Του Γιάννη Σιδέρη
Με ολίγη δόση φιλοπαίγμονος και κακεντρεχούς σαρκασμού, θα έλεγε κανείς ότι η κα Φώφη Γεννηματά αποφάσισε να πριμοδοτήσει τη ΝΔ ώστε να βγει αυτοδύναμη, προκειμένου να μην υποστεί την βάσανο να επιλέξει την συνεργασία μαζί της, σε περίπτωση μη αυτοδυναμίας. Όπως γεμάτος χαρά έγραψε ο Δ. Παπαδημούλης, η απομάκρυνση Βενιζέλου είναι «Σοβαρή εξέλιξη που θα ενισχύσει τον διπολισμό ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ στις εθνικές εκλογές.
Η ταχεία αποδυνάμωση του ΚΙΝΑΛ θα είναι το αποτέλεσμα της αυτοχειριαστικής κίνησής της να ορίσει ως επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας τον Γιώργο Καμίνη, ωθώντας στην έξοδο τον Βαγγέλη Βενιζέλο. Ο κ. Καμίνης, σαφώς ευπρεπής και αξιόλογος πολιτικός, αλλά ελλείπουσας πολιτικής ακτινοβολίας (τέταρτος κατά σειρά προτίμησης στις πρόσφατες ευρωεκλογές μετά από Ν. Ανδρουλάκη, Ε. Καϊλή και Ν. Παπανδρέου), σηματοδοτεί την συρρίκνωση του ΚΙΝΑΛ ένα μήνα προ των εθνικών εκλογών.
Αν δεν υπάρχει κάτι πίσω από την κουρτίνα που δεν γνωρίζουμε (εμπλοκή ισχυρότατων «πατριαρχικών» επιχειρηματικών οικογενειών, που θέλουν την συμπόρευση ΣΥΡΙΖΑ- ΚΙΝΑΛ), με βάση τα επιφαινόμενα: Ενδεχομένως στην σκέψη της Προέδρου του ΚΙΝΑΛ να πρυτάνευσε η λογική ότι διώχνοντας τον κ. Βενιζέλο, θα προσελκύσει το λαϊκίστικο τμήμα του ΠΑΣΟΚ που κατέφυγε στον ΣΥΡΙΖΑ, και για το οποίο ο Βενιζέλος αποτελεί κόκκινο πανί. Η νεκροψία των εκλογών θα δείξει το επιτυχημένο ή όχι της προσπάθειας. Πάντως είναι πολύ λίγος ο χρόνος για να «μεταβολίσει» αυτό το κοινό την αποπομπή Βενιζέλου και να στραφεί εκ νέου στο ΚΙΝΑΛ.
Σε εκλογικό επίπεδο: Το κόμμα θα χάσει κομμάτι των τωρινών ψηφοφόρων του, αλλά και υποψηφίων βουλευτών του (άρα και την αντίστοιχη δύναμη πυρός), εκείνων που συγκρατούσε στο κόμμα η παρουσία Βενιζέλου, και οι οποίοι λογικώς θα στραφούν προς την αποχή ή προς τη ΝΔ. Η κίνηση απενοχοποίησε κόσμο όσον αφορά την κατεύθυνση της ψήφου του...
Φυσικά στη Χαριλάου Τρικούπη δεν κάνουν λόγο αποπομπή. Ισχυρίζονται ότι δεν ήταν αυτονόητο πως ο κ. Βενιζέλος θα ήταν επικεφαλής του Επικρατείας, και ότι ο ίδιος ποτέ δεν εξεδήλωσε τέτοια πρόθεση, έστω και μέσω «μαντατοφόρου».
Σε αξιακό επίπεδο: Ο κ. Βενιζέλος υπήρξε πρώην Πρόεδρος, και οι πρώην Πρόεδροι είθισται να τυγχάνουν σεβασμού και να έχουν την ευχέρεια να ορίζουν οι ίδιοι τον τρόπο (και τη θέση) μάχης τους. Δεν τους αποστέλλονται τελεσίγραφα (ίδε Καραμανλή). Είναι και προσβολή στα μέλη του ΠΑΣΟΚ που τον είχαν αναδείξει αρχηγό. Πολύ περισσότερο που - όσες διαφορές και να έχει κάποιος με τις απόψεις του Θεσσαλονικιού πολιτικού - δεν του αρνείται δύο εμβληματικές προσπάθειες:
Η πρώτη: Ήταν από τους ελάχιστους που, παρότι μη ΠΑΣΟΚ, στήριξε τον Αντρέα Παπανδρέου με πύρινη αρθρογραφία κατά το «βρώμικο 89». Ήταν η εποχή που οι περισσότεροι υψηλόβαθμοι - μεταξύ αυτών και ο γιος του Γιώργος - ποιούσαν την νήσσαν, αποφεύγοντες να εκτεθούν. Ο Βενιζέλος το έκανε, εκτέθηκε, ανεξαρτήτως προθέσεων που του καταλογίζονται (βουλιμία εξουσίας).
Η δεύτερη: Συνέβαλε να διατηρηθεί η χώρα στην ευρωζώνη συμπράττοντας με τη ΝΔ. Τον κατηγορούν γι αυτό οι Συριζαίοι που συγκυβέρνησαν τέσσερα χρόνια με τον κ. Καμμένο. Το ακατανόητο είναι ότι το ΠΑΣΟΚ, ως… παιδίσκη ερυθριούσα, αντιμετωπίζει ενοχικά την συγκεκριμένη κατηγορία, αντί σε κάθε του απάντηση στον ΣΥΡΙΖΑ να του επισυνάπτει τη λέξη «Καμμένος».
Σε κομματικό επίπεδο: Επιφέρει αποδυνάμωση στο στελεχικό δυναμικό του κόμματος ένα μήνα προ των εκλογών, καθώς θα αποσυρθούν από τη μάχη τα στελέχη του κλίματος Βενιζέλου - ενώ τροφοδοτεί με επιχειρήματα όλους όσους την κατηγορούν ότι θέλει ένα προσωπικό κόμμα που θα την καθιστά αδιαμφισβήτητο και εσαεί πολιτικό παράγοντα.
Σε επίπεδο διακυβέρνησης: Η κα Γεννηματά με την αποπομπή Βενιζέλου, που ήταν διαπρύσιος υπέρ τη συνεργασίας με τη ΝΔ σε περίπτωση μη αυτοδυναμίας, στέλνει το μήνυμα ότι δεν συναινεί σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Όπερ σημαίνει ότι η χώρα θα οδεύσει σε εκλογές με απλή αναλογική και όσα αρνητικά αυτή συνεπάγεται.
Η πολιτική ζωή αναδιατάσσεται. Είναι στοίχημα αν η αποδυνάμωση του ΚΙΝΑΛ θα ισοσταθμισθεί με ροή ψηφοφόρων από τους πασόκους του ΣΥΡΙΖΑ. (Εάν όμως υποθέσουμε ότι αυτό θα συμβεί, θα αποδυναμωθεί περαιτέρω ο ΣΥΡΙΖΑ, παρά τις πρόωρες χαρές Παπαδημούλη).
Σε κάθε περίπτωση η Φώφη έκανε ένα μεγάλο δώρο στον Κυριάκο! Ο αρχηγός της ΝΔ θα διεκδικεί την αυτοδυναμία, προτάσσοντας τον κίνδυνο της ακυβερνησίας, μέσω της - δια της πλαγίας - επαναφοράς του καθημαγμένου ΣΥΡΙΖΑ σε ρόλο ρυθμιστή!
Να της στείλει λουλούδια θα έπρεπε!
