Για να παραφράσουμε τον πρωθιερέα Κάρολο, ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από την Κουμουνδούρου. Το φάντασμα του ΚΙΝΑΛ. Στον ΣΥΡΙΖΑ καταγγέλλουν τις δημοσκοπήσεις ως στημένες, αλλά κάθε φορά που δημοσιεύεται μια νέα, αλαφιάζονται, γιατί αποτυπώνει ότι ο Ανδρουλάκης σταδιακά απορροφά τμήμα των πασόκων οπαδών που ξεστράτισαν προς ΣΥΡΙΖΑ.
Η κίνηση Τσίπρα να καταθέσει πρόταση δυσπιστίας προς την κυβέρνηση ήταν αφενός αψυχολόγητη, αφετέρου κίνηση πανικού. Οι προβολείς του πάντως είναι στραμμένοι στην κεντρική σκηνή και όχι στο εσωτερικό του κόμματος, με στόχο να το συσπειρώσει και να αμβλύνει τις αντιθέσεις που δημιούργησε η πρότασή του για εκλογή από τη βάση. Τρεις ημέρες είναι αυτές, θα περάσουν, και από Δευτέρα θα ξαναρχίσει η διαλυτική μουρμούρα στο εσωτερικό.
Τη χαρακτηρίζουμε αψυχολόγητη καθώς οι λόγοι που επικαλείται δεν του παρέχουν ισχυρά πολιτικά και ηθικά ερείσματα. Είναι αντίστοιχοι εκείνων για τους οποίους η κυβέρνησή του είναι εκτεθειμένη και υπόλογη στη λαϊκή συνείδηση. Το να επικαλείται το χάος της κακοκαιρίας η κυβέρνηση του Ματιού και της Μάνδρας, την πανδημία όταν είναι παγκόσμιο θανάσιμο θρίλερ, και την ακρίβεια όταν είναι εισαγόμενη και ταλανίζει όλη την Ευρώπη, δεν αποτελούν ισχυρή δικαιολογητική βάση.
Η παρούσα κυβέρνηση υπέστη μεν αντίστοιχα των δικών του Βατερλό, αλλά και η ανάμνηση της δικής του συμπεριφοράς παραμένει ηθικό στίγμα και αποδυναμώνει τα επιχειρήματά του.
Ο Μητσοτάκης είπε έστω και μια συγγνώμη προς τους πολίτες. Το εννοούσε ή όχι, του το σύστησαν οι επικοινωνιολόγοι ή όχι, ήταν κίνηση εκτόνωσης της δυσαρέσκειας ή όχι, πάντως το είπε. Και μια τέτοια συγγνώμη, ανεξαρτήτως αιτίας που λέγεται, υποδηλώνει εμπράκτως παραδοχή σφαλμάτων.
Αντιθέτως στο Μάτι και τη Μάνδρα δεν υπήρξε καμιά παραδοχή σφαλμάτων. Ο ίδιος ο Τσίπρας εκείνη την τρομερή νύκτα το έπαιζε αθώος και ανήξερος περί ύπαρξης νεκρών. Δεν έστερξε μια κουβέντα στους χτυπημένους θανάσιμα κατοίκους και τους συντετριμμένους οικείους τους, παρά μόνο ρωτούσε… αφελώς τι ώρα θα πετάξουν τα καναντέρ το πρωί και πως πάει η φωτιά… στην Κινέτα!
Στη συνέχεια έβαλε τους υπουργούς του να παρουσιάζουν fake δορυφορικούς χάρτες για να πείσουν ότι η φωτιά ήταν αποτέλεσμα σχεδιασμένου εμπρησμού, ο υπουργός Τόσκας δήλωνε ότι δεν έβρισκε μεγάλα λάθη στην αντιμετώπιση, ο Πολάκης ότι έγινε καλή δουλειά αλλά οι νεκροί «θολώνουν την εικόνα», η βουλευτής Αυλωνήτου ότι κάποιοι πνίγηκαν στη θάλασσα γιατί δεν είχαν εκπαιδευτεί στο κολύμπι, ο υφυπουργός Τσιρώνης με… φιλοσοφική διάθεση ότι… και στους δίδυμους πύργους δεν έγιναν όλα καλά (!).
Την ίδια στιγμή ο συγκυβερνήτης Πάνος κατηγορούσε τους κατοίκους, ότι για την τραγωδία φταίνε οι ίδιοι με τα αυθαίρετα, ενώ όταν του έκαναν παράπονα τους επιτέθηκε λέγοντας ότι μιλάνε… σαν τον Πορτοσάλτε! Τη μεθεπομένη της εκατόμβης αυτό. Πλήρης κυβερνητική αναισθησία… Παράλληλα σε άλλη στιγμή η Δούρου χαρακτήρισε τους πνιγμένους της Μάνδρας «στραβή στη βάρδιά της»!
Με τέτοιο επιβαρυμένο παρελθόν, επιχειρησιακής ανικανότητας, επικοινωνιακής αβελτηρίας και - κυρίως - συναισθηματικής αναλγησίας, είναι υπονομευμένο το επιχείρημα περί ανάγκης καταψήφισης της κυβέρνησης για τις σημερινές δοκιμασίες. Σαν να πηγαίνει ξυπόλητος στ' αγκάθια…
Παράλληλα συσπειρώνει τη ΝΔ, και ξεχνιόνται οι εσωκομματικές μουρμούρες για τα πρόσωπα των υπουργών που φέρουν μικρή ή μεγάλη ευθύνη για την κατάσταση.
Είναι πρωτίστως κίνηση πανικού γιατί ο Ανδρουλάκης λειτουργεί ως ταμιευτήρας δυσαρεστημένων από τον ΣΥΡΙΖΑ κυρίως, και δευτερευόντως από τη ΝΔ. Βλέπει ότι με την ταχεία αποσυσπείρωση πλαγιοκοπείται και αναγκαιούται να δείξει ότι παραμένει στην ηγεσία των αντικυβερνητικών δυνάμεων. Στην παλαιοαριστερή γλώσσα θα λέγαμε «ο μπροστάρης της αντιπολίτευσης».
Ελπίζει έτσι ότι θα αναζωπυρώσει το αντικυβερνητικό κλίμα με το τριήμερο σφυροκόπημα της κυβέρνησης, και παράλληλα θα δείξει ποιος είναι ο… φυσικός ηγέτης της Κεντροαριστεράς, δεδομένου ότι ο Ανδρουλάκης θα λείπει από την αίθουσα.
Από την άλλη, δεν γνωρίζουμε αν θα αποβεί επ' ωφελεία του ΚΙΝΑΛ η θετική στάση Ανδρουλάκη υπέρ της πρότασης Τσίπρα, ενώ θα μπορούσε το κόμμα του να απέχει «για να μην συμμετάσχει σε μικροκομματικά παιγνίδια». Σε κάθε περίπτωση δίνει τη δυνατότητα στον Τσίπρα να τον παρουσιάσει όπως σκοπεύει, ως συμπληρωματική δύναμη του ΣΥΡΙΖΑ στον χώρο της Κεντροαριστεράς.
Ωστόσο ουδείς μπορεί να προλέξει τι μέλλει γενέσθαι. Οι πορείες των κομμάτων δεν είναι στατικές, η εξέλιξή τους είναι δυναμική, και το μέλλον ανοιχτό.
