Μετά από μια μακρά περίοδο ακραίας πολιτικής σύγκρουσης, με ρητορική που έφτασε πολλές φορές στα όρια, αυτήν την εβδομάδα η αντιπαράθεση των πολιτικών δυνάμεων μεταφέρεται στο κοινοβουλευτικό πεδίο. Με το πόρισμα του οργανισμού για τη διερεύνηση αεροπορικών και σιδηροδρομικών δυστυχημάτων να έχει αποτυπώσει τα συμπεράσματα της έρευνάς του και τα συλλαλητήρια να έχουν εκφράσει το αίσθημα των πολιτών σε ολόκληρη τη χώρα, κυβέρνηση και αντιπολίτευση καλούνται πλέον να αποδώσουν στο πολιτικό σκηνικό τη δική τους «ανάγνωση» της συγκυρίας.
Στις 4 Μαρτίου, η Ολομέλεια της Βουλής καλείται να συζητήσει και να ψηφίσει επί της πρότασης της αξιωματικής αντιπολίτευσης για τη σύσταση προανακριτικής επιτροπής, που στο επίκεντρο της θα βάλει τον Χρήστο Τριαντόπουλο διερευνώντας τυχόν ευθύνες για τις αποφάσεις, που ελήφθησαν για τη διαχείριση του τόπου του σιδηροδρομικού δυστυχήματος τα κρίσιμα 24ωρα μετά τη σύγκρουση των τρένων. Επί του προκειμένου, η κυβέρνηση βασίζεται πλέον στο πόρισμα του ΕΟΔΑΣΑΑΜ, προτάσσοντας το συμπέρασμα ότι όσοι κυβερνητικοί παράγοντες βρέθηκαν στο πεδίο της τραγωδίας είχαν ρόλο παρατηρητή, αλλά και ότι δεν προκύπτει από την έρευνα ότι δόθηκαν εντολές από κυβερνητικό στέλεχος για τη διαχείριση του χώρου.
Για την κυβέρνηση αυτό σημαίνει ότι οι καταγγελίες της αντιπολίτευσης περί συγκάλυψης, δηλαδή περί αλλοίωσης του τόπου του δυστυχήματος ώστε να αποκρυφθούν στοιχεία, καταρρίπτονται. Για την αντιπολίτευση, το ίδιο πόρισμα ερμηνεύεται αντιστρόφως, με όλα τα κόμματα να δηλώνουν ότι οι παρεμβάσεις στα Τέμπη αποδεικνύουν και την επιχείρηση συγκάλυψης της κυβέρνησης, καθώς κρίσιμα στοιχεία για την έρευνα, όπως επισημαίνεται στο πόρισμα, χάθηκαν.
Ο ρόλος του Χρήστου Τριαντόπουλου και κατ’ επέκταση του ίδιου του πρωθυπουργού, κατά την αντιπολίτευση, αποτελεί το επίδικο της προτεινόμενης Προανακριτικής Επιτροπής, με την κυβέρνηση να υποστηρίζει ότι μετά το πόρισμα δε θα έπρεπε καν να υπάρχει αυτή η πρόταση και την αντιπολίτευση να θεωρεί αυταπόδεικτες τις κυβερνητικές ευθύνες.
Σε κάθε περίπτωση, η κυβερνητική πλειοψηφία έχει δηλώσει ότι θα υπερψηφίσει την πρόταση του ΠΑΣΟΚ. Έτσι, η Προανακριτική Επιτροπή θεωρείται δεδομένο ότι θα συσταθεί, διερευνώντας τυχόν ποινικές ευθύνες του κ. Τριαντόπουλου. Στις 5 Μαρτίου, οι αρχηγοί έχουν ήδη δώσει το νέο κοινοβουλευτικό τους ραντεβού για την προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση για την τραγωδία των Τεμπών, που έχει ζητήσει, επίσης, η αντιπολίτευση. Το Μέγαρο Μαξίμου είχε διαμηνύσει ότι δεν πρόκειται να σταθεί εμπόδιο σε καμία κοινοβουλευτική διαδικασία, έχοντας, απλώς, παραπέμψει το αίτημα για μετά την έκδοση του πορίσματος.
Η πολιτική σύγκρουση της ερχόμενης Τετάρτης αναμένεται να «κορυφωθεί» με την κατάθεση από την αντιπολίτευση, πρότασης δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης, την οποία προανήγγειλε ο Νίκος Ανδρουλάκης. Η τριήμερη διαδικασία, που αναμένεται να ολοκληρωθεί μέχρι το επόμενο σαββατοκύριακο, ουσιαστικά θα σημάνει και το τέλος ενός μπαράζ κοινοβουλευτικών «πράξεων», που στον πυρήνα τους έχουν το σιδηροδρομικό δυστύχημα των Τεμπών, δύο χρόνια μετά τη μοιραία νύχτα, με την αντιπολίτευση να εξαντλεί τα κοινοβουλευτικά της «όπλα».
Το ερώτημα, που πλανάται, είναι «και μετά τι»; Αν θεωρήσει κανείς δεδομένο το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας επί της πρότασης δυσπιστίας – υπενθυμίζεται ότι η συζήτηση για την πρόταση δυσπιστίας αρχίζει μετά από δύο ημέρες από την υποβολή της σχετικής πρότασης, εκτός αν η κυβέρνηση ζητήσει να αρχίσει αμέσως, και γίνεται δεκτή, αν εγκριθεί από την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών, δηλαδή με 151 ψήφους -, τότε το πολιτικό όφελος για την κυβέρνηση είναι δεδομένο και σε αυτό προστίθεται και η συσπείρωση που εκ των πραγμάτων θα επιφέρει για το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας.
Για την αντιπολίτευση, η επόμενη ημέρα δεν είναι ενιαία κι αυτό έγινε αντιληπτό από τις βαρύτατες αιχμές, που αντάλλαξαν ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ για το ποιος με τη στάση του για τον χρόνο κατάθεσης της πρότασης δυσπιστίας αναδείχθηκε σε χορηγό της κυβέρνησης. Η στάση των κομμάτων, κυρίως ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ, τόσο κατά τη διάρκεια της συζήτησης, όσο και στη διαχείριση της επόμενης ημέρας, θα καταδείξει και τις προθέσεις Χαριλάου Τρικούπη και Κουμουνδούρου.
