Η πρωτοβουλία της κυβέρνησης να μετατρέψει, την ενημέρωση της Βουλής σχετικά με τον σχεδιασμό ανασυγκρότησης της Θεσσαλίας και του Έβρου μετά τις καταστροφικές πλημμύρες και πυρκαγιές, σε μια πολύωρη συζήτηση πολιτικών αρχηγών, ήταν κάτι παραπάνω από επιβεβλημένη.
Μόνο για να αντιμετωπιστούν οι ζημιές σε Θεσσαλία και Μαγνησία, η χώρα πρέπει να διαθέσει περισσότερα από 3,3 δισ. ευρώ, τα οποία θα προέλθουν τόσο από κοινοτικούς πόρους όσο και από τον κρατικό προϋπολογισμό. Η υπενθύμιση του δυσθεώρητου οικονομικού κόστους, ήρθε διά στόματος του πρωθυπουργού, ο οποίος επανέλαβε την απόφαση να στηριχθούν οι πληγέντες για να επιστρέψουν το συντομότερο στα σπίτια και στις δουλειές τους, να αποκατασταθούν οι υποδομές και να εφαρμοστεί στον Θεσσαλικό κάμπο μια ευρύτερη συνθήκη που θα αποτρέπει, κατά το δυνατόν, την επανάληψη μιας τέτοιας καταστροφής.
Συνθήκη η οποία προϋποθέτει ότι αρκετά πράγματα θα αλλάξουν εκ βάθρων.
Δομές και συστήματα, που φτιάχτηκαν με λογική τοπικών βιλαετιών όπως οι 49 Τοπικοί Οργανισμοί Εγγείων Βελτιώσεων, θα αλλάξουν, κρατικοί λειτουργοί θα μάθουν ότι τα πράγματα πρέπει να γίνονται αλλιώς, αγρότες θα παραιτηθούν από το κεκτημένο των ευρωπαϊκών επιδοτήσεων αλλάζοντας καλλιέργειες, μπουζουξίδικα και μάντρες χτισμένα δίπλα ή μέσα στην κοίτη του Πηνειού θα σαρωθούν, οι αποξηραμένες εκτάσεις της λίμνης Κάρλα θα επανέλθουν στην προηγούμενη κατάσταση, δεν θα νοείται κρατική αποζημίωση για το σύνολο των ζημιών, ο ΕΛΓΑ δεν θα καταβάλει 1 δισ. αποζημιώσεις για τέσσερα χρόνια ενώ στο ταμείο είχε 500 εκατομμύρια.
Επί αυτών ο Κ. Μητσοτάκης δεν μάσησε τα λόγια του.
Ζητώντας και από την αντιπολίτευση να πράξει το ίδιο, με την προτροπή αυτή να απευθύνεται ιδιαίτερα στο Νίκο Ανδρουλάκη, ο οποίος νωρίτερα είχε μιλήσει για ένα «ολιστικό σχέδιο που θα περιλαμβάνει την αναγέννηση του παραγωγικού μοντέλου, ανθεκτικές υποδομές και αναζωογόνηση της οικονομικής δραστηριότητας και της απασχόλησης».
Υποχρεώνοντας τον Μητσοτάκη να του επισημάνει: «Καταλαβαίνω το ρόλο της κριτικής αλλά από την άλλη οι προτάσεις πρέπει να είναι συγκεκριμένες. Δεν είναι πρόταση ένας τίτλος: «χρειαζόμαστε παραγωγική ανασυγκρότηση της Θεσσαλίας». Τι λέει αυτό το πράγμα; Δεν λέει απολύτως τίποτα».
Από την πλευρά του ο επικεφαλής της Κ.Ο του ΣΥΡΙΖΑ Σωκράτης Φάμελος διακρίθηκε ιδιαίτερα για τον έξυπνο τρόπο με τον οποίο μετέφερε στη συζήτηση αιτήματα. Όπως π.χ. των συναδέλφων του στο ΤΕΕ σχετικά με τη διαδικασία τυποποίησης των μελετών, του Αστεροσκοπείου να μην υπαχθεί στο Υπουργείο Κλιματικής Κρίσης, τον διορισμό 2.500 πυροσβεστών κ.λ.π.
Έκρινε τον πρωθυπουργό ως ανεπαρκή απέναντι στις αξίες και τις αρχές του ΣΥΡΙΖΑ και στο ενδιαφέρον του για τον τόπο, ενώ ζήτησε τη θεσμοθέτηση… κοινωνικού μισθού! Ουδόλως εκτίμησε τον αστεϊσμό Μητσοτάκη για ΣΥΡΙΖΑ Black Friday αν και δικαιολογείτο απολύτως από την εικόνα του casual ντυμένου προέδρου Στέφανου Κασσελάκη με τον Παύλο Πολάκη και ότι απέμεινε από τον κραταιό ΣΥΡΙΖΑ στο καφενείο της Βουλής.
Η κ. Κωνσταντοπούλου δέχθηκε το τζαρτζάρισμα του Κυριάκου Μητσοτάκη για το μονοπώλιο της μεγάλης ευαίσθητης αριστερής καρδιάς και εμπλούτισε τη συζήτηση με την επαναδιατύπωση της πρότασης να κηρυχθεί επίσημη αργία η 17η Νοεμβρίου. Παρακολουθώντας τη χθεσινή συζήτηση στη Βουλή, αβίαστα προκύπτει ο λόγος της κυριαρχίας του Μητσοτάκη. Του συγκεκριμένου επί του αορίστου. Της απόστασης, μεταξύ της πραγματικής και εφαρμοσμένης πολιτικής και της έκθεσης ιδεών. Διαφορά που η κοινωνία εισπράττει βιωματικά…
