Κάθε απόπειρα να αντιμετωπιστεί ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Στέφανος Κασσελάκης με πολιτικούς όρους, ακόμη και ως προς την καταγραφή του τρέχοντος ρεπορτάζ στο κόμμα, είναι μάταιη. Καθημερινά, ηγεσία και στελέχη τροφοδοτούν αποκλειστικά τις στήλες της παραπολιτικής, επαναφέροντας τη γενική εντύπωση ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, προορίζεται να τερματίσει το βίο του, μέσα στην απαξία και τη χλεύη.
Όσο για τον πρόεδρο Στ. Κασσελάκη, έχει γίνει ο ξενιστής, μέσα στον οποίο γιγαντώνεται, παίρνει νέα ζωή και μεταφέρεται ο πολλακισμός.
Υπερβαίνοντας ακόμα κι αυτά τα στάνταρτ της πολιτικής και αισθητικής βαρβαρότητας του Π. Πολάκη, όταν σαν τον τελευταίο «μάτσο» ανδρότυπο, παριστάνει τον «προστάτη», υποσχόμενος να ξεσκίσει όποιον του πειράξει το…κοπάδι. Προσθέτοντας και την αισχρότητα, μετά την αθλιότητα της δήλωσης του περί υπουργών που σκοτώνουν παιδιά.
Το ήθος της ηγεσίας Κασσελάκη απελευθέρωσε τον υποψήφιο ευρωβουλευτή του, Π. Κουρουμπλή να επαναλάβει (στη σκιά του καυγά Πολάκη- Γεροτζιάφα) την κατηγορία περί κυβέρνησης - δολοφόνων για τη διαχείριση της πανδημίας. Καυχήθηκε μάλιστα ότι ο Αλ.Τσίπρας που τον είχε διαγράψει προεκλογικά για αυτή τη δήλωση, τον δέχθηκε πίσω χωρίς ποτέ να αναιρέσει.
Όσο για τον Παύλο Πολάκη, δεν χρειαζόταν έγκριση ή εντολή από τον κ. Κασσελάκη για να ορμήσει να ξεσκίσει τον διακεκριμένο Γρηγόρη Γεροτζιάφα, εκ των κορυφαίων που είχαν στρατευθεί με τον Αλ. Τσίπρα.
Ο κ. Γεροτζιάφας μπορεί να καυχιέται στο μέλλον για τη ευσύνοπτη περιγραφή της πολιτικής αλλά και επαγγελματικής υπόστασης του Π. Πολάκη σε σχέση με όσα έχει υποστηρίξει για τα εμβόλια, τις εντατικές και τη διαχείριση της πανδημίας.
Η οργή του Πολάκη κατά Γεροτζιάφα έχει και το υπόβαθρο του αισθήματος κατωτερότητας, που προβάλλεται ως αίσθημα ανωτερότητας απέναντι στα «μηδενικά».
Κασιδιάρης κατά το Γεροτζιάφα ο Πολάκης. Ενεργούμενο των φαρμακευτικών ο Γεροτζιάφας κατά Πολάκη.
Παράπλευρα θύματα της τυφλής οργής του τελευταίου, η συνάδελφος Αναστασία Γιάμαλη (η οποία προς τιμήν της δεν μάσησε) αλλά και ο Νάσος Ηλιόπουλος, που σήμερα βρίσκεται απελεύθερος από την κατάντια του ΣΥΡΙΖΑ, στη Νέα Αριστερά.
Όποιοι και όσοι όπως ο Κ. Ζαχαριάδης, έμειναν στην Κουμουνδούρου, με τη λογική βλέποντας και κάνοντας μετά τις ευρωεκλογές, υποχρεώνονται να συνοικούν με τους μουσαφίρηδες όπως ο Β. Αντώναρος και ο Θαν. Οικονόμου που συμπεριφέρονται ως πολιτικοί μπράβοι, έτοιμοι να πετάξουν εκτός όποιον ενοχλεί τον πρόεδρο.
Όπως και ο νέος βουλευτής Πέτρος Παππάς, ο οποίος υπερασπίστηκε ομοίως την προεδρική δήλωση για τους υπουργούς που δολοφονούν παιδιά, επισημαίνοντας ότι ο Κασσελάκης δεν είπε τίποτα περισσότερο από τα όσα περιγράφει το «κατηγορητήριο» που ο ΣΥΡΙΖΑ διαβίβασε στη…ΝΔ.
Αυτός που «αγνοείται» από το εσωκομματικό πεδίο και δημοσίως περιορίζεται αποκλειστικά στο «χαρτοφυλάκιο» του, είναι ο κ. Νίκος Παππάς. Μια απουσία που καταγράφεται, ταυτόχρονα με τη διακριτική παρουσία και το επανα- λανσάρισμα ενός αναβαπτισμένου στην ανικανότητα Κασσελάκη, Αλ. Τσίπρα.
Έμπειροι παρατηρητές των δεδομένων που διαμορφώνονται στην Αριστερά και την Κεντροαριστερά, βλέπουν στο βράδυ των ευρωεκλογών τη μήτρα από όπου θα προέλθει η επόμενη διάσπαση και εύχονται την αρχή της ανασύνθεσης της Κεντροαριστεράς.
Τα ίδια βεβαίως προέβλεπαν και μετά την ήττα Τσίπρα και προέκυψε το ιδεολογικό πολιτικό τοξικό χάος Κασσελάκη…
