Την περασμένη Πέμπτη, μετά από ένα διάλειμμα ολίγων ετών, ο κ. Τσίπρας επέστρεψε στα παλιά του λημέρια της ΕΥΔΑΠ, φορώντας μάλιστα και ένα προστατευτικό κράνος που έφερε φαρδύ πλατύ το όνομά του. Μετά από ένα διάλειμμα ολίγων ετών, επαναλαμβάνει αυτά που έλεγε το 2014, ενώ στη διάρκεια της διακυβέρνησής του η ΕΥΔΑΠ είχε εξαφανιστεί από το ρεπερτόριό του. Όταν κυβερνάει βάζει προς πώληση το νερό και όταν αντιπολιτεύεται απειλεί ότι «θα πούμε το νερό νεράκι».
Είναι κι’ αυτή άλλη μια προσπάθειά του να μας πείσει πως η διακυβέρνησή του ήταν ένα διάλειμμα μέσα στον άχρονο χρόνο, στη διάρκεια του οποίου δεν έχουν καμιά σημασία όσα συνέβησαν. Σε λίγο θα μας πει πως δεν… κυβέρνησε καν!
Λογικό αν κρίνουμε από το γεγονός ότι στη διάρκεια του ευχάριστου διαλείμματος ο κ. Τσίπρας μετέφερε στο υπερταμείο το σύνολο της δημόσιας περιουσίας, των κρατικών επιχειρήσεων – και της ΕΥΔΑΠ – ακόμη και των υδρογονανθράκων και αρχαιολογικών χώρων.
Δεν μπορούσε επομένως ο κ. Τσίπρας να πατήσει στην ΕΥΔΑΠ στα χρόνια που κυβερνούσε. Και αυτό καθιστά την παρουσία του εκεί, την Πέμπτη 1η Ιουνίου, την επιτομή της υποκρισίας και του τυχοδιωκτισμού.
Ο κ. Τσίπρας, λοιπόν, έτρεχε στην ΕΥΔΑΠ από το 2011 ως το 2014. Μετά διέκοψε, στέλνοντάς την στο υπερταμείο «αυτόματα και άνευ ανταλλάγματος» προς «αξιοποίηση και ρευστοποίηση». Όταν στο τιμόνι της χώρας βρέθηκε ο Μητσοτάκης ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ άρχισε ξανά να πηγαίνει ο ίδιος ή να στέλνει τα στελέχη του στην επιχείρηση. Και τώρα, στο ενδιάμεσο της εκλογικής αναμέτρησης, ξαναπήγε ο ίδιος.
Την περασμένη Πέμπτη, λοιπόν, ο κ . Τσίπρας είπε πως «εμείς πιστεύουμε ότι υπάρχουν κάποια αγαθά που πρέπει να είναι υπό δημόσιο έλεγχο, δεν πουλιούνται και δεν αγοράζονται όλα σε αυτή τη ζωή». Και επανέλαβε αυτά που έλεγε στην προηγούμενη αντιπολίτευσή του, ότι δηλαδή «έχει γίνει σε πολλές χώρες από νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις και απέτυχε παντού».
Είπε επίσης ότι «ο κάθε ιδιώτης έχει στόχο να έχει κέρδος και για να το καταφέρει θα κάνει εκπτώσεις και στη συντήρηση και στις εργασιακές σχέσεις και στο προσωπικό και στα standard του προϊόντος ακριβώς για να αυξήσει τη δυνατότητα του κέρδους».
Το «ηρωικό» χρονικό
Στις 24 Ιουνίου 2011, ο κ. Τσίπρας είχε ξανασυναντηθεί με τους εργαζομένους της ΕΥΔΑΠ. «Το μεγαλύτερο έγκλημα στα μεταπολιτευτικά χρονικά της χώρας μας είναι η εκποίηση του δημόσιου πλούτου, των δημόσιων αγαθών», είχε πει τότε μετά την συνάντησή του με την Ομοσπονδία Εργαζομένων της ΕΥΔΑΠ.
Προσθέτοντας ότι υπάρχουν κοινωνικά αγαθά που δεν μπορούν να περάσουν στον ιδιωτικό τομέα κάτω από τη λογική του κέρδους και το νερό είναι ένα από αυτά. Και πως «ιδιωτικοποιήσεις του νερού έγιναν και σε άλλες χώρες, αλλά επιστρέφει στο Δημόσιο χώρο παντού, αφού απέτυχαν αυτές οι ιδιωτικοποιήσεις, που δημιούργησαν τεράστια κοινωνικά προβλήματα».
Δηλαδή ξαναλέει τα ίδια μετά από δώδεκα χρόνια! Αφού προηγουμένως ο ίδιος έβαλε το νερό προς πώληση…
Στις 18 Οκτωβρίου 2012, ο κ. Τσίπρας είχε επισκεφθεί ξανά τους εργαζομένους της ΕΥΔΑΠ. Και ξανά μανά - αφού ξιφούλκησε κατά της ιδιωτικοποίησης του νερού:
«Η ιδιωτικοποίηση του νερού, όπου επιχειρήθηκε σε άλλες χώρες της Ευρώπης απέτυχε, καθώς ούτε τα ελλείμματα μειώθηκαν, ούτε νέες θέσεις εργασίας δημιουργήθηκαν και οι τιμές αυξήθηκαν, πέρα από το γεγονός ότι πρόκειται για έναν φυσικό πόρο, αναγκαίο και αναντικατάστατο για την ανθρώπινη επιβίωση.
Οι μόνοι που έτριβαν τα χέρια τους ήταν οι νέοι ιδιοκτήτες των ιδιωτικοποιημένων επιχειρήσεων. Που έβλεπαν την κερδοφορία των εταιρειών τους να αυξάνεται και τη τσέπη τους να γεμίζει».
Επανάσταση μέσω… Βολιβίας!
Στις 7 Σεπτεμβρίου 2013, ο κ. Τσίπρας είχε συναντήσει στα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ στην Θεσσαλονίκη τον υπουργό Πολιτισμών της Βολιβίας, Πάμπλο Σέζαρ Γκρουξ Κανέδο, με τον οποίο… συζήτησε «για τα κινήματα κατά του νεοφιλελευθερισμού στη Λατινική Αμερική και την Ευρώπη, και την εμπειρία από την ιδιωτικοποίηση του νερού στη Βολιβία, που απέτυχε πλήρως γι’ αυτό και εγκαταλείφθηκε».
(Ο Βολιβιανός υπουργός βρισκόταν στη Θεσσαλονίκη προσκεκλημένος της πρωτοβουλίας πολιτών και φορέων SOSτε το νερό, για συμπαράσταση στις κινητοποιήσεις κατά της ιδιωτικοποίησης της ΕΥΑΘ).
Στις 7 Απριλίου 2014, ο κ. Τσίπρας συναντήθηκε με το συντονιστικό πολιτών και φορέων "SOSτε το Νερό", στις εγκαταστάσεις του ραδιοφωνικού σταθμού «Στο Κόκκινο 93,4» και κάλεσε τους Θεσσαλονικείς να στείλουν ένα καθαρό και σημαντικό πολιτικό μήνυμα ψηφίζοντας «όχι» στην ιδιωτικοποίηση της ΕΥΑΘ, στο περίφημο άτυπο δημοψήφισμα της 18ης Μαΐου, που είχε διοργανωθεί παράλληλα με τις αυτοδιοικητικές εκλογές!
Τότε, ο κ. Τσίπρας είχε πει ότι στη Βολιβία «η σημερινή κυβέρνηση Μοράλες αναδείχθηκε μέσα από ένα κίνημα διαμαρτυρίας ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του νερού από μια εταιρία που ενδιαφερόταν και για την ΕΥΑΘ».
Το νερό νεράκι!
Στις 6 Μαΐου 2014, νάτος πάλι ο κ. Τσίπρας στην ΕΥΔΑΠ, στο Γαλάτσι», να προειδοποιεί ότι θα πούμε το νερό νεράκι και να βροντοφωνάζει: «Δεν μπορείς να πουλήσεις κάτι που δεν σου ανήκει. Το νερό είναι δημόσιο αγαθό, όχι εμπόρευμα. Σε κάποιες χώρες, όπως η Βολιβία, έπεσε η κυβέρνηση, γιατί ιδιωτικοποίηση σημαίνει ραγδαία αύξηση τιμολογίων, ανεπαρκής συντήρηση του δικτύου, δηλαδή κίνδυνος για τη δημόσια υγιεινή και αποκλεισμός μεγάλης μερίδας του πληθυσμού από κάτι μέχρι σήμερα αυτονόητο, το πόσιμο νερό σε κάθε σπίτι».
Στις 5 Ιουνίου 2014, από την Θεσσαλονίκη όπου είχε διοργανωθεί εκείνο το «δημοψήφισμα» για το νερό, κατήγγειλε ότι… «παραλίες, δάση, αρχαιολογικοί χώροι, λιμάνια, αεροδρόμια, ορυκτοί πόροι, ακόμα και το νερό, το απαραίτητο συστατικό για τη ζωή είναι σε διαδικασία εκποίησης, σε διαδικασία ιδιωτικοποίησης, πώλησης, πράγμα που εγκυμονεί πολύ μεγάλους κινδύνους για τη δημόσια υγεία».
Μιλούσε δηλαδή για όλα αυτά που ο ίδιος θα μετέφερε λίγο αργότερα στο υπερταμείο, επειδή… εξαναγκάστηκε!
Πάλι «το νερό νεράκι» μετά από έξι χρόνια σιωπής!
Στις 30 Ιουνίου 2020, ως εάν να μην είχε τίποτε μεσολαβήσει, ο κ. Τσίπρας επανήλθε στις εθιμοτυπικές επισκέψεις και συζητήσεις με την Πανελλήνια Ομοσπονδία εργαζομένων της ΕΥΔΑΠ. «Θα πούμε το νερό νεράκι;», ξαναρώτησε. Και ξανάρχισε τα παλιά:
«Η στρατηγική ιδιωτικοποίησης όλων των αγαθών και των αγαθών εκείνων που βρίσκονται στον σκληρό πυρήνα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, θα έλεγα, είναι γνωστή. Είναι η γνωστή νεοφιλελεύθερη αντίληψη την οποία η σημερινή κυβέρνηση ασπάζεται. Και το είχε δηλώσει και προεκλογικά, δεν είναι κάτι καινούργιο.
Ούτε η επιχείρηση ιδιωτικοποίησης του νερού είναι κάτι καινούργιο. Το θυμόμαστε και παλιότερα. Κι άλλες κυβερνήσεις προχώρησαν σε έναν βαθμό. Η κυβέρνηση Σαμαρά επιχείρησε, δεν τα κατάφερε».
Επίσης: «Το νερό είναι βασικό συστατικό της ζωής. Δεν μπορεί να ζήσει ο άνθρωπος χωρίς νερό. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν απ’ αυτό, από τα βασικά να ξεκινήσουμε. Εμείς λοιπόν θεωρούμε ότι υπάρχουν ορισμένα αγαθά κρίσιμα για τη ζωή και την αξιοπρέπεια του ανθρώπου που δεν μπορούν να υπόκεινται στους νόμους της αγοράς, δεν μπορούν να είναι εμπορεύσιμα αγαθά. Το νερό είναι δημόσιο αγαθό, ανθρώπινο δικαίωμα και δεν μπορεί να μπει στη διαδικασία της πώλησης».
Ναι, «αλλά εμείς δεχτήκαμε πιέσεις»…
Αλλά επειδή στο μεταξύ είχαν συμβεί τα γνωστά, ένιωσε και την ανάγκη να δικαιολογηθεί:
«Εμείς δεχτήκαμε μεγάλες πιέσεις από την τρόικα –θέλω να είμαι απόλυτα ειλικρινής- πάρα πολύ μεγάλες πιέσεις. Διότι η βασική λογική είναι η λογική του ότι όλα πουλιούνται και αγοράζονται και ρυθμίζονται από την αγορά. Όλα. Όμως, σήμερα πιστεύω ότι βρισκόμαστε σε μια άλλη περίοδο για την αξία της ανθρώπινης ζωής».
Δηλαδή, άλλη περίοδος της αξίας της ανθρώπινης ζωής επί των ημερών του, άλλη επί του Μητσοτάκη, ο οποίος βέβαια επαναλαμβάνει συνεχώς πως δεν υπάρχει ζήτημα πώλησης του νερού.
Στις 13 Οκτωβρίου 2021, ο κ. Τσίπρας έστειλε στην ΕΥΔΑΠ τους βουλευτές και τομεάρχες του Νίκο Παππά και Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου. Οι οποίοι επανέλαβαν τα γνωστά ότι «το νερό δεν είναι μόνο δημόσιο αγαθό, είναι και ανθρώπινο δικαίωμα. Αποτελεί απαρέγκλιτη θέση μας».
Στις 10 Μαΐου 2022, βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ επισκέφθηκαν τις εγκαταστάσεις της ΕΥΑΘ. Και ξανά μανά είπα πως «ο δημόσιος έλεγχος των υποδομών και εταιρειών ύδρευσης αποχέτευσης και η διασφάλιση της πρόσβασης όλων των πολιτών σε ποιοτικό πόσιμο νερό και σε αντίστοιχης ποιότητας υποδομές είναι βασικές αρχές της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και αδιαπραγμάτευτες», γι’ αυτό και «ο ΣΥΡΙΖΑ είναι κάθετα αντίθετος σε κάθε σχέδιο ιδιωτικοποίησης, είτε άμεσα είτε έμμεσα, όπως επιχειρείται από την κυβέρνηση με την ιδιωτικοποίηση του Εξωτερικού Υδραγωγείου της ΕΥΔΑΠ».
Στις 22 Μαρτίου 2023, ο κ. Τσίπρας είχε συνάντηση με την Πρωτοβουλία για το δημόσιο νερό που αποτελείται από συνδικάτα ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ και το δίκτυο περιβαλλοντικών οργανώσεων. Όπως είπε, «με δραματικό τρόπο διαπιστώνουμε ότι αυτή η λογική της δημιουργίας κέρδους μέσω της ιδιωτικοποίησης όλων των υπηρεσιών είναι επικίνδυνη για την ασφάλεια των πολιτών».
Πώς ο Τσίπρας έκανε το νερό νεράκι
Ας δούμε τώρα και τι συνέβη στο κυβερνητικό «διάλειμμα» του κ. Τσίπρα:
Το 2014, μετά το τρίτο μνημόνιο, ο κ. Τσίπρας και οι περί αυτόν συμφώνησαν στην ιδιωτικοποίηση της ΕΥΔΑΠ και της ΕΥΑΘ. Σύμφωνα με το κυβερνητικό πρόγραμμα που οι ίδιοι παρουσίασαν τον Σεπτέμβριο του 2015, υπό τον ψευδεπίγραφο τίτλο «αξιοποίηση δημόσιας περιουσίας».
Μετά από διάφορα ηρωικά του τύπου «για τον ΣΥΡΙΖΑ οι αποκρατικοποιήσεις αποτελούσαν ταχύτατη εκποίηση της περιουσίας του ελληνικού λαού μέσω σκανδαλωδών διαδικασιών» - συμφωνήθηκε το νέο πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων «που αποτελεί μέρος του αναγκαίου συμβιβασμού της κυβέρνησης για το κλείσιμο της συμφωνίας». Κρύβοντας τους σκοπούς τους για ΔΕΗ και ΕΥΔΑΠ.
Αλλά στις 25/5/2016 (ΦΕΚ με αριθμό φύλλου 1472), δημοσιεύθηκε από το Κυβερνητικό Συμβούλιο Οικονομικής Πολιτικής το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα που είχε προηγουμένως εγκρίνει το ΤΑΙΠΕΔ με την από 26.4.2016 απόφασή του.
Εκεί, αναφέρονταν οι εταιρίες που θα «αξιοποιούνταν» από τον ΣΥΡΙΖΑ:
Τα 14 περιφερειακά αεροδρόμια, το Ελληνικό, ο Αστέρας Βουλιαγμένης, Αφάντου Ρόδος, ΔΕΣΦΑ, ΟΛΠ, ΟΛΘ, ΤΡΑΙΝΟΣΕ και ΕΕΣΤΥ, Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών, Ηλεκτρονική Δημοπρασία III, IV, V, VI και άλλα μικρά ακίνητα, Μαρίνες, Εγνατία Οδός, ΕΛΠΕ, ΟΤΕ, ΔΕΗ, ΕΥΑΘ, ΕΥΔΑΠ, ΔΕΠΑ, ΕΛΤΑ.
«Δεν είναι ιδιωτικοποίηση, αλλά δεν αποκλείεται»
Τον Μάιο του 2016 πανηγύριζαν ότι κατάφεραν να μην μεταφέρουν στο υπερταμείο, που τότε δημιούργησαν, την ΕΥΔΑΠ και την ΕΥΑΘ. Μετά από μια ακόμη «ηρωική» στάση ολίγων μηνών, ηττήθηκαν κατά κράτος και εμφανίστηκαν, τον Σεπτέμβριο του 2016, με ένα πολυνομοσχέδιο όπου όλες οι ΔΕΚΟ (και το νερό) μεταφέρονταν «αυτομάτως και άνευ ανταλλάγματος» στο υπερταμείο.
Τότε, ο κ. Τσακαλώτος είχε πει ότι «βάζουμε στο Ταμείο εννέα ΔΕΚΟ για να πάνε για ιδιωτικοποίηση. Δεν είναι για ιδιωτικοποίηση, αλλά δεν αποκλείεται». Αφού δήλωσε πως «όσο είναι κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ και εγώ υπουργός, δεν θα ιδιωτικοποιηθεί η ΕΥΔΑΠ και η ΕΥΑΘ», πρόσθεσε: «Το Υπερταμείο ήταν ένας συμβιβασμός. Δεν το κρύψαμε ποτέ.
Μας δημιουργεί προβλήματα. Όμως είναι στο χέρι μας να το μετατρέψουμε σε ένα εργαλείο αναδιάρθρωσης των ΔΕΚΟ, η οποία δεν έγινε ποτέ από τις προηγούμενες κυβερνήσεις»!
Στις 21 Ιουνίου 2018 - όταν ο κ. Τσίπρας έβαλε γραβάτα και αγκαλιαζόταν στο Ζάππειο με τον Καμμένο - προκειμένου να βγουν από το μνημόνιό τους, είχαν δεσμευτεί για ολοκλήρωση της παραχώρησης του Αεροδρομίου Ελευθέριος Βενιζέλος, του ΔΕΣΦΑ, των ΕΛΠΕ, Μαρίνας Αλίμου, Εγνατία, ΕΥΔΑΠ, ΕΥΑΘ, πώληση μετοχών της ΔΕΗ, της ΔΕΠΑ και πώληση περιφερειακών αεροδρομίων Αλεξανδρούπολης και Καβάλας.
Τέλος, να θυμίσω ότι με τον ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση, τον κ. Τσίπρα πρωθυπουργό και τον κ. Τσακαλώτο υπουργό, συνέβη και το εξής ευτράπελο:
Στις 11 Απριλίου 2017, από την Πάτρα, ο κ. Τσίπρας διακήρυσσε πως «το νερό θα παραμείνει υπό δημόσιο έλεγχο». Ακριβώς την επομένη, 12 Απριλίου, το ΤΑΙΠΕΔ εξέδιδε πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος για εξεύρεση χρηματοοικονομικού συμβούλου για πώληση των ποσοστών του Κράτους σε ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ!
Όσο για την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, την οποία τώρα επικαλούνται συνεχώς, εκδόθηκε κατά της απόφασης ΣΥΡΙΖΑ για πώληση του νερού!
Αυτή είναι η αλήθεια, αλλά πλέον η υποκρισία είναι δεύτερη φύση για τον ΣΥΡΙΖΑ!
*Η Σοφία Βούλτεψη είναι υποψήφια Βουλευτής Β3 Νοτίου Τομέα Αθηνών, πρώην υφυπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου, δημοσιογράφος
