Σχολιάστηκε αρνητικά από φίλους και στελέχη της Κεντροαριστεράς το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός στο χθεσινό μήνυμα του δεν αναφέρθηκε καθόλου στο έργο των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της συγκυβέρνησης Σαμαρά - Βενιζέλου ( και όχι μόνον Σαμαρά). Έχουν δίκιο εν μέρει.
Αναμφίβολα η κυβέρνηση Παπαδήμου πιστώνεται το μεγάλο επίτευγμα του PSI που ρύθμισε σε βάθος χρόνου το βασικό πρόβλημα της εθνικής οικονομίας, το χρέος. Κλείδωσε το επιτόκιο και πάρκαρε το μεγαλύτερο μέρος του σε θεσμούς της ΕΕ. Αν σήμερα ουδείς από τους οίκους αξιολόγησης ασχολείται με το ελληνικό χρέος αυτό οφείλεται στο PSI. Καθαρά λόγια.
Και η συγκυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου ( και όχι μόνον Σαμαρά), παρά τις αντιξοότητες που αντιμετώπισε έφερε την Ελλάδα ένα βήμα πριν από τον θετικό δείκτη ανάπτυξης. Σταθεροποίησε την οικονομία.
Όλα αυτά όμως μηδενίστηκαν όταν ανέλαβαν την εξουσία οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Ουσιαστικά έγινε μια επανεκκίνηση όχι από το μηδέν, αλλά από αρνητική βάση, που κόστισε τουλάχιστον 100 δισεκατομμύρια ευρώ. Άλλωστε ένα κόμμα δεν το κρίνεις μόνον όταν κυβερνά, αλλά και όταν αντιπολιτεύεται. Και ο ΣΥΡΙΖΑ με τον τρόπο που αντιπολιτευόταν την περίοδο 2011-2014 αποτελούσε ανασταλτικό παράγοντα στην προσπάθεια να εξέλθει η πατρίδα μας από το δεύτερο μνημόνιο και αποσταθεροποιητικό παράγοντα για την πολιτική ζωή του τόπου.
Ο συγχρωτισμός και η συγκατοίκηση της πάνω με την κάτω πλατεία δεν είναι δυνατόν να ξεχαστεί.
Έτσι, όταν ανέλαβε η Νέα Δημοκρατία την διακυβέρνηση του τόπου βρήκε μια εξουθενωμένη από την υπερφορολόγηση μεσαία τάξη και ένα αντιεπενδυτικό κλίμα που ανακάλυπτε δάση και αρχαία στο Ελληνικό. Συγχρόνως, βρήκε υποθηκευμένο όλον τον πλούτο της χώρας στους δανειστές μας.
Δηλαδή δεν έκανε και κάτι καλό ο ΣΥΡΙΖΑ; Φυσικά. Κυβέρνησε και απομυθοποίησε την Αριστερά.
Δε θα σταθώ τόσο στο τι έκανε η Νέα Δημοκρατία, αλλά μέσα σε τι διεθνές περιβάλλον το έκανε. Γιατί ας μη λησμονούμε πως η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ κινήθηκε μέσα σε ένα ειδυλλιακό διεθνές περιβάλλον, με την τιμή του πετρελαίου να κινείται περίπου στα 50-55 δολάρια το βαρέλι.
Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας επιτέλεσε αυτό το μικρό θαύμα γιατί ενέπνευσε με εμπιστοσύνη τις αγορές και ευθύς εξ αρχής, χωρίς δισταγμούς στα κρίσιμα διεθνή ζητήματα, στάθηκε στη σωστή πλευρά. Δεν θα πρέπει να λησμονούμε πως η πολιτική σταθερότητα και η διεθνής αξιοπιστία ενός κράτους λαμβάνονται σοβαρά υπ' όψη από τους επενδυτές και τις αγορές.
Αυτό που προέχει, για να συνεχιστεί αυτή η θετική πορεία, είναι η πολιτική σταθερότητα. Άλλωστε αυτή θα είναι και η διακύβευση των εκλογών. Σύγκριση πεπραγμένων και κατάθεση οράματος.
