Έχουμε μάθει καλά πλέον τον Α. Τσίπρα. Λέει τα πάντα προσπαθώντας να ικανοποιήσει τους πάντες. Αυτό ως γνωστόν του δημιουργεί περισσότερα προβλήματα απ' όσα προσπαθεί να λύσει. Το ισοζύγιο κέρδη/ζημίες είναι αρνητικό από αυτήν την αλλοπρόσαλλη πολιτική.
Είναι γνωστές οι θέσεις της ριζοσπαστικής Αριστεράς πως το Αιγαίο δεν έχει σύνορα, πως η σημαία είναι ένα κομμάτι πανί, πως θα ρισκάρουμε να μην ξοδέψουμε χρήματα για την άμυνα και πολλά ακόμα συναφή διεθνιστικά κλισέ. Αποκορύφωμα όλων αυτών είναι η συμφωνία των Πρεσπών.
Είχαν προηγηθεί πριν από δέκα χρόνια διαδηλώσεις της νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ κατά της σύνθετης ονομασίας, μέσα στην πόλη των Σκοπίων. Προς άρση παρεξηγήσεως να διευκρινίσω πως οι νεολαίοι ζητούσαν το συγκεκριμένο κράτος να αποκαλείται σκέτα «Μακεδονία», χωρίς κανένα προσδιορισμό. Τόσο καλά!
Σήμερα ο Α. Τσίπρας διαμαρτύρεται γιατί η κυβέρνηση αιφνιδιάσθηκε με την υπόθεση «ΤουρκοΑιγαίο». Το πόσο σοβαρή είναι αυτή η υπόθεση θα φανεί. Το αν υπήρξαν παραλείψεις και αυτό θα φανεί. Το αν δικαιούται η Τουρκία να κάνει χρήση, για διαφημιστικούς λόγους, της λέξης «Αιγαίο» αυτό εξαρτάται από το πώς το βλέπει ο καθένας.
Ο τελευταίος όμως που δικαιούται να τη «βγαίνει» από τα δεξιά στην κυβέρνηση, επί του θέματος, είναι ο Α. Τσίπρας. Έχει βεβαρημένο παρελθόν η κυβέρνηση στην οποία ήταν πρωθυπουργός.
Άλλωστε και μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ παρατηρήθηκε μια διγλωσσία. Ο κ. Ξυδάκης θεώρησε απολύτως φυσιολογικό η Τουρκία, η οποία έχει χιλιάδες χιλιόμετρα ακτογραμμή στο Αιγαίο, να κάνει χρήση αυτής της λέξης. Η αριστερή τάση σφυρίζει αδιάφορα και ο Α. Τσίπρας εμφανίστηκε ως υπερ-πατριώτης.
Μάλιστα, δήλωσε πως αν ήταν αυτός πρωθυπουργός και συνέβαιναν τα όσα συνέβησαν στη Μαδρίτη και στο ΤουυρκοΑιγαίο, θα ερχόταν στην Ελλάδα με τα πόδια. Αντιπολίτευση επιπέδου ποδοσφαιρικών θυρών.
Βέβαια, τυχαίνει το 57% των Ελλήνων πολιτών να διαφωνεί μαζί του, καθώς εγκρίνει τους χειρισμούς της ελληνικής κυβέρνησης στα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής. Ιδιαίτερα υψηλό ποσοστό, αλλά απολύτως δικαιολογημένο από τα γεγονότα.
Προφανώς ο Α. Τσίπρας πάντα θα πρέπει κάτι να εφευρίσκει για να αντιπολιτεύεται την κυβέρνηση. Είχε ανακαλύψει πως ο πρωθυπουργός στην ομιλία του στο Κογκρέσο δεν αναφέρθηκε ονομαστικά στην Τουρκία και τον είχε κατηγορήσει γι' αυτό. Έπρεπε κάτι να πει για να μειώσει μια εθνική επιτυχία. Μετά από μόλις μια ημέρα ο Ερντογάν, σε έξαλλη κατάσταση, επιτέθηκε στον Κυριάκο Μητσοτάκη γι' αυτήν ακριβώς την ομιλία. Κάτι δε διάβασε καλά ο Α. Τσίπρας.
Ένας πολιτικός με το τεκμήριο της σοβαρότητας προσπαθεί να οικοδομήσει και να διατηρήσει σταθερό το προφίλ του. Μόνον έτσι θα κερδίσει σε αξιοπιστία. Όταν κάποιος για λόγους αντιπολιτευτικής τακτικής πηγαίνει μια δεξιά-μια αριστερά, σαν τον Ορέστη Μακρή στην ταινία «ο μεθύστακας», τότε ουδείς τον παίρνει στα σοβαρά. Αυτό έχει πάθει ο Α. Τσίπρας. Όταν έχεις υπογράψει τις Πρέσπες, δε θα πρέπει να σ’ ενοχλεί το «ΤουρκοΑιγαίο».
