Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, σε μια πρόσφατη συνέντευξή του στον ΑΝΤ1, υποστήριξε ότι οι ευρωεκλογές πρέπει να δώσουν απάντηση στην «ασυμμετρία του πολιτικού συστήματος».
Όπου ως ασυμμετρία νοείται η κυριαρχία της Ν.Δ και προσωπικά του πρωθυπουργού, κυριαρχία η οποία έχει και διάρκεια και βάθος. Η εικόνα στις δημοσκοπήσεις παραμένει η ίδια, παρά το ότι αυτές διενεργούνται σε χρόνο κατά τον οποίο έχουν αυξηθεί τα «τραύματα» στην εικόνα της κυβέρνησης.
Τόσο οι επιλογές όσο και η στρατηγική της Χαριλάου Τρικούπη δημιουργούν την εντύπωση πως, ακόμα και εάν σε ένα κάποιο βαθμό «διορθωθεί» η ασυμμετρία στις ευρωκάλπες, περισσότερες πιθανότητες να βγει ωφελημένος έχει ο ΣΥΡΙΖΑ, παρά ο Νίκος Ανδρουλάκης που στην παρούσα φάση βρίσκεται να κυνηγάει την ουρά του Κασσελάκη.
Αντί το ΠΑΣΟΚ να παίξει μπάλα στο χώρο του κέντρου, διεκδικώντας τους μετριοπαθείς, κεντρώους ψηφοφόρους που αποκλίνουν από τη Ν.Δ και σταθμεύουν στη γκρίζα ζώνη, δημιουργεί σε αυτούς τη μεγαλύτερη δυνατή επιφύλαξη έως και άρνηση.
Η υπερ - διαφημιζόμενη αξιοπιστία, δεν τεκμαίρεται, ούτε προκύπτει ότι στη Χαριλάου Τρικούπη ασχολούνται σοβαρά προκειμένου να συγκροτήσουν προγραμματικό λόγο και ένα εναλλακτικό σχέδιο διακυβέρνησης. Κάτι, που αποπειράται έστω και με προβληματικές θέσεις, ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ.
Αντιθέτως, ο πρόεδρος και η ηγετική ομάδα του ΠΑΣΟΚ, εισφέρουν στο δημόσιο λόγο υπερβολική δόση σκανδαλολογίας και καταγγελίες χωρίς το διά ταύτα: ονόματα. Μια συνταγή προηγούμενων δεκαετιών, που δεν χτίζει κυβερνητική αξιοπιστία και δεν έλκει το χώρο εκείνο, όπου δημιουργούνται οι κοινωνικές και πολιτικές πλειοψηφίες.
Ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ διακηρύσσει επίσης τη…βαθιά πεποίθησή του πως η Ελλάδα χρειάζεται ένα άλλο πολιτικό σύστημα και μια άλλη κουλτούρα διακυβέρνησης από τη μία, ενώ αυτοακυρώνεται από την άλλη, επιλέγοντας το Θοδωρή Ζαγοράκη και περιθάλποντας στο ευρωψηφοδέλτιο πρόσωπα, που δεν κατάφεραν να πάρουν το πράσινο φως από το Μαξίμου.
Η μεταγραφή… αεροδρομίου του Ζαγόρ από τα έδρανα της ευρωομάδας της ΝΔ, στο ευρωψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ δεν είναι το προπατορικό αμάρτημα του κυρίου Ανδρουλάκη, καθώς άλλοι νωρίτερα έσπρωξαν τον Θεσσαλονικιό ποδοσφαιριστή, στο ευρωπαϊκό γήπεδο.
Όμως αυτό που χρεώνεται και θα χρεωθεί και την επόμενη των ευρωεκλογών, είναι ότι πριμοδότησε έναν καλό φίλο από τις μέρες και τις νύχτες στις Βρυξέλλες, σε βάρος της πολιτικής και της ταυτότητας του ΠΑΣΟΚ. Δεν είναι «μια υποψηφιότητα στις 42, που δεν έχει να κάνει με την ταυτότητα του ΠΑΣΟΚ» όπως έσπευσε να εξηγήσει η κυρία Αποστολάκη. Είναι μια ακόμη απόδειξη ότι η Χαριλάου Τρικούπη δεν μπορεί και δεν θα δώσει καμία μάχη για το λεγόμενο κέντρο.
