Η συνταγή του ΣΥΡΙΖΑ είναι ίδια και απαράλλακτη εδώ και τέσσερα χρόνια. Συκοφαντίες, και fake news. Σε διαδοχικές κρίσεις και σε πολιτικές περιστάσεις που δοκιμάζεται η χώρα χρησιμοποιείται για να εξυπηρετηθεί το μένος απέναντι στον πρωθυπουργό και στην κυβέρνηση.
Με αυτήν πορεύεται η αξιωματική αντιπολίτευση πριν από την εκπνοή του εθνικού πένθους για τη ανείπωτη τραγωδία στα Τέμπη. Η επιστράτευση της συμπληρώνει τον κατάλογο με τα πολιτικά πειστήρια για τον αποκλειστικό σκοπό της Κουμουνδούρου: να εμποδίσει τη Νέα Δημοκρατία να κυβέρνηση και να πλήξουν τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Το μένος για τον πρωθυπουργό προδίδεται σε κάθε αντιπολιτευτική ενέργεια μετά τα δραματικά γεγονότα που καθηλώνουν την χώρα. Η αφετηρία των κινήσεων του ΣΥΡΙΖΑ δεν βρίσκεται στο φως και η διαδρομή που επιλέγει είναι εκείνη των κατασκευών.
Το γαϊτανάκι της αντιπολιτευτικής προπαγάνδας ξεκίνησε με την πολεμική εναντίον του πρώην υπουργού Υποδομών. Η παραίτηση Καραμανλή ήταν ο πρώτος κρίκος στην αλυσίδα με την οποία προβλήθηκε η χαοτική διαφορά ανάμεσα στο πολιτικό παράδειγμα της κυβέρνησης Μητσοτάκη με την κυβέρνηση Τσίπρα. Ο πολιτικός κανιβαλισμός εναντίον του Σερραίου πολιτικού είναι προφανές ότι δεν αποβλέπει στις απαντήσεις των «γιατί» της τραγωδίας. Μοναδικό μέλημα των ενορχηστρωτών του είναι το πλήγμα εναντίον του Κυριάκου Μητσοτάκη και της αποδεδειγμένης αξιοπιστίας του να εγγυηθεί την αποκατάσταση και αυτής της παθογένειας.
Σε αυτήν την κατεύθυνση κινούνται και οι διαρροές της Κουμουνδούρου ότι ο Αλέξης Τσίπρας θα κλιμακώσει την αντιπολιτευτική επίθεση εναντίον της κυβέρνησης, «σύροντας» στη Βουλή για απαντήσεις τον πρωθυπουργό. Παραβλέπουν ωστόσο στον ΣΥΡΙΖΑ την παρατεταμένη σιωπή του υπουργού Υποδομών της κυβέρνησης Τσίπρα, όπως και της έντεχνης αποφυγής για την κατ’αντιπαράσταση συζήτηση με τον Γιώργο Γεραπετρίτη, στην επικείμενη συνεδρίαση της επιτροπής παραγωγής και εμπορίου. Γι’αυτό άλλωστε και η αξιωματική αντιπολίτευση αρκέστηκε στην διασπορά των επικοινωνιακών κατασκευών για την κατάσταση στην οποία παρέδωσε η δική της διακυβέρνηση τον ελληνικό σιδηρόδρομο.
Στην προμετωπίδα τους βρίσκεται, μεταξύ άλλων, η υποτιθέμενη ολοκλήρωση του 68% του έργου για το σύστημα της τηλεδιοίκησης, το οποίο δεν αφορούσε στην παράδοση λειτουργικών τμημάτων αλλά στα ποσοστά απορρόφησης των κονδυλίων.
Από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ επίσης ουδέποτε έγινε ειδική πρόσκληση για να κηρυχθούν έκπτωτοι οι εργολάβοι του έργου. Στο χαλκευμένο κατηγορητήριο της Κουμουνδούρου περιλαμβάνεται και η ανύπαρκτη, τεχνολογική δυνατότητα που υποτίθεται ότι διέθετε ο υπουργός Υποδομών του Αλέξη Τσίπρα, να βλέπει ανά πάσα ώρα και στιγμή, που βρίσκεται το τρένο. Μια εσκεμμένη σύγχυση, του συστήματος τηλεδιοίκησης το οποίο δείχνει σε ποια γραμμή -ανόδου ή καθόδου- βρίσκεται κάθε αμαξοστοιχία, με το σύστημα απλής πλοήγησης το οποίο προβάλλει μόνο τη γενική θέση ενός οχήματος.
Ποτέ επίσης δεν υπήρχε υποχρέωση για δύο σταθμάρχες για τις οποίες επαίρονται Σπίρτζης και ΣΥΡΙΖΑ, κάτι που αποδεικνύεται με μια ανάγνωση των πινάκων υπηρεσίας. Το ρυθμιστικό πλαίσιο προβλέπει ότι ο προϊστάμενος είναι εκείνος που καθορίζει τις βάρδιες. Ο ΣΥΡΙΖΑ ουδέποτε άλλαξε το πλαίσιο για να καταστήσει τους 2 σταθμάρχες υποχρεωτικό. Μέρος αυτής της κατασκευής είναι και η υποτιθέμενη μέριμνα για την ενίσχυση του προσωπικού στον ελληνικό σιδηρόδρομο.
Στην κυβέρνηση ασκείται κριτική από τον ΣΥΡΙΖΑ για υποστελέχωση του ΟΣΕ και μάλιστα ότι ο υψηλότερος αριθμός προσωπικού, ενισχύθηκε με ακόμη 100 μετατάξεις και προκήρυξη για ακόμη 200 μόνιμους. Η αλήθεια των αριθμών όμως αποδεικνύει ότι οι προσλήψεις επί ΣΥΡΙΖΑ μετριώνται σε μερικές δεκάδες ειδικά σε κρίσιμες ειδικότητες όπως αυτές των σταθμαρχών. Στον αντίποδα όμως κατά την περίοδο της γαλάζιας διακυβέρνησης επετεύχθη το υψηλότερο ποσοστό μόνιμων διορισμών της τελευταίας δεκαετίας. Ακόμη εκτός από τους 200 συμβασιούχους για τις άμεσες ανάγκες, έχουν προκηρυχθεί ακόμη 217 μόνιμες θέσεις.
