Το ΠΑΣΟΚ, κατάφερε με έναν ανορθόδοξο και πρωτόγνωρο τρόπο για τα κοινοβουλευτικά χρονικά της χώρας, να καταλάβει τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, χωρίς να προηγηθούν εκλογές. Η ανακατάταξη αυτή, προκάλεσε ανακούφιση έως και ευφορία σε μια σημαντική μερίδα των πολιτών που με αγωνία βλέπει να ξεσπούν στο διεθνές περιβάλλον απρόβλεπτες «καταιγίδες» ασύμμετρες απειλές και δικαίως τρέμει για το κατά πόσο η χώρα, διαθέτει πολιτικές εφεδρείες σοβαρότητας, υπευθυνότητας και πατριωτισμού, ο οποίος να μην είναι... εισαγόμενος και αδρά πληρωμένος από συμφέροντα εκτός Ελλάδας.
Η επιθυμία της Χαριλάου Τρικούπη να διασφαλίσει την πολιτική της αυτονομία και να καταστεί ξανά κυβερνητική δύναμη είναι θεμιτή και κατανοητή. Οι «τζιριτζάντζουλες» όμως δεν αποτελούν το ενδεδειγμένο υλικό προκειμένου να αποκτήσει το κόμμα κυβερνησιμότητα και ο κ. Ανδρουλάκης πρωθυπουργικό προφίλ. Εάν στο ΠΑΣΟΚ δεν επιθυμούν να τους «παρερμηνεύει» ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, πρέπει να μην αφήνουν επί τούτου το περιθώριο για… παρερμηνείες.
Με τον τρόπο όμως που επέλεξε να απαντήσει ο κ. Ανδρουλάκης σε σχετικό ερώτημα του Παύλου Τσίμα, κατηύθυνε και τον πλέον αφελή στο συμπέρασμα ότι συνομιλητές του και δυνητικοί κυβερνητικοί εταίροι είναι τα κόμματα που ονομάτισε και περιέγραψε στο briefing ο Παύλος Μαρινάκης. Δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ με το διακριτό μισό του να ανήκει στον Π. Πολλάκη, η Νέα Αριστερά, το κόμμα της Ζωής Κωνσταντοπούλου, του Γιάνη Βαρουφάκη, ίσως και το ΚΚΕ.
Δεν είναι δα τόσο αυθαίρετο, και προβοκατόρικο το συμπέρασμα το οποίο ανέδειξε ο εκπρόσωπος της κυβέρνησης. Αν το σχέδιο Ανδρουλάκη για μια «κεντροαριστερά σοβαρή, αξιόπιστη και προγραμματική» όπως είπε, περιλαμβάνει κάποιους άλλους άγνωστους προοδευτικούς πολιτικούς σχηματισμούς θα πρέπει να τους υποδείξει. Αν δεν ήθελε να καταλάβουμε αυτό που καταλάβαμε, ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ θα απαντούσε απλά ότι το ΠΑΣΟΚ προετοιμάζεται με σοβαρότητα, υπευθυνότητα, συγκροτεί ένα πρόγραμμα αξιόπιστο, ετοιμάζει τα στελέχη του για τις μεγάλες ευθύνες που απαιτεί η διακυβέρνηση της χώρας και επιδιώκει να πείσει τους πολίτες ότι μπορεί καλύτερα από τη ΝΔ και τον Κυρ. Μητσοτάκη.
Η απόλυτη θέση Ανδρουλάκη πως το ΠΑΣΟΚ ότι και να γίνει στη χώρα δεν θα συγκυβερνήσει με τη ΝΔ και το κλείσιμο του ματιού ότι αν δεν είναι αυτοδύναμο θα συνεργαστεί με τα προοδευτικά κόμματα στα αριστερά του, είναι τζιριτζάντζουλα. Το σχήμα που περιγράφεται ως προοδευτική διακυβέρνηση, το είχε προτείνει υπό καλύτερες συνθήκες, αλλά εξίσου καιροσκοπικά ο Αλέξης Τσίπρας και οι ψηφοφόροι ουδέποτε το «αγόρασαν» στις τελευταίες πολλές εκλογικές αναμετρήσεις.
Από την Κουμουνδούρου πάλι αν θέλουν να τεστάρουν πόσο ειλικρινής είναι η πρόθεση Ανδρουλάκη να συγκυβερνήσει ΜΟΝΟ με τους προοδευτικούς, ας του αποστείλουν επίσημη πρόσκληση να παραστεί στη φιέστα που ετοιμάζουν στις 25 Ιανουαρίου για να γιορτάσουν τα 10 χρόνια από την επέτειο της νίκης της Πρώτης Φοράς Αριστερά. Τότε που ο ΣΥΡΙΖΑ, θριαμβευτής των εκλογών του διχασμού και της τοξικότητας αντί να στρέψει το χέρι του προς τα Αριστερά έστρεψε το χέρι του προς τον Πάνο Καμμένο με τον οποίο συγκυβέρνησαν αδιατάρακτα μέχρι τη Συμφωνία των Πρεσπών.
Η εκλογή ΠτΔ ενδεχομένως να γίνει η αφορμή οριστικής απόκλισης του ΠΑΣΟΚ, από τις κατ΄ όνομα λοιπές προοδευτικές δυνάμεις και την προσήλωση του, στην εθνική αναγκαιότητα. Στην υπαρκτή προοπτική μιας υποψηφιότητας Βενιζέλου το ΠΑΣΟΚ θα συναντηθεί ξανά με τη Ν.Δ στην ίδια κοίτη απέναντι σε εκείνους που έθεσαν σε κίνδυνο την ευρωπαϊκή ύπαρξη της χώρας.
