Από την έναρξη της πανδημίας, κυρίως όμως από τον Σεπτέμβριο του 2020, οι δημοσκοπήσεις καταγράφουν την δυσφορία των πολιτών ως προς την πολιτική τακτική που ακολουθεί ο Αλέξης Τσίπρας. Το σκληρό ροκ που επέλεξε και η πόλωση, που έφτασε στο σημείο να κλείνει το μάτι μέχρι και στους αντιεμβολιαστές, λειτούργησε αποτρεπτικά για τους ψηφοφόρους κάτι που αναμένεται να καταγράφει και ως προς την μικροπολιτική προσπάθειά του να αξιοποιήσει την κακοκαιρία και την κακή διαχείριση των προβλημάτων από τον κρατικό μηχανισμό.
Τα πραγματικά αίτια της πρότασης δυσπιστίας που κατέθεσε ο Αλέξης Τσίπρας αναδεικνύονται, όπως και η προσπάθειά του να πολώσει το πολιτικό κλίμα προκειμένου να συσπειρώσει το εσωτερικό του κόμματός και να εμφανιστεί ως ο μοναδικός εκφραστής της αντιπολίτευσης και των κομμάτων που την απαρτίζουν σήμερα στο ελληνικό κοινοβούλιο δύναται να γίνει μπούμερανγκ, αφού όλοι καταγράφουν τους βασικούς λόγους που κατέθεσε πρόταση μορφής.
Τείνουν δε να ταυτιστούν με τα περισσότερα αίτια που οδήγησαν στην πιο παράδοξη πολιτική στάση που τήρησε κόμμα αντιπολίτευσης τουλάχιστον στην Ευρώπη στο πλαίσιο μιας πανδημίας που είχε παγκόσμιες επιπτώσεις με τις κυβερνήσεις και κυρίως του ειδικούς να αναζητούν λύσεις σε μια λογική «μέρα με τη μέρα».
Οι δημοσκοπήσεις που πραγματοποιήθηκαν από τον Σεπτέμβριο του 2020 δείχνουν ξεκάθαρα πως οι πολίτες δεν ανταποκρίνονται στην προσπάθειά να προκληθεί ένα κύμα οργής και αγανάκτησης σε βάρος της κυβέρνησης και συνολικά των θεσμών, συμπεριλαμβανομένων και των επιστημόνων.
Σε ποσοστό που κυμαίνεται μεταξύ 64% και 74% οι πολίτες εμφανίσθηκαν να κρίνουν αρνητικά τη στάση της αξιωματικής αντιπολίτευσης την περίοδο της πανδημίας και δεν αφορά μόνο όλους όσους δεν ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ. Περίπου 3 στους 10 ακόμη και 4 στους 10 σε ορισμένες δημοσκοπήσεις, εκ των ερωτηθέντων που δήλωναν πως το 2019 ψήφισαν τον Αλέξη Τσίπρα εμφανίσθηκαν να επικρίνουν τους υψηλούς τόνους.
Κυρίως όμως συνολικά οι ψηφοφόροι κατέκριναν τις παλινωδίες, την απουσία προτάσεων και συγκεκριμένων θέσεων καθώς και προγραμματικού λόγου αναφορικά με την αντιμετώπιση και τη συμμετοχή της αξιωματικής αντιπολίτευσης στην προσπάθεια αναχαίτισης διαχείρισης και αντιμετώπισης της πανδημίας.
Η δε επιλογή της επένδυσης στους νεκρούς της πανδημίας αποτέλεσε επίσης αποτρεπτικό λόγο για τους ψηφοφόρους που σημειωτέον γύρισαν την πλάτη στον Αλέξη Τσίπρα και το αντιπολιτευτικό του αφήγημα με αποτέλεσμα ο ΣΥΡΙΖΑ να χάνει ποσοστά, σε σχέση με αυτά των εκλογών του 2019, αλλά και να παραμένει κολλημένος την ώρα που η κυβέρνηση υφίσταται μια φυσιολογική φθορά.
Ακόμη και από τις αστοχίες της κυβέρνησης σε θέματα φυσικών καταστροφών και αντιμετώπισής του δεν πέτυχε. Η περίπτωση της Μήδειας, αλλά και των πυρκαγιών του Αυγούστου, πέραν μιας προσωρινής δυσφορίας, δεν κατέστησαν δυνατές να δώσουν… πόντους στον ΣΥΡΙΖΑ. Μάλιστα ακόμη και ο Αλέξης Τσίπρας σε πρόσφατη συνέντευξή του αναγκάστηκε να παραδεχθεί πως η όποια μείωση της ψαλίδας με την κυβέρνηση Μητσοτάκη, καταγράφεται αφορά αποκλειστικά και μόνο την φθορά του κυβερνώντος κόμματός και όχι την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ.
Παρά το γεγονός αυτό όμως ο Αλέξης Τσίπρας έχει ζητήσει πρόωρη προσφυγής στις κάλπες. Το έπραξε τον περασμένο Δεκέμβριο βλέποντας το ΚΙΝΑΛ να παρουσιάζει άνοδο δημοσκοπική μετά τις εκλογές για την ανάδειξη νέου αρχηγού. Καταγγέλλοντας μάλιστα όσα καταγγέλλει και σήμερα για την πανδημία, τους νεκρούς και την ακρίβεια.
Η κακοκαιρία και οι αστοχίες του κρατικού μηχανισμού αποτέλεσαν την αφορμή για να καταθέσει και την πρόταση μομφής. Και σε αυτή την περίπτωση το πρόβλημα του Αλέξη Τσίπρα είναι τα χαμηλά του ποσοστά και το ΚΙΝΑΛ, μόνο που επιχειρεί να τα λύσει με τον ίδιο λάθος τρόπο. Αυτόν που δεν του προσφέρει τίποτα παρά μόνο μια εσωκομματική συσπείρωση λίγο πριν την πραγματοποίηση του συνεδρίου. Δείχνει ουσιαστικά στο εσωκομματικό του ακροατήριο και τα στελέχη του που τον επικρίνουν ως εχθρό την κυβέρνηση και ως εν δυνάμει αντίπαλο για τα ποσοστά του κόμματος και τις βουλευτικές έδρες τον Νίκο Ανδρουλάκη και το ΚΙΝΑΛ.
Πρόθεσή του η πόλωση, που δεν του βγήκε το προηγούμενο διάστημα. Το σκληρό ροκ που δεν οδηγεί πουθενά σε μια κρίσιμη φάση για τη χώρα, όπου οι πολίτες δυσαρεστημένοι ίσως ακόμη και οργισμένοι δεν αναζητούν ακραίες λύσεις αλλά προτάσεις, σχέδιο και λύσεις για τα προβλήματα και την επόμενη μέρα της χώρας.
Υβρίζοντας τον πρωθυπουργό και την κυβέρνηση με το βλέμμα στο ΚΙΝΑΛ και την Κουμουνδούρου δύσκολα θα καταφέρει να αποκτήσει ακόμη και την λεγόμενη αρνητική ψήφο ή να επαναφέρει στις τάξεις του ΣΥΡΙΖΑ ψηφοφόρους που γυρνούν την πλάτη σε ακραίες λογικές και ρητορικές.
