Η αυτοαποκαλούμενη προοδευτική αντιπολίτευση, διαθέτει την εντιμότητα να λέει φόρα παρτίδα ότι στόχος της κοινής λασποφορίας που ξεκίνησε με άλλοθι τα Τέμπη, είναι η κατάρρευση της κυβέρνησης Μητσοτάκη, μέσα σε λαϊκή κατακραυγή και μάλιστα όσο πιο γρήγορα γίνεται.
Έτσι ακριβώς το έθεσε ο Δ.Τεμπονέρας του ΣΥΡΙΖΑ σε συνέντευξή του στα Παραπολιτικά επανερχόμενος μετά από μια αξιοπρόσεκτη περίοδο αποχής από την ώρα που εξελέγη αρχηγός ο κ.Φάμελλος.
Η ευθυγράμμιση του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΡΙΖΑ, της Νέας Αριστεράς και όσων άλλων πιστών προσέλθουν, για να «τελειώνουν» την κυβέρνηση - ακόμη κι αν κυλήσουν τη χώρα σε μια νέα εποχή πολιτικής βαρβαρότητας – δυσκολεύει λόγω του παζαριού και της μάχης του ποιος θα είναι ο δυνατός πόλος του προοδευτικού λαϊκού μετώπου, που ονειρεύονται ότι θα καταλάβει την εξουσία όταν επιτέλους καταρρεύσει αυτή η κυβέρνηση.
Ο κ. Χαρίτσης κινούμενος ως λαγός, έριξε από τη Δευτέρα την ιδέα για κοινή πρόταση μομφής προς την κυβέρνηση. « Οφείλουμε να συντονίσουμε και να κλιμακώσουμε τις κοινοβουλευτικές μας παρεμβάσεις, φτάνοντας μέχρι και την πρόταση δυσπιστίας προς την κυβέρνηση της συγκάλυψης». Ως λαγός είχε ρίξει και την πρόταση για υποψήφιο ΠτΔ τον Ράμμο, αλλά εκεί ο Ν. Ανδρουλάκης έκανε άλλους λογαριασμούς.
Ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ άφησε να περάσουν τρεις μέρες από την πρόταση Χαρίτση και μια μέρα από τη συνέντευξη του Πρωθυπουργού πριν ανακοινώσει ότι αμέσως μόλις προκύψουν νέα στοιχεία από τα πορίσματα θα πάρει πρωτοβουλία για την κατάθεση πρότασης δυσπιστίας «απέναντι σε μια επικίνδυνη κυβέρνηση».
Ο Σωκράτης Φάμελλος που είχε μείνει πίσω, λόγω του ταξιδιού στην Αλβανία για την κηδεία του Αναστάσιου, μόλις επέστρεψε κάλεσε τον κ. Ανδρουλάκη να βιαστούν.
Ως γνωστόν στη βράση του κοινωνικού θυμού γίνεται καλύτερη η συγκόλληση υπό τα προσχήματα που δημιουργεί αναμφίβολα η ανάγκη του κόσμου για απαντήσεις.
Ήρθε όμως το δίδυμο Πολάκη – Αλεξιάδη και τίναξε στον αέρα τις γέφυρες του Φάμελλου στον Ανδρουλάκη. Ήταν, ούτως ή άλλως προειλημμένη απόφαση της Χαριλάου Τρικούπη να κινήσει αργότερα τη διαδικασία αλλά πλέον υφίσταται μια μεγάλη δυσχέρεια, ηθικής και πολιτικής τάξεως.
Θα ταυτιστεί με τον ΣΥΡΙΖΑ των Πολάκη - Αλεξιάδη που αποκαλούν χωρίς να ανακαλούν «δολοφόνους» τον πρωθυπουργό και τα μέλη της κυβέρνησης; Όπως άλλοτε αποκαλούσαν γερμανοτσολιάδες και προδότες τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ;
Επιδιώκουν την πτώση της κυβέρνησης αλλά η βούληση των πολιτών στις κάλπες θέτει τα δικά της εμπόδια.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, η Νέα Αριστερά και η Πλεύση Ελευθερίας τα βρήκαν αλλά δεν μπορούν να μαζέψουν τις 50 υπογραφές που απαιτούνται για να υποβάλλουν πρόταση δυσπιστίας. Όλοι μαζί έχουν 43 βουλευτές.
Ο κ. Ανδρουλάκης αρνήθηκε τηλεφωνικά στον Φάμελλο σε αυτή τη φάση να εισφέρει με τους 31έναν βουλευτές του.
Θα χρειαστεί όμως για να καταθέσει τη δική του πρόταση τις ψήφους όλων αυτών ή κάποιων εξ αυτών! Ο ΣΥΡΙΖΑ θυμίζουμε έχει 26 βουλευτές, η Νέα Αριστερά 11 και η Πλεύση Ελευθερίας 6. Μπαλαντέρ οι βουλευτές του Κασσελάκη που έφτασαν τους 7.
Τα deal που θα παίξουν σε αυτή τη διαδικασία θα δείξουν και τα όρια του προοδευτικού λαϊκού μετώπου. Δείχνουν όμως ήδη στους πολίτες: ότι η σπουδή τους δε σχετίζεται με το τραγικό δυστύχημα και το παίγνιό τους δεν αφορά το υγιές αίτημα της κοινωνίας για αλήθεια και λύτρωση μέσω αυτής.
Ο Νίκος Ανδρουλάκης θέλει, κατά πως λένε οι συνεργάτες του, να ασκήσει σκληρή αντιπολίτευση στην κυβέρνηση χωρίς λαϊκισμό και χωρίς να υποκύψει στην εργαλειοποίηση του πόνου των συγγενών και της οργής της κοινωνίας. Μακάρι να το εννοεί και να το πράξει στο επόμενο διάστημα. Να αποφύγει στην πράξη και το θεσμικό λαϊκισμό, και την εργαλειοποίηση του πόνου και της οργής όπως επιτήδεια έκανε κατά την πρόσφατη συνάντηση του με τους αγρότες της Κωπαϊδας. Το φόντο των τηλεοπτικών δηλώσεων του και οι φωτογραφίες μαρτυρούν την πρόθεση ή την αδυναμία του, να μείνει έξω από τον χορό της εξαγρίωσης της κοινωνίας. Τις μεθόδους του ΣΥΡΙΖΑ οι πολίτες τις αναγνωρίζουν έστω και αν εμφανίζονται εξευγενισμένες.
