Τα αίτια της πρόσφατης αναταραχής είναι πολλά. Στην κυβέρνηση το γνωρίζουν. Είναι η κόπωση των πολιτών από τα περιοριστικά μέτρα και οι οικονομικές επιπτώσεις της παρατεταμένης καραντίνας. Όταν ο πολίτης βλέπει τον αστυνομικό να πλησιάζει για έλεγχο, τον αντιμετωπίζει ως ενδεχόμενη απειλή που θα κοστίσει 300 ευρώ. Μετά είναι οι επιθέσεις για τον Κουφοντίνα και τον νόμο στα πανεπιστήμια.
Όμως η έξαρση της βίας, η ανεξέλεγκτη και εμπρηστική διάσταση που έχει λάβει, δεν είναι αυθόρμητη, μήτε αθώα. Έχει τους συνήθεις «πολλαπλασιαστές» της.
Η υπόθεση του Δημήτρη Κουφοντίνα είναι αμιγώς πολιτική και όχι νομική. Δεν υφίσταται δικαίωμα του καταδίκου κατά συρροήν δολοφόνου για επαναμεταγωγή στον Κορυδαλλό, σύμφωνα με τον συνταγματολόγο Νίκο Αλιβιζάτο. Υπάρχει μόνο μια σειρά αd hominem διατάξεων σκανδαλώδους προνομιακής μεταχείρισης επί ΣΥΡΙΖΑ ειδικά για τον αρχιτρομοκράτη.
Και μετά είναι οι «συστάσεις» και οι «προειδοποιήσεις» του πρώην βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ, Γιώργου Κυρίτση, «Αν δεν θέλετε τέτοιες εικόνες, πάρτε πίσω τον ν. Κεραμέως. Όταν βάλετε αστυνομία στα πανεπιστήμια, κάθε βδομάδα θα έχουμε σκηνικά Νέας Σμύρνης», οι οποίες εκφράζουν πολλά και προβεβλημένα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και της Αριστεράς. Θα περίμενε κανείς από τους επικεφαλής του χώρο απέναντι στην κακοφωνία και πολυφωνία για τέτοιου είδους ύψιστα αξιακά ζητήματα, να καταδικάζουν και να μην αφήνουν περιθώρια για ανάλογες δηλώσεις.
Γιατί όμως ΣΥΡΙΖΑ και Αριστερά επενδύουν στο παρωχημένο αφήγημα της «αυταρχικής Δεξιάς»; Τη στιγμή που δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι πλειοψηφία και κοινή γνώμη δεν ταυτίζονται με τέτοιες φθαρμένες ιδεοληψίες;
ΣΥΡΙΖΑ και Αριστερά τελούν εδώ και ενάμιση και πλέον χρόνο υπό δημοσκοπική και κομματική δυσπραγία. Θεωρούν ότι ο μόνος δρόμος που τους απομένει είναι να πλειοδοτήσουν σε τεχνητή ένταση και βία. Σε «πολιτική βίας», όπως εκείνοι τη βαπτίζουν. Όμως η Ιστορία έχει δείξει ότι η πολιτική δεν διασώζεται με αναβαπτίσεις.
Ο πραγματικός λόγος που ΣΥΡΙΖΑ και Αριστερά έχουν εξαπολύσει «μολότοφ» βίας είναι διότι η Νέα Δημοκρατία μέσω του κράτους δικαίου επιχειρεί να αποδομήσει τα άντρα, να ξεθεμελιώσει τα ορμητήρια και τα κρυσφήγετά τους. Οι καταλήψεις σε κτίρια και πανεπιστήμια ήσαν τόποι ιδεολογικής προπαγάνδας, οργάνωσης και προσηλυτισμού. Τα ανοχύρωτα και ανελεύθερα πανεπιστήμια αποτελούσαν το πλέον πρόσφορο και προσοδοφόρο πεδίο δράσης, ελέγχου, καταστολής και φίμωσης διαφορετικών απόψεων, είτε μέσω βίαιης παρεμπόδισης εκδηλώσεων, ομιλιών, παραδόσεων, είτε μέσω στοχοποίησης πρυτάνεων, όπως του ΑΠΘ, που απλώς κάλεσε την αστυνομία.
Η κυβέρνηση δεν «σπέρνει βία». Η ελληνική αστυνομία δεν μετέρχεται βίαιες μεθόδους. Τουναντίον επί ένα έτος πρωτοφανών απαιτήσεων και προκλήσεων οι άνδρες της ΕΛ.ΑΣ επέδειξαν ήθος, έργο και ενσυναίσθηση. Αν υπάρχουν μεμονωμένα περιστατικά παρέκκλισης, το σώμα της ΕΛ.ΑΣ διαθέτει και όργανα και βούληση πάταξής τους. Οι σχετικές διαδικασίες δεν προσφέρονται για λαϊκά δικαστήρια, μήτε για πολιτική καπηλεία, προς τιμήν και προστασία των στελεχών της ΕΛ.ΑΣ που περιπολούν και επιχειρούν μερόνυχτα στους δρόμους.
Το 2021 και εν μέσω πανδημίας δεν υπάρχει κύμα νεοαγακτισμένων να βγάλει τον Αλέξη Τσίπρα σε κάποια κυβερνητική ακτή. Μία παρόμοια εκ νέου καπήλευση θα αποτελούσε κομματικό ναυάγιο για την Κουμουνδούρου και πολιτικό καταποντισμό για τον ίδιο.
Η υπόθεση Κουφοντίνα, το νεο-αντάρτικο με τα Πανεπιστήμια, οι πλατείες των νεο-αγανακτισμένων πρέπει να αναδειχθούν και να απογυμνωθούν από την Κυβέρνηση ως αυτό που είναι: Σύγκρουση ενός περιθωριακού ρεύματος αμετανόητων υποστηρικτών ένοπλης βίας με συγκεκριμένες στοχεύσεις κατά του κράτους δικαίου και του κερδισμένου, κατακτημένου αστικού πολιτισμού.
Η βία είναι η εύκολη και μη αντιστρεπτή λύση που θα οδηγήσει στη «θλίψη». Ο ανηφορικός δρόμος είναι η καταλαγή και η ειρήνη. Το χάος είναι η φυσική κατάσταση των πραγμάτων. Στην αντίπερα όχθη στέκεται πάντα ο άνθρωπος, ο πολιτισμός και το ήθος.
