Υπό άλλες συνθήκες προφανώς και δε θα αποτελούσε είδηση. Η αλήθεια όμως είναι ότι η σχέση τους δοκιμάστηκε στο πέρασμα των ετών, στοιχείο που κάνει ακόμα πιο σημαντικό το γεγονός ότι μέσα σε τρία 24ωρα συνομίλησαν δύο φορές.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η Άνγκελα Μέρκελ, είδαν την σχέση τους να περνάει από «σαράντα κύματα». Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα έντασης, η κίνηση της Γερμανίας να μην καλέσει την Ελλάδα στη λεγόμενη διάσκεψη της Λιβύης, προκαλώντας την σκληρή αντίδραση του κ.Μητσοτάκη. Ένα περιστατικό που σχεδόν στιγμάτισε το κλίμα των δύο χωρών για αρκετό διάστημα.
Μέσα σε αυτήν την «δύσκολη» σχέση ήρθε και η επιλογή του Ταγίπ Ερντογάν να κλιμακώσει τις προκλήσεις εναντίον της χώρας μας, κάτι που έφερε σε «περίεργη» θέση την κυρία Μέρκελ.
Ουδέποτε άλλωστε μέχρι σήμερα η γερμανίδα καγκελάριος δεν είχε προσπαθήσει να αποποιηθεί την πολύ καλή σχέση που διατηρεί με τον τούρκο πρόεδρο. Η παραμονή ισχυρού τουρκικού στοιχείου στην Γερμανία και οι ισχυρές εμπορικές σχέσεις μεταξύ Βερολίνου-Αγκυρας είναι οι δύο βασικοί λόγοι που η κυρία Μέρκελ ,ολόκληρη την περίοδο της έντασης στην Ανατολική Μεσόγειο, κράτησε μία πολύ «διακριτική» στάση απέναντι στον κ.Ερντογάν.
Ολο το παραπάνω σκηνικό κάνει ακόμα πιο ισχυρό το μήνυμα που θέλησε να εκπέμψει η Ανγκελα Μέρκελ με την απόφασή της να πάρει στην Γερμανία περίπου 1.500 πρόσφυγες από τα ελληνικά νησιά, λαμβάνοντας σαφή θέση υπέρ των ελληνικών συμφερόντων. Σε μία κρίσιμη χρονικά συγκυρία που οι ισορροπίες είναι λεπτές.
Χωρίς αμφιβολία ο αριθμός από μόνος του μπορεί να μην είναι εντυπωσιακά μεγάλος , όμως η απόφαση αυτή είναι εξαιρετικά σημαντική σε ουσιαστικό αλλά και σε συμβολικό επίπεδο. Πρόκειται για μία κίνηση που αποτυπώνει την στροφή της μεγαλύτερης οικονομίας της Ευρώπης σε ένα κομβικό ζήτημα.
Ακόμα και οι πιο δύσπιστοι θα πρέπει να πιστώσουν την στροφή Μέρκελ και στην επίμονη διπλωματική πίεση που ασκεί ο κ.Μητσοτάκης τους τελευταίους μήνες. Προφανώς στην απόφαση της καγκελαρίου μέτρησε και η μεγάλη πίεση που της άσκησε η εσωτερική κοινή γνώμη, αφού το θέμα της Μόριας «έπαιξε» πολύ ψηλά στα γερμανικά ΜΜΕ, ενώ έχει γίνει αντικείμενο διαβουλεύσεων στο εσωτερικό πολιτικό σκηνικό.
Το συγκυβερνών Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα μάλιστα ζήτησε μια πιο ουσιαστική συμφωνία για την αριθμό των προσφύγων που θα φτάσουν στη χώρα, με την υποδοχή σημαντικού αριθμού προσφύγων στη Γερμανία να ζητά και ο βαυαρός Πρωθυπουργός Μάρκους Ζέντερ, πρόεδρος του μικρότερου κυβερνητικού εταίρου CSU.
Το ενδιαφέρον λοιπόν στρέφεται στην στάση που θα κρατήσει η κυρία Μέρκελ στην επερχόμενη έκτακτη σύνοδο κορυφής της ΕΕ για την Τουρκία. Θα ζητήσει κυρώσεις ή θα περιοριστεί σε μία απλή παραίνεση προς τον κ.Ερντογάν ;
