«Ζήτα εκλογές να τους τελειώσουμε» ήταν η μόνιμη επωδός του fan club του Αλέξη Τσίπρα στο Facebook, κατά τη διάρκεια της ανακοίνωσης των οικονομικών μέτρων «για δυνατή οικονομία και ισχυρή κοινωνία».
Την ίδια ημέρα βέβαια δημοσιευόταν η δημοσκόπηση της GPO που έδινε 12 μονάδες υπεροχή στη ΝΔ (35,9% έναντι 23,5%). Τρεις ημέρες πριν είχε δημοσιευθεί η πλέον ευνοϊκή για τον ΣΥΡΙΖΑ δημοσκόπηση του έτους, αυτή της Prorata, η οποία έδινε 9 μονάδες διαφορά υπέρ της ΝΔ (33% έναντι 24%).
Στην ίδια ευνοϊκή δημοσκόπηση, το 64% δηλώνει καθόλου ή όχι ιδιαίτερα ευχαριστημένο με την κυβέρνηση (αλλά υπάρχει και ένα 34% ευχαριστημένο), ενώ για τον ΣΥΡΙΖΑ τα ποσοστά είναι ανησυχητικά καθότι συνθληπτικά: Το 78% των ερωτηθέντων τον κρίνει αρνητικά το έργο του ως αξιωματική αντιπολίτευση και μόνο 20% εκφράζει ικανοποίηση.
Ως εκ τούτου το κόμμα βρίσκεται εγκλωβισμένο σε παγίδα της ακινησίας. Ακόμη κι όταν προσπαθεί να παρουσιάσει κάτι πρωτόλειο ονομάζοντάς το ως πρόγραμμα ή προτάσεις, τροφοδοτεί τη επικαιρότητα με ιδιόρρυθμο αλλότριο τρόπο, που τον απομονώνουν από τη μεγάλη μάζα στην οποία απευθύνεται ένα κόμμα εξουσίας (π.χ. Κουφοντίνα και «δικαίου αιτήματός του», στήριξη καταλήψεων, οργάνωση διαδήλωσης Ν. Σμύρνης, κορωνοπορίες κλπ). Αφετέρου στελέχη του με δηλώσεις τους δημιουργούν εκρηκτικό ειδησεογραφικό ενδιαφέρον που θαμπώνουν τις μεγαλεπήβολες κομματικές παρεμβάσεις.
Όταν λέμε μεγαλεπήβολες δεν εννοούμε κατ΄ ανάγκην και αξιόλογες. Αλλά σίγουρα τους άξιζε περισσότερη δημοσιότητα την οποίαν δεν είχαν, όχι γιατί τους αγνοούν τα συστημικά Μέσα Ενημέρωσης, αλλά γιατί οι ίδιοι τα τροφοδοτούν με «σπαρταριστή επικαιρότητα.
Για παράδειγμα θυμίζουμε την ημέρα που θα παρουσίαζε το σχέδιό του για το ΕΣΥ, βγήκε με δηλώσεις του ο Δρίτσας και τα έκανε στάχτη και μπούρμπερη. Μια ημέρα πριν παρουσιάσει το χθεσινό σχέδιό του για την οικονομία, την ατζέντα απασχόλησε η Τζάκρη με το μασάζ - κοροϊδία που επεχείρησε στους αποδήμους. Για να μην θυμηθούμε και το στραπάτσο κατά την συζήτηση για την προανακριτική Καλογρίτσα, όταν οι βουλευτές του ΚΙΝΑΛ έσφαξαν τον Γιάννη Ραγκούση για όσα είχε πει κατά του ΣΥΡΙΖΑ και του Νίκου Παππά, όταν ήταν ακόμη Πασόκος.
Χθες στην εκδήλωση για την επανεκκίνηση της Οικονομίας, που έγινε προσπάθεια να είναι ευπαρουσίαστη, δεν παρουσιάστηκε κάτι καινοτόμο, τόσο από τον Αλέξη όσο και από τα στελέχη Αχτσιόγλου και Χαρίτση. Κινήθηκαν στον γνωστό μονόδρομο, να τρυγήσουμε το λεφτόδεντρο. Όμως αν αρκούν…οι καρποί του, δεν είναι κορόιδα οι κυβερνητικοί να μην τα μοιράσουν οι ίδιοι, να μην κάνουν διαγραφές χρεών, και τόκων, ρυθμίσεις φόρων, προστασία πρώτης κατοικίας, και άλλα καλούδια που έταξε ο ΣΥΡΙΖΑ.
Αντιθέτως προσκεκλημένοι καθηγητές, αναφέρθηκαν σε άγνωστες λέξεις όπως ανταγωνιστικότητα, ανάπτυξη, φορολόγηση, ψηφιακή εκπαίδευση και εξειδίκευση (τεχνοφασισμός που λέει ο ΣΥΡΙΖΑ)!
Το πρόβλημα για την αξιωματική αντιπολίτευση είναι η ελλιπής έως μηδαμινή αξιοπιστία της. Στα σόσιαλ μήντια γινόταν πάρτι με αναφορές στο… κοστολογημένο και ρεαλιστικό Πρόγραμμα του 14, την 13 σύνταξη, τη μείωση των φορολογικών συντελεστών και άλλα ηρωικά της πρωτινής συριζαϊκής εποποιίας.
Αντιθέτως οι οπαδοί του Αλέξη εξέπεμπαν ιαχές θαυμασμού, και αναφέρονταν στη ΝΔ με όρους παρωχημένου πολιτικού λεξιλογίου, περί Δεξιάς που απομυζεί τον δημόσιο πλούτο χάριν της ολιγαρχίας, αντιδημοκρατική δεξιά που ποτέ δεν ενδιαφέρθηκε για τον λαό κλπ. Ηταν μια εκφραστική που παρέπεμπε στην δεκαετία του ‘60, άντε και του ‘70, τότε που ο λαός δεν ξεχνούσε τι σημαίνει δεξιά.
Σημειολογικά αναφέρουμε ότι στην εκδήλωση από πλευράς κόμματος συμμετείχαν ο Αλέξης Χαρίτσης και η Εφη Αχτσιογλου. Ελαμψε διά της απουσίας του ο επί ΣΥΡΙΖΑ «τσάρος» της Οικονομίας Ευκλείδης Τσακαλώτος. Είναι το δεύτερο «επεισόδιο» απουσίας του, μετά την συνάντηση Τσίπρα με την διοίκηση του ΤΧΣ.
Μια εξήγηση είναι ότι ο Αλέξης θέλει να απαλλαγεί από το άχθος των μνημονιακών μέτρων. Να τα πετάξει στη πλάτη του Τσακαλώτου και ο ίδιος να αναδυθεί πάλλευκος και πάναγνος.
Η άλλη ότι προβάλει τη νέα γενιά στελεχών, επί της οποίας θα στηριχθεί για να παρουσιάσει ένα νέο πρόσωπο ο ίδιος και το κόμμα του.
Σε κάθε περίπτωση ούτε ρηξικέλευθες προτάσεις ακούσαμε, (ένα deja vu του 2014 ήταν), ούτε το κοινό του έχει αλλάξει.
