Ένα από αμαρτήματα που κουβαλάει το ΠΑΣΟΚ στην πλάτη του, είναι ότι ενώ είχε την ιστορική ευκαιρία να οδηγήσει και να καθοδηγήσει μια mega μεταρρύθμιση στην ανώτατη εκπαίδευση - την οποία ο Γιώργος Παπανδρέου είχε περιγράψει σε μια κατά την άποψη μου, εξαιρετική ομιλία του στη Βουλή - την απώλεσε εξαιτίας του εσωκομματικού μπρα ντε φερ ισχύος και της τελικής υπαναχώρησης του κ. Παπανδρέου, απ’ ότι θεωρούσε ορθό.
«Χρειαζόμαστε μια ανοιχτή παιδεία για όλους σε ένα νέο παγκόσμιο περιβάλλον που να εξασφαλίζει ισότιμη και ουσιαστική πρόσβαση όλων στη σύγχρονη γνώση…Οι αλλαγές που απαιτούνται είναι μεγάλες. Απαιτούν τόλμη, εμπειρία και γνώση. Απαιτούν βούληση, διάθεση για δημιουργία ευρύτερων συμμαχιών και συναινέσεων» έλεγε το 2006 ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ σε προ ημερησίας συζήτηση για την Παιδεία με ανοικτή τη διαδικασία αναθεώρησης του Συντάγματος από την κυβέρνηση Καραμανλή.
Σε εκείνη την ομιλία είχε χαρακτηρίσει ψευδαίσθηση των αρχηγών του τότε Συνασπισμού Αλέκου Αλαβάνου και του ΚΚΕ κυρίας Αλέκας Παπαρήγα, ότι διατήρηση του άρθρου 16 θα προστατέψει το δημόσιο ελληνικό πανεπιστήμιο.
«Διαφωνώ ότι βοηθιέται το δημόσιο πανεπιστήμιο με το άρθρο 16. Φυλακίζεται σε ένα νομικό καθεστώς δυσκίνητο, που το εμποδίζει να προσελκύσει φοιτητές από το εξωτερικό, να συνδέεται με την περιφερειακή ανάπτυξη, να συνεργάζεται με άλλα ιδρύματος εντός ή εκτός της Ελλάδας. Το άρθρο 16 βάζει το ελληνικό δημόσιο πανεπιστήμιο σε μειονεκτική θέση απέναντι στα ιδιωτικά ή ξένα ιδρύματα. Ακόμη μειονεκτικότερη όταν πια έχουμε εξ αποστάσεως πτυχία που μπορεί να πάρει κανείς ακόμη και μέσω του διαδικτύου» έλεγε ο κ. Παπανδρέου, πριν ωστόσο καταλήξει, ότι δεν θα επιδιώξει τη συναίνεση με τη ΝΔ. Προτείνοντας ένα θολό ειδικού σκοπού δημοψήφισμα για το θέμα του άρθρου 16 και των αλλαγών στην Ανώτατη Εκπαίδευση.
Σχεδόν 17 χρόνια μετά, το ΠΑΣΟΚ με πρόεδρο τον κ. Ανδρουλάκη και τον κ. Παπανδρέου στα κοινοβουλευτικά έδρανα του, έχει μπροστά του μια εύκολη πολιτικά επιλογή, αλλά και μια ευκαιρία να απαλλαγεί από ένα βάρος που σίγουρα φέρει και προσωπικά ο πρώην πρόεδρός του, ότι δεν έκανε το σωστό, στο σωστό χρόνο για τους λάθος λόγους.
Θα φανεί εμπράκτως προοδευτικό;
Οι «εγγυήσεις» που ζητεί ο κ. Ανδρουλάκης εννοείται πως υφίστανται. Τίθενται όμως τόσο εμφατικά, ώστε να φανεί ότι δεν προσφέρεται εύκολα στη «Δεξιά» η συναίνεση της «Δημοκρατικής Παράταξης».
Θα ήταν πάντως αυτοκτονικό για το ΠΑΣΟΚ να παίξει άμυνα, ενώ το 52,7% των πολιτών στην τελευταία έρευνα της MRB τάσσεται υπέρ της ίδρυσης ιδιωτικών πανεπιστημίων και το 50,5 % πιστεύει ότι αυτό θα ευνοήσει και θα βελτιώσει και τα δημόσια πανεπιστήμια.
Στον ΣΥΡΙΖΑ, ο νυν πρόεδρος και ο πρώην πρόεδρος, με εντελώς διαφορετικά βιώματα, συγκλίνουν στη βάση ότι δεν θέλουν ιδιωτικά πανεπιστήμια αλλά θέλουν «τύπου Χάρβαρντ» και όχι ΙΕΚ Φούφουτος, σύμφωνα με μια προεκλογική δήλωση του κ. Τσίπρα.
Η διέξοδος για να μη συναινέσει ο ΣΥΡΙΖΑ του Στέφανου Κασσελάκη στα μη κρατικά πανεπιστήμια, έχει βρεθεί ήδη από την περίοδο του Αλέξη Τσίπρα: Δεν τα αρνούμαι εγώ, αλλά το Σύνταγμα!
Στο ίδιο οχυρό οχυρώνεται η Πλεύση Ελευθερίας της κ. Κωνσταντοπούλου, ενώ το ΜεΡΑ25 του Γιάννη Βαρουφάκη - που εκτός από εξαιρετικές σπουδές στο Έσσεξ έχει αλωνίσει ως καθηγητής τα ξένα πανεπιστήμια - βρίσκει αποκρουστική τη συζήτηση για τα μη κρατικά πανεπιστήμια. Η θέση του σαφής: να διαφυλάξουμε την πανεπιστημιακή εκπαίδευση από τα αρπακτικά!
Στη «Νέα Αριστερά» του Αλέξη Χαρίτση και του Ευκλείδη Τσακαλώτου που «ευλογήθηκαν» να γνωρίσουν τη γνώση σε σπουδαία ξένα ιδιωτικά πανεπιστήμια, ετοιμάζουν «το μέτωπο ανυπακοής στους σχεδιασμούς της κυβέρνησης» γιατί, όπως διαπίστωσε ο επικεφαλής της Κ.Ο, «τα ιδιωτικά πανεπιστήμια δεν ανταποκρίνονται στις ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας».
Ας πιστεύει το αντίθετο η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών. Η κατακερματισμένη…προοδευτική Αριστερά ετοιμάζεται να φανεί ξανά αντάξια του διαχρονικού αναχρονισμού της.
