Ειδικού Συνεργάτη
Ο Πάνος Καμμένος πέραν του ρήγματος που προκάλεσε στην κυβέρνηση, με την αποχώρηση του Νίκου Κοτζιά από τη θέση του υπουργού Εξωτερικών, άνοιξε και μια μεγάλη πληγή που δείχνει να προκαλεί πανικό στο Μαξίμου. Αυτή της διαχείρισης των μυστικών (απόρρητων) κονδυλίων.
Στην προσπάθειά του να πλήξει τον Νίκο Κοτζιά, στο πλαίσιο της μεταξύ τους κόντρας, ο υπουργός Εθνικής Άμυνας μίλησε μπροστά στο υπουργικό συμβούλιο για τα μυστικά κονδύλια του ΥΠΕΞ, υποστηρίζοντας πως δαπανώνται για την προώθηση της Συμφωνίας των Πρεσπών.
Τα μέλη του υπουργικού πάγωσαν βλέποντας να πέφτει στο τραπέζι μια σοβαρή καταγγελία κατά του υπουργού Εξωτερικών αλλά και στην προσπάθεια του Πάνου Καμμένου να πλήξει τον αντίπαλό του θίγοντας ένα θέμα ταμπού. Αυτό των μυστικών κονδυλίων που υφίσταται εδώ και 60 περίπου χρόνια και άρχισε να έρχεται στην επιφάνεια στις αρχές της 10ετίας του 1980 από τις πρώτες κυβερνήσεις του Ανδρέα Παπανδρέου.
Αποτέλεσε αντικείμενο αντιπολιτευτικών κορωνών και καταγγελιών καθώς και αντιπαραθέσεων εντός και εκτός Βουλής. Μετατράπηκε σε… απειλές και προειδοποιήσεις, όπως αυτή του Μεγάρου Μαξίμου αργά χθες το βράδυ μέσω της οποίας επιχειρήθηκε να ανοιχτεί μέτωπο με τη ΝΔ, ώστε να μεταφερθεί αλλού το εσωκομματικό μέτωπο που άνοιξε.
Το ζήτημα είναι πως ουδείς -κυρίως τα χρόνια της μεταπολίτευσης- δεν έδωσε πότε ένα στοιχείο σχετικά με τα μυστικά κονδύλια. Που και πως αυτά διατίθενται. Με ποιο σκεπτικό και ποια αιτιολογία.
Το χειρότερο είναι πως η απόφαση λαμβάνεται από ένα πρόσωπο. Τον αρμόδιο υπουργό ή από κάποιον παράγοντα στον οποίο ο υπουργός έχει παραχωρήσει σχετική αρμοδιότητα, που στις περισσότερες των περιπτώσεων αποτελεί πρόσωπο της απολύτου εμπιστοσύνης του.
Ουδείς γνωρίζει τι ποσά έχουν διατεθεί σε βάθος χρόνων. Και τελικά πως απέδωσαν. Δεν υπάρχει πουθενά ένα σχέδιο μια πρόταση, μια έρευνα... αγοράς που να εκτιμά την επιτυχία που θα έχει η διάθεση πόρων για την προώθηση ή τη διαφύλαξη των ελληνικών συμφερόντων.
Στο πλαίσιο της πλήρους απουσίας ελέγχου των μυστικών κονδυλίων που όλα τα υπουργεία σχεδόν διαθέτουν, όπως και το Μέγαρο Μαξίμου, δεν έχει ειπωθεί ποτέ η αλήθεια έστω για την ετήσια συνολική δαπάνη.
Ο Νίκος Κοτζιάς προχώρησε σε ένα πρώτο μικρό βήμα ενημερώνοντας τη Βουλή. Με δική του πρωτοβουλία που όμως δεν αντιμετωπίζει το πρόβλημα και τα ερωτήματα που γεννώνται. Άλλωστε μια προφορική ενημέρωση των αντιπροέδρων γίνεται, χωρίς να δίδονται έγγραφα.
Είναι όμως ένα βήμα. Η ύπαρξη μυστικών κονδυλίων θεωρείται απαραίτητη αλλά η διαχείριση απαιτεί έλεγχο. Πρέπει μια επιτροπή να γνωρίζει τι γίνεται, που καταλήγουν και πως χρήματα των πολιτών αυτής της χώρας.
Στις ΗΠΑ για παράδειγμα ελέγχονται ακόμη και οι πόροι της CIA. Που πως και γιατί διατίθενται. Και αν οι απαντήσεις δεν είναι πειστικές πέφτουν… κεφάλια.
Στην Ελλάδα κανείς δεν είπε ποτέ την αλήθεια και ελάχιστες έρευνες έχουν γίνει κυρίως σε ότι αφορά τη στήριξη κάποιων ΜΚΟ μέσω μυστικών κονδυλίων.
Είναι απαραίτητο μια νέα κυβέρνηση να βάλει όρους και προϋποθέσεις. Να θέσει προ των ευθυνών του το πολιτικό σύστημα και να ορίσει μια επιτροπή ελέγχου και λογοδοσίας. Διαφορετικά οι σκιές θα συνεχίσουν να καλύπτουν ακόμη και εθνικής σημασίας θέματα εξυφαίνοντας σενάρια συνωμοσίας.
Σε κάθε περίπτωση πρέπει να καταστεί απαγορευτική η αλόγιστη χρήση αυτών των κονδυλίων. Να σταματήσουν οι υπαινιγμοί και οι καταγγελίες:
- Για αγορές προσωπικές υπουργών και στελεχών του κρατικού μηχανισμού, για ρούχα αντικείμενα δώρα κλπ
- Για ταξίδια ανά τον κόσμο και έξοδα παράστασης
- Για δαπάνες που μετατράπηκαν σιγά σιγά σε ακίνητα.
Μόνο αν κάποιος πει την αλήθεια και οριοθετήσει τη διαδικασία θα κερδίσει την εμπιστοσύνη του λαού. Ακόμη και στην περίπτωση των μυστικών κονδυλίων που όλες οι χώρες έχουν (όχι όμως και όλα τα υπουργεία) πρέπει οι πολίτες να γνωρίζουν πως γίνεται έλεγχος. Πραγματικός.
