Η επίσκεψη του επικεφαλής της αμερικανικής διπλωματίας στη χώρα μας και το τετ α τετ του Άντονι Μπλίνκεν με τον Κυριάκο Μητσοτάκη στα Χανιά, άλλαξαν για λίγα 24ωρα την ατζέντα της πολιτικής επικαιρότητας, υπενθυμίζοντας τις γεωπολιτικές εξελίξεις στην περιοχή και τον ρόλο, που η Ελλάδα επιδιώκει να διαδραματίζει. Τα όσα μπορεί να σηματοδοτήσει για το επόμενο διάστημα και τις ελληνο-αμερικανικές σχέσεις η επίσκεψη αυτή, στη συγκεκριμένη χρονική συγκυρία και με ανοιχτά δύο πολεμικά μέτωπα, σε Μέση Ανατολή και Ουκρανία, δεν έγιναν, αυτή τη φορά, αντικείμενο πολιτικής αντιπαράθεσης. Από το πρωί της Δευτέρας, όμως, οι πολιτικές δυνάμεις θα βρεθούν και πάλι θέσεις εκκίνησης, με την γραμμή τερματισμού να τοποθετείται την 9η Ιουνίου, Κυριακή των ευρωεκλογών.
Η κυβέρνηση μοιάζει να έχει ήδη έτοιμο το «σχέδιο δράσης» των επόμενων μηνών, φέρνοντας στο προσκήνιο την υλοποίηση μεταρρυθμίσεων, οι οποίες έχουν ήδη αποφασιστεί, αλλά και την αντιμετώπιση, με μεγαλύτερη ένταση και αποτελεσματικότητα, όπως επιδιώκεται, προβλημάτων της καθημερινότητας. Οι αλλαγές στο κυβερνητικό σχήμα, άλλωστε, είχαν αυτό τον σκοπό, να δώσουν το έναυσμα της επανεκκίνησης. Ανάλογο τόνο θα έχει και το αυριανό υπουργικό συμβούλιο, που θα καταρτίσει το κυβερνητικό πλάνο του προσεχούς διαστήματος, όπου υγεία, παιδεία και ασφάλεια είναι στις πρώτες θέσεις. Αυτό φαίνεται να είναι και το ατού για την κυβέρνηση, άλλωστε, το γεγονός ότι έχει καταφέρει να θέτει ακόμη εκείνη την ατζέντα της πολιτικής επικαιρότητας, άρα και αντιπαράθεσης.
«Πεδίο δράσης» για το επόμενο διάστημα αναμένεται να είναι η Βουλή, όπου μέσα στον Ιανουάριο θα βρεθούν τέσσερα νομοσχέδια, της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης για την ίδρυση μη κρατικών μη κερδοσκοπικών πανεπιστημίων -το οποίο μάλιστα αναμένεται τις αμέσως επόμενες ημέρες να τεθεί σε δημόσια διαβούλευση, οπότε και θα φανεί τελικά αν θα ανοίξει ο Ασκός του Αιόλου- της αντιμετώπισης της οπαδικής βίας, των νέων ποινικών κωδίκων και της επιστολικής ψήφου.
Δύο θέματα εξακολουθούν να βρίσκονται ανοιχτά στο τραπέζι για την κυβέρνηση. Καταρχάς, το μείζον ζήτημα της ακρίβειας και των πληθωριστικών πιέσεων, που χρήζουν περαιτέρω μέτρων και πολιτικών, με τον Κυριάκο Μητσοτάκη να διαμηνύει ότι η κυβέρνηση θα εξαντλήσει κάθε δυνατότητα στήριξης των ευάλωτων, παράλληλα με τον στόχο της μόνιμης ενίσχυσης των εισοδημάτων και με το αρμόδιο υπουργείο να προαναγγέλει εντατικοποίηση των ελέγχων στην αγορά. Στο κυβερνητικό επιτελείο υπάρχει ο προβληματισμός για την επάρκεια των μέτρων που λαμβάνονται έως τώρα, με τους αρμόδιους να αναζητούν λύσεις για το πρόβλημα, που θα μπορούσε να εξελιχθεί σε «ωρολογιακή βόμβα».
Δεύτερο ανοιχτό ζήτημα, το πολυσυζητημένο πλέον νομοσχέδιο για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών. Η αναφορά του Κυριάκου Μητσοτάκη -πρώτα θα εξηγήσουμε μετά θα νομοθετήσουμε- ουσιαστικά περιέγραψε και την διαδικασία, που έχει αποφασίσει να προωθήσει το κυβερνητικό επιτελείο, μια διαδικασία, που θα αρχίσει να «ξεδιπλώνεται» το επόμενο διάστημα, με συγκεκριμένα κυβερνητικά στελέχη να αναλαμβάνουν ρόλο για να αμβλύνουν τις ενστάσεις και τη διστακτικότητα, που καταγράφεται σε μια μεγάλη μερίδα της κοινής γνώμης, αλλά και στο εσωτερικό της κυβερνητικής παράταξης.
Στον αντίποδα, είναι δύσκολο να δώσει κάποιος το περίγραμμα των κινήσεων της αντιπολίτευσης. Ο ΣΥΡΙΖΑ, η αξιωματική αντιπολίτευση της χώρας, μοιάζει να βυθίζεται και πάλι στην εσωστρέφεια και να επιστρέφει στην επικαιρότητα για τους λάθους λόγους. Μετά την πρόσκληση Κασσελάκη για τριήμερη συνάντηση της κοινοβουλευτικής ομάδας στο σπίτι του στις Σπέτσες και τις αντιδράσεις, που προκάλεσε στο εσωτερικό του κόμματος, ήρθαν οι δηλώσεις περί πρότασης υπουργοποίησης του πρόεδρου του από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας το 2019, που διαψεύστηκαν κατηγορηματικά από όλους τους εμπλεκόμενους, είχε προηγηθεί το προσωπικό «δάνειο» του Στέφανου Κασσελάκη προς το κόμμα, προκαλώντας και πάλι συζητήσεις, όπως και η πολυήμερη απουσία του στις ΗΠΑ.
Στον απόηχο όλων αυτών, που μετρά κανείς σε μόλις δύο εβδομάδες, το βλέμμα στρέφεται και πάλι στη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής, το επόμενο σαββατοκύριακο, όπου οι πληροφορίες φέρουν τον Διονύση Τεμπονέρα να αναλαμβάνει πρωτοβουλία «ανασύνθεσης του χώρου». Έως τότε, η αντιπολιτευτική ισχύς του ΣΥΡΙΖΑ μειώνεται περεταίρω, με το συνέδριο του Φεβρουαρίου να λαμβάνει και πάλι κρίσιμο χαρακτήρα.
Το ερώτημα, που διατυπώνεται όλο και πιο εμφατικά, αν τελικά θα βρεθεί τρόπος -γιατί χώρος υπάρχει- να δημιουργηθεί ο έτερος πόλος απέναντι από τη Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη, μένει έως σήμερα αναπάντητο. Στρέφει, όμως, εκ των πραγμάτων, το ενδιαφέρον και προς τη Χαριλάου Τρικούπη. Οι δημοσκοπήσεις κατατάσσουν το ΠΑΣΟΚ στην δεύτερη θέση, οι αναλυτές της κοινής γνώμης θεωρούν σχεδόν βέβαιο ότι αυτό το εύρημα θα επιβεβαιωθεί στις ευρωεκλογές, ταυτόχρονα, όμως, διαπιστώνουν την έλλειψη δυναμικής για το κόμμα του Νίκου Ανδρουλάκη, που απέχει ακόμη από το να θεωρηθεί το «αντίπαλο δέος» για την κυβέρνηση. Το πολιτικό σκηνικό μοιάζει, λένε, να «πατάει» σε ένα πόδι, αυτό της κεντροδεξιάς, αφήνοντας μετέωρο τον χώρο της κεντροαριστεράς.
