Του Τάσου Ευαγγελίου
Ο Αλέξης Τσίπρας αν και δείχνει να ετοιμάζεται για όλα τα ενδεχόμενα, ακόμη και για έναν εκλογικό αιφνιδιασμό, δεν παύει να έχει στο μυαλό του τον Οκτώβριο. Και για να το πετύχει αυτό είναι αποφασισμένος να τα παίξει όλα για όλα, υπαναχωρώντας στις πιέσεις τραπεζών και δανειστών για τα κόκκινα δάνεια, μοιράζοντας χρήμα και τάζοντας προσλήψεις. Μόνο που αυτή η επιλογή περιλαμβάνει ένα υψηλό ρίσκο...
Είναι δεδομένο πως όλα τα σενάρια περί εκλογών είναι ανοιχτά. Δεδομένο όμως είναι και ότι ο Αλέξης Τσίπρας επιθυμεί ακόμη και κόντρα στις εισηγήσεις στενών του συνεργατών, να ολοκληρώσει τη, συνταγματικά προβλεπόμενη, θητεία του θεωρώντας ότι κάτι θα συμβεί, κάποιος τρόπος θα βρεθεί να γυρίσει το παιχνίδι.
Το γεγονός πως δεν τίναξε στον αέρα το παιχνίδι με τις τράπεζες και τα κόκκινα δάνεια είναι ενδεικτικό. Δεν σήκωσε τη σημαία του επαναστάτη αριστερού και έκανε στροφή 180 μοιρών από την αρχική του θέση περί ορίου για την προστασία της πρώτης κατοικίας που έφτανε τις 250.000 ευρώ. Κάτι που οι τραπεζίτες, οι δανειστές αλλά και οι αγορές θεωρούσαν ως αιτία... πολέμου.
Η κίνηση αυτή έδειξε πως σε μια άκρως προεκλογική περίοδο επέλεξε την υποχώρηση και μάλιστα ενώπιον του κοινού του και των ψηφοφόρων του. Το ίδιο έπραξε και με την εκκλησία και τον κλήρο.
Τα παραπάνω σε συνδυασμό με την εντολή που έχει δώσει για κλείσιμο των προαπαιτούμενων ώστε να υπάρξει θετική ανταπόκριση των θεσμών στη δεύτερη αξιολόγηση στα τέλη Φεβρουαρίου έρχονται να επιβεβαιώσουν πως στο μυαλό του Αλέξη Τσίπρα παραμένει ανοιχτό το ενδεχόμενο ολοκλήρωσης της θητείας.
Εκτιμά ενδεχομένως πως με το να μοιράσει χρήμα, ακόμη και από το λεγόμενο μαξιλάρι, και να προχωρήσει σε χιλιάδες προσλήψεις στο δημόσιο θα τον βοηθήσει ακόμη και να αντιστρέψει την εικόνα που έχει διαμορφώσει το εκλογικό σώμα στην πλειοψηφία του. Εξ άλλου όσο περισσότερο καθυστερήσουν οι εκλογές τόσο περισσότερος χρόνος θα έχει περάσει από την έγκριση της συμφωνίας των Πρεσπών που έχει προκαλέσει ανεπανόρθωτη βλάβη στον ίδιο και τον ΣΥΡΙΖΑ.
Όμως μπορεί ο Αλέξης Τσίπρας και ίσως ελάχιστοι εκ των συνεργατών του να επιθυμούν αυτή την εξέλιξη εν τούτοις υπάρχει ένας απρόβλεπτος παράγοντας.
Πρόκειται για τις ευρωεκλογές και το αποτέλεσμά τους. Αν οι ευρωεκλογές γίνουν πριν τις εθνικές εκλογές τότε είναι βέβαιο πως οι πολίτες θα ξεσπάσουν την όποια αντίθεσή τους σε αυτές και η ήττα του ΣΥΡΙΖΑ αλλά κυρίως προσωπικά του Αλέξη Τσίπρα θα είναι μεγαλειώδης και η ζημιά ανεπανόρθωτη.
Ένα αρνητικό αποτέλεσμα δεν θα μπορέσει να καλυφθεί με τις παροχές και τις υποσχέσεις. Μια καταβαράθρωση των ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές θα ανοίξει και πάλι το παιχνίδι στο χώρο της κεντροαριστεράς αφού πιστοποιημένα ο Αλέξης Τσίπρας και το κόμμα του δεν θα εκπροσωπούν τον αντίπαλο πόλο. Η όποια δυναμική παρουσιάζει σήμερα στο χώρο αυτό θα εξανεμιστεί. Ακόμη και οι πρόθυμοι να παίξουν έναν ρόλο δίπλα στο σημερινό πρωθυπουργό θα του γυρίσουν την πλάτη.
Η ήττα στις Ευρωεκλογές θα αναδείξει το κενό στο χώρο της κεντροαριστεράς. Και κυρίως θα φέρει στο προσκήνιο πρόσωπα που μπορούν να παίξουν ρόλο στα νέα δεδομένα και να εκτοπίσουν τον Αλέξη Τσίπρα.
Ο Νίκος Παπανδρέου αποτελεί αυτή τη στιγμή μια δυναμική ελπίδα για το χώρο. Χωρίς προσωπικά να έχει φθαρεί μέσα από την ενασχόληση με την πολιτική, κουβαλώντας ένα όνομα βαρύ στο χώρο της κεντροαριστεράς δύναται να αναδειχθεί μέσα από τις ευρωεκλογές και να μετατραπεί όχι στο αντίπαλο δέος του Αλέξη Τσίπρα αλλά στον βασικό εκφραστή ενός χώρου που δεν έχει βρει σήμερα τον εκφραστή του.
Σε κάθε περίπτωση αν οι ευρωεκλογές προπορευθούν των εθνικών όπως κατά βάθος επιθυμεί ο Αλέξης Τσίπρας είναι επιλογή του αφού ο ίδιος είναι ο μόνος που μπορεί να αποφασίσει το χρόνο διεξαγωγής του. Είναι όμως μια μεγάλη ζαριά, ένα ρίσκο που μπορεί στο τέλος της ημέρας να τον μετατρέψει από χρυσή εφεδρεία σε... απόκληρο. Και τότε η δήλωση Φίλη πως μετά τις εθνικές εκλογές δεν θα τεθεί θέμα ηγεσίας στον ΣΥΡΙΖΑ ίσως δεν ισχύει...
