Στην πορεία της μετάλλαξής του σε «πράσινο ΣΥΡΙΖΑ» το ΠΑΣΟΚ έχει πάλι βάλει πλώρη για… Καστελόριζο. Μέσα στην αγωνία του να επιβεβαιώσει τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που έπεσε στην αγκαλιά του ως μάννα εξ ουρανού, ο κ. Ανδρουλάκης επιστρέφει – σα να μην πέρασε μια μέρα από την είσοδό μας στα μνημόνια – στη λογική του «λεφτά υπάρχουν». Και ξεδιπλώνει στόχους… τριετίας, ακριβώς όπως τότε.
Τα σχέδια αυτά, που άλλοτε εμφανίζονται εντελώς ακοστολόγητα, άλλοτε κοστολογούνται κατά το δοκούν, άλλοτε μεταλλάσσονται, όπως στην περίπτωση του ΦΠΑ ή της ένταξης του υγειονομικού προσωπικού στα βαρέα και ανθυγιεινά, αποκαλύπτουν ότι τίποτε δεν έχουν διδαχθεί από τις οδυνηρές εμπειρίες της χώρας.
Ξεκίνησαν με τον λαϊκισμό του 1981, πέρασαν από το «Τσοβόλα δώστα όλα» του 1989, συνέχισαν με τον νέο λαϊκισμό του 1993 και την «ισχυρή Ελλάδα» του Χρηματιστηρίου και των εξοπλισμών (που πληρώθηκαν επί Κώστα Καραμανλή), επανήλθαν το 2009 με νέες υποσχέσεις, κατέληξαν στο ΔΝΤ, παρέδωσαν τη σκυτάλη (και τους ψηφοφόρους) στον λαϊκισμό του ΣΥΡΙΖΑ το 2015 και τώρα θέλουν να πάρουν τη ρεβάνς λεηλατώντας τον χώρο της Αριστεράς. Όπως πρώτος τον λεηλάτησε ο Ανδρέας Παπανδρέου, για να λεηλατήσει μετά ο Αλέξης Τσίπρας το ΠΑΣΟΚ και να φθάσουμε σήμερα να παρακολουθούμε τη λεηλασία του ΣΥΡΙΖΑ από το ΠΑΣΟΚ.
Μια ολέθρια εναλλαγή δημαγωγίας, παρά το γεγονός ότι σε όλες τις περιπτώσεις η χώρα οδηγήθηκε στα βράχια.
Ο νέος λογαριασμός της δημαγωγίας
Σήμερα, ο κ. Ανδρουλάκης υπόσχεται «Νέο ΕΚΑΣ», κατάργηση της προσωπικής διαφοράς, «παρεμβάσεις» στις συντάξεις χηρείας και αναπηρίας, σταδιακή μείωση στην εισφορά αλληλεγγύης των συνταξιούχων, πρώτα μείωση του ΦΠΑ, μετά «τμηματική» μείωση ΦΠΑ «κατόπιν μελέτης», αρχικά κατά 2%. Σύνολο 4 δις ευρώ.
Για να μη θυμηθούμε ότι ο ΦΠΑ καθιερώθηκε το 1987 και έκτοτε (με εξαίρεση μία προεκλογική μείωση το 1989 από τον Α. Παπανδρέου) μειώθηκε μόνο από κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας – ακόμη και μέσα στο μνημονιακό 2014 των «Σαμαροβενιζέλων».
Και όσο θα περνά ο καιρός, θα ακούμε κι άλλα «σχέδια», κι άλλους «στόχους».
Με τη διαφορά ότι αυτά (ανάλογα με την εποχή και τα αιτήματα) τα έχουμε ξανακούσει.
Οι υποσχέσεις που έφεραν τρόικα και ΔΝΤ
Το 2008, το ΠΑΣΟΚ, που είχε θεοποιήσει τον Τζόζεφ Στίγκλιτς, είχε ονομάσει τις προτάσεις του για την υπέρβαση της κρίσης, «Σύμφωνο εμπιστοσύνης», μέσω της «αναδιανομής του πλούτου με κοινωνική δικαιοσύνη».
Τον Δεκέμβριο του 2008, σε συνέντευξή του στην «Ελευθεροτυπία», ο Γ. Παπανδρέου μίλησε για «πέντε άξονες δράσης»: Μέτρα στήριξης μόνο για όσες τράπεζες έχουν ανάγκη (!). Έκτακτο επίδομα αλληλεγγύης, επίδομα θέρμανσης, αύξηση του συντελεστή επιστροφής ΦΠΑ στους αγρότες, διεύρυνση δικαιούχων του ΕΚΑΣ και κατάργηση του ΕΤΑΚ. Αύξηση επιδόματος ανεργίας. Πάγωμα των δανειακών υποχρεώσεων για τους ασθενέστερους οικονομικά και τις μικρότερες επιχειρήσεις ως το τέλος του 2009.
Τον Φεβρουάριο του 2009 οι «πέντε άξονες» έγιναν «πέντε εθνικοί στόχοι» - διαφορετικοί από τους προηγούμενους: Εφαρμογή αυστηρών κανόνων για τη λειτουργία του τραπεζοπιστωτικού συστήματος με κρατικοποιήσεις τραπεζών «όπου χρειαστεί». Κατάργηση των φοροαπαλλαγών στα μεγάλα εισοδήματα. Ενίσχυση του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων και της κοινωνικής πολιτικής, «ακόμα και αν τέτοιες επιλογές οδηγούν σε αύξηση των ελλειμμάτων». Αξιοποίηση 10 δισ. ευρώ για «πράσινες» επενδύσεις, που «σήμερα κάθονται». Κατάργηση ή συγχώνευση δημόσιων οργανισμών για εξοικονόμηση κρατικών πόρων.
Ήταν τότε που μας μιλούσαν για «ενάρετο κύκλο ανάπτυξης και συνοχής», υποστηρίζοντας πως «το υφιστάμενο Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης είναι ξεπερασμένο και ανεπαρκές στις παρούσες συνθήκες».
Τον Ιούνιο του 2009, επαναλήφθηκε η έμπνευση του Α. Παπανδρέου (1981) για «κυβερνητικό πρόγραμμα των 100 πρώτων ημερών». Μέσα σ’ αυτό το διάστημα θα βλέπαμε «στοχευμένα μέτρα στήριξης του εισοδήματος των ασθενεστέρων και της μεσαίας τάξης και διάσωσης των θέσεων εργασίας, δικαιότερη κατανομή φορολογικών βαρών και ριζικό περιορισμό φοροδιαφυγής, μικρή και ευέλικτη κυβέρνηση, μειώσεις τιμολογίων των ΔΕΚΟ, μείωση της ψαλίδας μεταξύ των τιμών παραγωγού και καταναλωτή, πάγωμα δανειακών υποχρεώσεων των μικρομεσαίων επιχειρήσεων ''από το πρώτο έτος ανάληψης της διακυβέρνησης''».
Πληροφορηθήκαμε τότε ότι «το ΠΑΣΟΚ θα εξαντλήσει κάθε νομική, οικονομική και πολιτική δυνατότητα να επανακτήσει τον έλεγχο του ΟΤΕ, πάντοτε με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον, το συμφέρον της εταιρίας και των εργαζομένων της».
Τον Ιούλιο του 2009, από το βήμα του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ, ο Γ. Παπανδρέου μίλησε για «αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης με τρεις κινήσεις»: Άμεση αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των Ευρωπαίων εταίρων μας και των αγορών στην ελληνική οικονομία, με ένα αξιόπιστο πρόγραμμα ανάταξης και αναθέρμανσης της οικονομίας. Αυτό θα γινόταν με επαναδιαπραγμάτευση με την ΕΕ του χρονοδιαγράμματος των υποχρεώσεών μας ως μέλους της ΟΝΕ, στήριξη εισοδήματος ασθενεστέρων και της μεσαίας τάξης, μέσα από γενναία αλλαγή στο φορολογικό σύστημα. Αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των πολιτών στο κράτος, στους θεσμούς, στο πολιτικό σύστημα.
Ήταν τότε που από το Συνέδριο της Σύμης που είχε οργανωθεί στην Σκιάθο μας ενημέρωσαν πως «η ομάδα του καθηγητή Τζόζεφ Στίγκλιτς, παράλληλα με την ενασχόλησή της με την παγκόσμια κρίση και την αναζήτηση διεξόδου από αυτή, θα ασχοληθεί ενεργά με την αντιμετώπιση της κατάστασης στην Ελλάδα».
Έβρεξε υποσχέσεις στον δρόμο προς τις κάλπες
Τον Αύγουστο του 2009, οι υποσχέσεις αναβαθμίστηκαν με ένα Σχέδιο 11 σημείων για ανάταξη της οικονομίας: Ρευστότητα στην αγορά. Αύξηση δημοσίων επενδύσεων. Περιορισμός της σπατάλης και των καταναλωτικών δαπανών. Αξιοποίηση του ΕΣΠΑ. Επένδυση στην παιδεία, την έρευνα και την πράσινη ανάπτυξη. Στήριξη της απασχόλησης, επιδότηση της εργασίας. Προστασία των εργασιακών δικαιωμάτων, στήριξη των ανέργων. Εισαγωγή της κοινωνικής εργασίας. Δίκαιη αναδιανομή του πλούτου. Εισοδηματικές ενισχύσεις στις ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού. Νέο πλαίσιο εποπτείας των αγορών.
Ήταν τότε που μας έλεγαν πως είχαν «προσδιορίσει με ακρίβεια τις πηγές χρηματοδότησης του προγράμματός τους», διότι, όπως έλεγαν, «δε θα αφήσουμε να πληρώσουν την κρίση τα νοικοκυριά».
Τον προεκλογικό Σεπτέμβριο του 2009, ενημερωθήκαμε για τα «πέντε νομοσχέδια των 100 ημερών».
Ήταν τότε που ανακοινώνονταν τα ακόλουθα:
Για τη στήριξη του εισοδήματος:
- Κανένας νέος φόρος στα μεσαία και χαμηλά εισοδήματα.
- Αυξήσεις μισθών και συντάξεων που καλύπτουν τον πληθωρισμό.
- Αναδιανομή του φορολογικού βάρους.
- Χορήγηση έκτακτου επιδόματος αλληλεγγύης.
- Αύξηση της επιστροφής ΦΠΑ στους αγρότες.
- Φορολόγηση όλων των εισοδημάτων με ενιαία προοδευτική φορολογική κλίμακα.
- Φορολόγηση μερισμάτων από μετοχές (αφού αφαιρεθεί ο φόρος που έχει παρακρατηθεί)
- Δεν αυξάνεται η φορολογία των επιχειρήσεων, μείωση των φόρων στα κέρδη που επανεπενδύονται.
- Καταργούνται οι χαριστικές φοροαπαλλαγές.
- Τα κέρδη που παραμένουν στις επιχειρήσεις φορολογούνται με χαμηλό συντελεστή.
- Αντικατάσταση του ΕΤΑΚ με προοδευτική φορολόγηση της μεγάλης περιουσίας.
- Φορολόγηση της περιουσίας της Εκκλησίας
- Επαναφορά του φόρου κληρονομιάς και των γονικών παροχών με πιο υψηλό αφορολόγητο.
Για την προστασία των δανειοληπτών και την καταπολέμηση της ακρίβειας:
- Φρένο στις αθέμιτες χρεώσεις.
- Φρένο στους πλειστηριασμούς ακινήτων σε εξευτελιστικές τιμές.
- Δυνατότητα ρύθμισης και σταδιακής απαλλαγής οφειλών για όσους έχουν αδυναμία αποπληρωμής.
- Πάγωμα στα τιμολόγια των ΔΕΚΟ για ένα χρόνο.
- Μέτρα ανακούφισης για τους αγρότες και τη μείωση του κόστους παραγωγής των προϊόντων.
Για τις επιχειρήσεις:
- Απλές διαδικασίες ίδρυσης και λειτουργίας επιχειρήσεων.
- Άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων έπειτα από κοινωνικό διάλογο.
- Πάγωμα δανειακών υποχρεώσεων σε επιχειρήσεις που πλήττονται από την κρίση.
- Δυνατότητα αναχρηματοδότησης ληξιπρόθεσμων οφειλών.
- Αξιοποίηση παγωμένων εγγυήσεων 15 δισ. ευρώ από το πακέτο ρευστότητας των τραπεζών.
- Αλλαγή «Τειρεσία» για την άρση των αδικιών.
- Δημιουργία Ταμείου αναχρηματοδότησης της οικονομίας.
Για την αντιμετώπιση της κρίσης στην αγορά εργασίας
- Επίδομα ανεργίας σταδιακά στο 70% του μισθού.
- Ριζική αλλαγή καθεστώτος ενοικίασης εργαζομένων
- Χορήγηση δανείων με εγγύηση του Δημοσίου άμεσα στις επιχειρήσεις που διατηρούν ή αυξάνουν τις υφιστάμενες θέσεις εργασίας.
- Κίνητρα για προσλήψεις νέων με πρόγραμμα επιδότησης ασφαλιστικών εισφορών για 4 χρόνια.
Για την Παιδεία:
- Δέσμευση για το 5% του ΑΕΠ και 1 δισ. ευρώ επιπλέον στον πρώτο Προϋπολογισμό.
- Πανελλήνιες Εξετάσεις για την απόκτηση Εθνικού Απολυτηρίου – διαβατηρίου για το Πανεπιστήμιο.
- Ολοήμερα σχολεία παντού.
- Δωρεάν ηλεκτρονικοί υπολογιστές και ηλεκτρονικά βιβλία για κάθε μαθητή και φοιτητή.
Για το Ασφαλιστικό:
- Έως το τέλος του 2010 οι νέες συντάξεις θα αποδίδονται μόλις σε τρεις μήνες
- Καθιέρωση βασικής σύνταξης ως κοινής αφετηρίας για όλες τις συντάξεις.
Έτσι φτάσαμε στο «λεφτά υπάρχουν»
Ως γνωστόν, στις αρχές του 2009, εν μέσω παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, ο Γ. Παπανδρέου συναντήθηκε στις 5 Μαρτίου 2009 με τον Κώστα Καραμανλή και απέρριψε όλες τις προτάσεις του τότε πρωθυπουργού. Στις 10 Σεπτεμβρίου 2009, από την Κοζάνη, είπε το περίφημο «Λεφτά υπάρχουν!», για το οποίο αργότερα εξήγησε πως αναφερόταν στον τρόπο, με τον οποίο θα τα έβρισκε. Φυσικά δεν τα βρήκε και φυσικά ο λαός άκουσε μόνο το συγκεκριμένο σύνθημα και του πρόσφερε τη μεγάλη νίκη του 44% στις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου που ακολούθησαν.
Αξίζει να αντιπαραβάλουμε τις δύο πολιτικές:
1. ΠΑΣΟΚ. Αυξήσεις μισθών και συντάξεων πάνω από τον πληθωρισμό.
ΝΔ. Πάγωμα μισθών και συντάξεων στο Δημόσιο το 2010.
2. ΠΑΣΟΚ. Κάλυψη ελλείψεων προσωπικού στα νοσοκομεία και ετήσιος γενικός διαγωνισμός από το ΑΣΕΠ για την πρόσληψη όλων των μονίμων στελεχών του Δημοσίου.
ΝΔ. Πάγωμα προσλήψεων στο Δημόσιο το 2010 εκτός από τις απολύτως απαραιτήτες σε Υγεία και Παιδεία.
3. ΠΑΣΟΚ. Φορολόγηση όλων των εισοδημάτων με ενιαία προοδευτική τιμαριθμοποιημένη φορολογική κλίμακα. Με βάση αυτήν θα φορολογούνται και τα μερίσματα.
ΝΔ. Τα μερίσματα που διανέμουν οι επιχειρήσεις στους μετόχους θα εξακολουθήσουν να φορολογούνται ξεχωριστά με χαμηλότερο συντελεστή.
4. ΠΑΣΟΚ. Κατάργηση του ΕΤΑΚ και αντικατάστασή του με φόρο μεγάλης κινητής περιουσίας, ο οποίος θα έχει προοδευτική κλίμακα.
ΝΔ. Διατήρηση του ΕΤΑΚ, που επιβαρύνει αναλογικά το ίδιο μικρούς και μεγάλους ιδιοκτήτες.
5. ΠΑΣΟΚ. Επαναφορά του φόρου κληρονομιάς και γονικών παροχών με θέσπιση υψηλού αφορολογήτου ορίου για να απαλλάσσονται οι μικροϊδιοκτήτες.
ΝΔ. Διατήρηση του ισχύοντος καθεστώτος.
6. ΠΑΣΟΚ. Εντατικοποίηση των ελέγχων για περιστολή της φοροδιαφυγής.
ΝΔ. Επαναφορά τεκμηρίων διαβίωσης και έλεγχοι.
7. ΠΑΣΟΚ. Αύξηση του επιδόματος ανεργίας σταδιακά στο 70% του βασικού μισθού.
ΝΔ. Πάγωμα επιδομάτων για δύο χρόνια.
8. ΠΑΣΟΚ. Περιορισμός των δαπανών του Δημοσίου μέσω ελέγχων από ορκωτούς λογιστές και εφαρμογή διπλογραφικού συστήματος.
ΝΔ. Περικοπή 30% των υπερωριών στο Δημόσιο για δύο χρόνια, καθώς και των μετακινήσεων υπαλλήλων.
Το κόστος της «Δανίας του Νότου»
Το κόστος εκείνων των εξαγγελιών του ΠΑΣΟΚ υπολογίστηκε στα 3 δισ. περίπου: 300 εκατ. από την αύξηση των μισθών κατά 2%, 650 εκατ. το έκτακτο επίδομα αλληλεγγύης, 170 εκατ. η επιστροφή του ΦΠΑ στους αγρότες, 180 εκατ. η αύξηση του επιδόματος ανεργίας, 1 δισ. η υπόσχεση για την αύξηση των δαπανών για την Παιδεία.
Όπως είχαμε ενημερωθεί, μπορούσαμε να γίνουμε η «Δανία του Νότου». Και θα το πετυχαίναμε, όπως επίσης μας είχαν πει, από την είσπραξη ληξιπρόθεσμων οφειλών – (1-1,5 δια. ευρώ) και τις περικοπές σπατάλης στο Δημόσιο (2 δισ. ευρώ).
Φυσικά, ουδέν συνέβη…
Και ξαφνικά «σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης»!
Δεν είχαν περάσει ούτε είκοσι μέρες από τις εκλογές, όταν, στη συζήτηση επί των προγραμματικών δηλώσεων, ο Γ. Παπανδρέου έλεγε: «Είμαστε σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης και αυτό πρέπει να το αντιληφθούν όλοι. Ή θα αφανίσουμε το δημόσιο χρέος ή αυτό θα αφανίσει τη χώρα» (το τελευταίο το είχε δανειστεί από τον πατέρα του).
Τότε πληροφορηθήκαμε, ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ θα… κατέγραφε την πραγματική κατάσταση σε συνεργασία με την Τράπεζα της Ελλάδας. Διότι, «η οικονομία βρίσκεται σε οριακό σημείο, είμαστε δακτυλοδεικτούμενοι στην Ευρώπη»! Και χρύσωνε το χάπι, λέγοντας «όχι σε αρνητικές εκπλήξεις και όχι σε μέτρα χωρίς να έχει προηγηθεί διάλογος με τους παραγωγικούς φορείς».
Δεν πρόλαβε…
Λίγο αργότερα, ανακοινώνονταν 10 μέτρα για το Ασφαλιστικό, καθώς, κατά τον τότε πρωθυπουργό, το θέμα ήταν εθνικό και τα ασφαλιστικά ταμεία βρίσκονταν στα πρόθυρα της χρεοκοπίας.
Και ιδού τα νέα μέτρα (που φυσικά ουδόλως είχαν ακουστεί προεκλογικά):
1. Σημαντική μείωση όλων των δαπανών που αφορούν στην υγεία.
2. Σταδιακή αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης στο Δημόσιο (επιβάρυνση από 5 ως 15 έτη στη συνταξιοδότηση που αφορούσε περίπου 140.000 γυναίκες).
3. Παροχή κινήτρου ασφάλισης με τη θεσμοθέτηση της βασικής σύνταξης ως κοινής αφετηρίας για όλες τις συντάξεις και την προσαύξησή της ανάλογα με τα έτη ασφάλισης και το ύψος των αμοιβών.
4. Αλλαγή του τρόπου υπολογισμού των συντάξεων έτσι ώστε να απονέμονται συντάξεις ανάλογα με την διάρκεια του εργασιακού βίου και όχι με βάση ορισμένα μόνο έτη.
5. Αποθάρρυνση πρόωρων συνταξιοδοτήσεων με καθιέρωση ενιαίας ποινής για τον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα.
6. Αλλαγές στη διαδοχική ασφάλιση και καταβολή συντάξεων σε τρεις μήνες.
7. Οικονομική ενίσχυση των ασφαλιστικών ταμείων και έλεγχος της εισφοροδιαφυγής.
8. Σύσταση Εθνικού Κεφαλαίου Αλληλεγγύης (και από κοινωνικούς πόρους), που θα στηρίξει οικονομικά το σύστημα και θα διασφαλίσει τις επόμενες γενιές.
9. Αλλαγές στα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα και επανεξέταση των αναπηρικών συντάξεων.
10. Επανεξέταση των ρυθμίσεων Πετραλιά για τις ενοποιήσεις ταμείων, για την αύξηση των ορίων ηλικίας, αλλά και για τη μείωση των συντάξεων.
Και εκεί που την παραμονή των εκλογών μας έλεγαν πως «από τον πρώτο Προϋπολογισμό θα ψηφιστεί η θέσπιση ελάχιστου εισοδήματος», φτάσαμε να αναθεωρούμε τα βαρέα και ανθυγιεινά για τα οποία κόπτεται τώρα το ΠΑΣΟΚ.
Ακύρωση προεκλογικών υποσχέσεων
Είχαν αρχίσει να καταργούνται όλες οι προεκλογικές υποσχέσεις:
- Πάγωμα των άνω των 2.000 ευρώ μισθών στο Δημόσιο.
- Αναστολή προσλήψεων για το 2010 με εξαίρεση υγεία, παιδεία και ασφάλεια. Μία πρόσληψη κάθε πέντε αποχωρήσεις στο Δημόσιο από το 2011.
- Περιορισμός μέχρι και κατά το ένα τρίτο των συμβάσεων εργασίας στους περισσότερους τομείς του δημόσιου τομέα.
- Περικοπή συνολικά της δαπάνης για επιδόματα στο Δημόσιο κατά 10%.
- Κλείσιμο του 1/3 των γραφείων ΕΟΤ εξωτερικού. Ενσωμάτωση των πολυδάπανων γραφείων Τύπου εξωτερικού στις πρεσβείες.
- Μείωση εξοπλιστικών προγραμμάτων το 2011 και το 2012.
- Μείωση κατά 50% τόσο στις αμοιβές μελών ΔΣ σε ΔΕΚΟ όσο και στον αριθμό των μελών.
- Οι υπουργοί έλαβαν εντολή να ετοιμάσουν ως τα τέλη Ιανουαρίου: τριετή προϋπολογισμό για το υπουργείο τους, με ετήσια μείωση συνολικών δαπανών κάθε χρόνο και προτάσεις για δραστικές συγχωνεύσεις και καταργήσεις σε οργανισμούς του Δημοσίου.
- Οι δαπάνες όλων των υπουργείων θα αξιολογηθούν από μηδενική βάση. Από τον Ιανουάριο του 2010 θα γίνεται μηνιαίος έλεγχος καθώς και προγραμματισμός δαπανών.
- Επαναφορά Φόρου Κληρονομιάς και Μεγάλης Ακίνητης Περιουσίας.
- Πρόγραμμα αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας και δημιουργία ενός «καλαθιού» αξιοποιήσιμων ακινήτων του Δημοσίου (ιδιωτικοποιήσεις).
- Νομοθετική παρέμβαση στο Ασφαλιστικό μέχρι τα τέλη του ερχόμενου Ιουνίου.
Ήταν αυτό που από το Ζάππειο, στις 14 Νοεμβρίου 2009, ο Γ. Παπανδρέου είχε ονομάσει «το δικό μου Σύμφωνο Σταθερότητας».
Δεν πρόλαβε να το εφαρμόσει…
Αυτά για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι!
*Η Σοφία Βούλτεψη είναι Βουλευτής Β3 Νοτίου Τομέα Αθηνών, υφυπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου, δημοσιογράφος
