Του Γιάννη Σιδέρη
Η αναπαλαίωση του ΣΥΡΙΖΑ προχωρά ακάθεκτη.
Είναι διατυπωμένο και από την ηγεσία ότι το στελεχικό δυναμικό του είναι αριθμητικά αναντίστοιχο της μάζας των ψηφοφόρων, και γι' αυτό επιχειρεί τη διεύρυνση, ώστε ο πασοκογενείς ψηφοφόροι να αντιστοιχηθούν με πασοκογενή στελέχη που εισρέουν στο κόμμα υπό την ομπρέλα της «Προοδευτικής Συμμαχίας».
Ωστόσο εκείνο που δεν είναι κατανοητό στην ηγεσία είναι πως η επιχείρηση διεύρυνσης σε στελεχικό δυναμικό έχει αγγίξει τα όριά της, καθώς το διαθέσιμο προς ανακύκλωση είναι το παλαιό και παρηκμασμένο τμήμα του ΠΑΣΟΚ. Απόδειξη οι «νέοι» 120 στους οποίους θα μιλήσει ο Αλέξης Τσίπρας το βράδυ της Δευτέρας σε εκδήλωση σε κεντρικό ξενοδοχείο.
Το ίδιο το κείμενο «καλέσματος» αποπνέει πρωτόλειο παλαιοπασοκισμό. Είναι εμφανές (και μάλλον δια χειρός Τζουμάκα), αφού απευθύνεται μεταξύ άλλων σε όσους εμπνέονται από παρακαταθήκες αγώνων για «εθνική ανεξαρτησία, λαϊκή κυριαρχία και κοινωνική απελευθέρωση», ήτοι στο τρίπτυχο της ιδρυτικής διακήρυξης της 3ης του Σεπτέμβρη του ΠΑΣΟΚ.
Ωστόσο οι 120 δεν φαίνεται να κομίζουν νέο αέρα.
Χαρτογράφοι του ΠΑΣΟΚ με γνώση προσώπων, τονίζουν ότι από τα 80 τουλάχιστον «νέα» ονόματα που υπογράφουν, αφορούν στελέχη που είτε είχαν αξιοποιηθεί σε αμειβόμενες κρατικές θέσεις επί ΣΥΡΙΖΑ, είτε έχουν ήδη υπογράψει και στο παρελθόν από 3-4 κείμενα υποστήριξης ο καθένας.
Παράλληλα τονίζουν με σκωπτικότητα ότι μαζεύει 55ρηδες με την ασήμαντη ιδιότητα του πρώην νεολαίου του ΠΑΣΟΚ. Εξ αυτού θεωρούν ότι είναι αστείο να μαζεύεις 55ρηδες ως πρώην νεολαίους! Πολύ περισσότερο όταν η συντριπτική τους πλειοψηφία ανήκε στον μηχανισμό του Άκη Τσοχατζόπουλου, ή στις ανερμάτιστες επιλογές του ΓΑΠ!
Μεταξύ τους βέβαια υπάρχουν και πρόσωπα καριέρας, όπως καμιά δεκαριά πρώην βουλευτές, οι οποίοι λόγω της καθίζησης των ποσοστών του ΠΑΣΟΚ «ξώκειλαν» σε πολιτική ξέρα,. Μαζί τους και στελέχη της αυτοδιοίκησης και του συνδικαλιστικού χώρου. Αυτές οι κατηγορίες απλώς αναζητούν νέα ακροατήρια προς άρδευση ψήφων.
Είναι εντυπωσιακό, και αρκούντως αποθαρρυντικό για τον ίδιο τον ΣΥΡΙΖΑ, το ότι εμμένει στην αναβίωση του ΠΑΣΟΚ ως του μόνου μοχλού εγκαθίδρυσης στο χώρο της Κεντροαριστεράς. Δεν μπορεί να εκπέμψει νέο κεντραριστερό λόγο που θα υπερκερνά το παραδοσιακό ΠΑΣΟΚ.
Παρόλη την μεγαλόστομη φρασεολογία για τη δήθεν ελπιδοφόρα διεύρυνση, οι δημοκοπήσεις τον δείχνουν καθηλωμένο στα ποσοστά των ευρωεκλογών, και το 31,5% ως ανώτατο όριο μιας συγκυριακής ανόδου. Και επειδή μετά το πατατράκ των δικών τους δημοσκόπων στις εκλογές, άρχισαν να πιστεύουν τις «στημένες» δημοκοπήσεις που δημοσιεύουν τα «αστικά ΜΜΕ», κατανοούν ότι με τα τωρινά δεδομένα η ανάκαμψη στην εξουσία δεν είναι ανθηρός περίπατος.
Έτσι ο Τσίπρας στην Επιτροπή Ανασυγκρότησης, άρχισε έμμεσα να πλαγιοκοπεί τις ηγεσίες της αντιπολίτευσης. Κατά τον πρώην Πρωθυπουργό η επόμενη κυβέρνηση θα είναι προοδευτική αφού οι επόμενες εκλογές θα γίνουν με απλή αναλογική. Και που θα βρεθούν τα κουκιά που χρειάζονται; Μα «θα προκύψει μια κυβέρνηση συνεργασίας όλων των δημοκρατικών και προοδευτικών δυνάμεων». Γι αυτό προέτρεψε τον Μητσοτάκη να ξεχάσει τις διπλές εκλογές καθώς «η απλή αναλογική ήρθε για να μείνει» (και να ξανακάνει τον Αλέξη Πρωθυπουργό).
Φυσικά οι πιθανότητες δημιουργίας μιας τέτοιας κυβέρνησης είναι από μηδαμινές έως μηδενικές και το γνωρίζει. Απλώς ασκεί πίεση στις ηγεσίες για να προσελκύσει το τμήμα των οπαδών που θα προσέβλεπαν σε μια τέτοια κυβέρνηση και θα δυσαρεστούντο με την άρνηση των ηγεσιών τους.
Δεν θα μπορούσε να υπάρξει μια τέτοια κυβέρνηση εφόσον στις εκλογές η ΝΔ θα είναι πρώτο κόμμα γιατί - αν ως υπόθεση εργασίας δεν κήρυττε νέες εκλογές - απλούστατα δεν θα μπορούσε να παρακαμφθεί. Αφενός απάδει στο δημοκρατικό ιστορικό κεκτημένο να παραγνωρίζεται το πρώτο κόμμα, αφετέρου δεν υπήρχε περίπτωση να συναινέσει το ΚΚΕ, ακόμη και αν η Φώφη και ο Γιάνης συναινούσαν.
Ήδη ο Κουτσούμπας απάντησε με άρθρο του στον Ριζοσπάστη, κάνοντας λόγο για κάλπικες διαχωριστικές γραμμές του ΣΥΡΙΖΑ με τη ΝΔ, και θεώρησε ως ανοιχτό το ενδεχόμενο να συγκυβερνήσουν. Το μόνο που απομένει στην σύναξη της Δευτέρας, είναι να υποδεχτούν τον Αλέξη με το άσμα «θα σε ξανάβρω στους μπαξέδες τρεις του Σεπτέμβρη να περνάς», ως άσμα ηρωικό και πένθιμο μιας νιότης που δεν ξαναγυρνά.
