηγώντας τους λόγους για τους οποίους αποδέχθηκε την πρόταση του Die Linke, η 35χρονη «καπετάνισσα» της γνωστής γερμανικής ΜΚΟ, δήλωσε πως… συνειδητοποίησε «πόσο πολύ χρειαζόμαστε μια ισχυρή Αριστερά στα κοινοβούλια»!
Η βείχε έλθει σε σύγκρουση με τον Σαλβίνι, υπουργό Εσωτερικών τότε, εναντίον του οποίου υπέβαλε μήνυση για συκοφαντική δυσφήμηση. Ωστόσο, στις αρχές του περασμένου Ιουλίου, η ιταλική Γερουσία αρνήθηκε την άρση της ασυλίας του. Μετά την ανακοίνωση της υποψηφιότητάς της, ο Σαλβίνι την ειρωνεύτηκε από το Twitter, γράφοντας ότι χρειάζεται μια στιγμή ανάμεσα στον εμβολισμό σκάφους του Λιμενικού και τον αγώνα υπέρ της Αριστεράς.
Αλλά η υποψηφιότητα της Ράκετε βρέθηκε στο στόχαστρο και των Γερμανών αριστερών και ακτιβιστών. Υποστήριξαν πως δεν προηγήθηκε συζήτηση στην Ομοσπονδιακή Εκλογική Επιτροπή του κόμματος και πως το να πιστεύεις ότι θα βγεις από τα αδιέξοδά σου με την «καπετάνισσα» είναι «πραγματικά αφελές».
Η γερμανική αριστερά εθελοτυφλεί τόσο πολύ που κατόρθωσε να εκπαραθυρώσει την βουλευτή, Σάρα Βάγκενκνεχτ, μια πολύ ισχυρή και δυναμική προσωπικότητα, που όμως έχει διαφωνήσει με την μεταναστευτική πολιτική των ανοιχτών θυρών του κόμματος.
Κάποιοι μάλιστα μιλούν για πραγματική οπερέτα. Και μάλιστα χωρίς καν το χειροκρότημα των ομοϊδεατών.
Όπως και νάχει πάντως, στην Ευρώπη όλο και πιο πολλοί πιστεύουν ότι λύση και αποφάσεις για το μεταναστευτικό θα ληφθούν μετά τις ευρωεκλογές. Αλλά δυστυχώς οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις έχουν μέχρι στιγμής αποδειχθεί αδύναμες να ανακόψουν την άνοδο της ακροδεξιάς.
*Βουλευτής Β3 Νοτίου Τομέα Αθηνών, υφυπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου, δημοσιογράφος
