Του Γιάννη Σιδέρη
Αυτό το αρρωστημένο κλίμα ξεκίνησε με το αντιμνημόνιο, συνεχίστηκε καθ'' όλη τη διάρκεια της κυβερνητικής τους θητείας, και θα εκφραστεί με κρεσέντο έως τις εκλογές. Οι κυβερνητικοί, τέκνα πολιτικής κουλτούρας του μίσους, δεν έχουν απέναντί τους αντιπάλους. Μόνο εχθρούς, την σχέση των οποίων ορίζει το γνωστό ο θάνατός σου η ζωή μου (ή τροποποιημένο, εμείς ή αυτοί).
Τώρα οι εχθροί είναι περισσότερο αναγκαίοι, για να καλύψουν την πασιφανή αποτυχία τους. Το ελατήριο της οικονομίας που θα εκτινασσόταν ενόψει της εξόδου από τα μνημόνια καθηλώθηκε στο καχεκτικό 1,8% ανάπτυξης το δεύτερο τρίμηνο του 18, ενώ οι επενδύσεις μειώθηκαν κατά 5,4%, και το χρηματιστήριο διαιωνίζει την αναιμικότητά του. Μόνος εύρωστος κλάδος οι εξαγωγές αγαθών και υπηρεσιών λόγω τουρισμού.
Αυτά όμως πρέπει να εξοβελισθούν από τον δημόσιο διάλογο, να αποκρυβούν, να μην αμαυρώνουν τη λαμπρότητα της νέας μεγάλης κατάκτησης του έθνους, της εξόδου από το μνημόνιο. Τρόπος υπάρχει. Η ακατάπαυστη σκανδαλολογία εναντίον της ακροδεξιάς (που είναι η ΝΔ), του Μαύρου Μετώπου και του ανάλγητου νεοφιλελευθερισμού.
Η επιθετικότητά τους είναι τέτοιας έντασης, ώστε κατορθώνουν να επιβάλουν την ατζέντα τους, ακόμη κι αν αυτή αφορά σε δευτερεύοντα θέματα τα οποία σε μία πολιτικώς υγιή χώρα θα παρέμειναν στο παρασκήνιο της πολιτικής διαμάχης. Αυτοί που έχουν στην κομματική τους εφημερίδα μέτοχο οφ σορ, κατηγορούσαν με σαρκοβόρο διάθεση την επιχειρηματία Μαρέβα ως σχετιζόμενη με οφ σορ. Αυτοί που θα έπρεπε να απολογηθούν για την πλαστογραφία που φέρονται να έχουν διαπράξει τα πρωθυπουργικά αδέλφια προκειμένου παράτυπα, αν όχι παράνομα, να συνεργαστούν με το Δημόσιο, καταγγέλλουν ανιψιό του Μητσοτάκη γιατί ως δικηγόρος συνεργάστηκε με τον Φλώρο της Energa.
Δεν υπερασπιζόμαστε τη Μαρέβα ή το Γρηγόρη Δημητριάδη ως πρόσωπα. Ούτως η άλλως με πρωτοβουλία του τελευταίου η υπόθεση θα πάει στα δικαστήρια. Επικοινωνιακά μας εντυπωσιάζει η καθ' ολοκληρίαν επικράτηση της επικοινωνιακής ατζέντας της κυβέρνησης. Τα σφάλματα των άλλων - για την οικονομία του λόγου ας υποθέσουμε ότι είναι σφάλματα – εγκαθίστανται στην κεντρική πολιτική σκηνή ως αυταπόδεικτη τεκμηρίωση ηθικού μειονεκτήματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης και του ΠΑΣΟΚ. Τα δικά τους αποκαθαίρονται, διαθλώμενα μέσα από το πρίσμα… του αγανακτισμένου new speak περί ποινικοποίησης των συγγενικών, προσωπικών ή συντροφικών σχέσεων. Αναγορεύουν ό,τι τους αφορά σε εν γένει ποινικοποίηση της πολιτικής ζωής – καθότι ποινικοποίηση της πολιτικής ζωής είναι μόνο όταν κατηγορούνται οι κυβερνητικοί για τα πεπραγμένα τους και τα πεπραγμένα του περιβάλλοντός τους, και ουχί όταν αυτοί κατηγορούν τους άλλους.
Τελευταία επιστρατεύτηκε εντόνως και η κατηγορία περί «σεξισμού» στην πολιτική κριτική – αναφερόμαστε στην πολιτική κριτική, τα άλλα δεν αφορούν ούτε τον γράφοντα, ούτε το συγκεκριμένο site - σχετικά με τις δυνατότητες ευειδούς νεαράς κυρίας με μηδενική εργασιακή εμπειρία, να προΐσταται υπουργείου! Όποιος απλώς εντοπίσει την ανύπαρκτη διοικητική της εμπειρία, καθώς και την ανύπαρκτη προσφορά της από το διευθυντικό πόστο του πρωθυπουργικού Γραφείου Βορείου Ελλάδας, καθίσταται αυθωρεί σεξιστής (να θυμίσουμε βέβαια ότι η Θεσσαλονίκη είχε στεγνώσει από νερό και η εν λόγω άφησε να περάσουν πέντε ημέρες προκειμένου να συγκαλέσει σύσκεψη φορέων για το πρόβλημα)! Έτσι εκ των προτέρων αποβαίνει καταδικαστέα και ακυρώνεται κάθε κριτική προς το πολιτικό πρόσωπο. Το ίδιο είχε επιχειρηθεί αρχικά και για την κα Αχτσιόγλου αλλά σε μικρότερη ένταση!
Παράλληλα θα συνεχιστεί η στοχοποίηση των αντιπάλων για το θέμα Novartis. Ήδη το θέμα επανέφερε τις προάλλες με δήλωσή του σε ραδιόφωνο ο κ. Κατρούγκαλος, χωρίς να απολογηθεί γιατί δεν επέτρεψαν στους κατηγορούμενους την στοιχειώδη υπεράσπισή τους, να εξετάσουν δηλαδή τους ανώνυμους μάρτυρες στη Βουλή, ενώπιον της δημοσιότητας, χωρίς να αρθεί η ανωνυμία τους. Ήδη για την υπόθεση καλούνται και άλλοι μάρτυρες, καθώς αυτή προαλείφεται να χρονοτριβήσει έως τις εκλογές, προκειμένου οι πολιτικοί αντίπαλοι που φέρονται εμπλεκόμενοι , και φυσικά τα κόμματά τους, να τεθούν υπό οιονεί προεκλογική πολιτική αιχμαλωσία.
Την ίδια στιγμή ο Πρωθυπουργός στο μανιφέστο της Ιθάκης άφησε να εννοηθεί ότι ίσως έρθουν κι άλλες διώξεις, και έσπευσε να στιγματίσει προκαταβολικά τις όποιες υπερασπιστικές αντιδράσεις, λέγοντας ότι κάποιοι τρέμουν στη ιδέα μιας ανεξάρτητης Δικαιοσύνης (την οποία ανεξαρτησία κοπίασε η κυβέρνηση να καταργήσει, αλλά μερικώς ατύχησε χάρη στην αντίσταση των δικαστών).
Σε αυτό το αρρωστημένο κλίμα, της διαρκούς ποινικοποίησης των αντιπάλων, των ύπουλων σχεδιασμών για αιχμαλωσία τους, των αέναων φωνασκιών και καταγγελιών, θα σέρνεται χώρα έως τις εκλογές. Ας μη έχει παράπονο ο λαός. Το επέλεξε. Η ανάπτυξη και οι άνεργοι μπορούν να περιμένουν.
