Πολιτικά και δημοσιογραφικά αυτό το φθινόπωρο, φέρνει μαζί του τον «θάνατο» κάθε είδους κλισέ, που προσδιόριζε την επαναφορά σε μια απαιτητική καθημερινότητα για την κυβέρνηση, το πολιτικό σύστημα, το κράτος και τους πολίτες.
Το τέλος του καλοκαιριού, βάζει το Μέγαρο Μαξίμου μπροστά στη νέα πίστα του «ναρκοπεδίου» που συνθέτουν η πανδημία, οι συνέπειες των καταστροφικών πυρκαγιών, ο κίνδυνος ενός προσφυγικού- μεταναστευτικού κύματος που θα σκάσει στα χερσαία και θαλάσσια σύνορά μας. Κάθε ένα από αυτά τα προβλήματα κρύβει παραμέτρους και μεταβλητές που όχι μόνο πρέπει να συνυπολογιστούν αλλά και να αντιμετωπιστούν ταυτόχρονα.
Το επιτελικό κράτος θα πρέπει να επιταχύνει και να ολοκληρώσει το σχέδιο εμβολιασμού αλλά και να είναι σε κόκκινο συναγερμό για να στηριχθεί το ΕΣΥ που κινείται ξανά προς το όριο από τους ανεμβολίαστους που καταλήγουν κατά δεκάδες στις εντατικές. Θα πρέπει να διασφαλίσει την κανονική έναρξη των μαθημάτων σε όλες τις σχολικές βαθμίδες αλλά να είναι και έτοιμο για να παρέχει την εναλλακτική της εξ αποστάσεως σε περίπτωση που η μετάλλαξη Δέλτα απειλήσει μαζικά παιδιά και εφήβους.
Στον ίδιο χρόνο η πολιτεία θα πρέπει να έχει καλύψει χωρίς κενά τις άμεσες ανάγκες των πυρόπληκτων και να προκύπτει ο ορίζοντας αποκατάστασης τουλάχιστον των σπιτιών και των κατεστραμμένων υποδομών των επιχειρήσεων. Στο μεταξύ θα πρέπει ήδη να υλοποιούνται τα έργα εκείνα που θα αποτρέψουν στον βαθμό που μπορεί – οι επιστήμονες προειδοποιούν ότι δεν μπορεί - να υπάρξει πλήρης προστασία από τις πλημμύρες που ακολουθούν τέτοιας έκτασης αποψίλωση δασικών εκτάσεων.
Τα νέα γεωπολιτικά δεδομένα από την επικράτηση των Ταλιμπάν και η προοπτική πίσω από το αναμενόμενο κύμα φυγής από το Αφγανιστάν δικαιολογούν την ανησυχία ότι μπορεί να επιχειρηθεί ένας εκβιασμός της Ε.Ε. από την Άγκυρα με μοχλό την Ελλάδα και τα σύνορά της. Αν και στην πρόσφατη συνομιλία Μητσοτάκη – Ερντογάν υπήρξε, σύμφωνα με τις πληροφορίες που διακινήθηκαν, η εκτίμηση ότι η πρόκληση είναι κοινή και ότι πρέπει να στηριχθούν οι γειτονικές στο Αφγανιστάν χώρες ώστε να συγκρατήσουν τις ροές.
Το μοναδικό πεδίο που επιτρέπει στο Μέγαρο Μαξίμου να αισιοδοξεί ότι δεν θα υπάρξει υπέρμετρη και μη αντιμετωπίσιμη πίεση είναι η οικονομία. Τα τουριστικά έσοδα είναι ανέλπιστα καλά, τα πρώτα 4 δισεκατομμύρια από το Ταμείο Ανάκαμψης έχουν εγκριθεί και μέσα στο Σεπτέμβριο πρέπει να επιτευχθεί η απορρόφησή τους. Να ετοιμαστεί και ο επόμενος κατάλογος μέτρων προς έγκριση χρηματοδότησης ώστε να ακολουθήσει σύντομα η επόμενη δόση.
Το φθινόπωρο πριν αλλά και στη ΔΕΘ ο Κ. Μητσοτάκης, θα επιδιώξει λόγω και έργω, να αναστυλώσει την τρωθείσα, στο μυαλό πολλών πολιτών, αποτελεσματικότητα του επιτελικού κράτους. Πάνω σε αυτό εργάζεται το επιτελείο του Μεγάρου Μαξίμου. Αν σε αυτόν τον σχεδιασμό εντάσσεται ένας ευρύς ανασχηματισμός μόνο εικασίες, σενάρια και…υποδείξεις μπορεί να υπάρξουν. Η έως σήμερα κουλτούρα διακυβέρνησης και η πρακτική Μητσοτάκη δεν συνηγορεί υπέρ ενός ανασχηματισμού που επιβάλλει η κακή συγκυρία.
Το κυβερνητικό σχήμα στο μυαλό του πρωθυπουργού υπηρετεί το συνολικό και μακροπρόθεσμο σχεδιασμό, των μπλε φακέλων που παραδόθηκαν στους υπουργούς ήδη στο πρώτο υπουργικό συμβούλιο. Δεν είναι ούτε η απαίτηση της συγκυρίας ούτε της αντιπολίτευσης ούτε η εκτόνωση ενός κάποιου λαϊκού αισθήματος το κριτήριο του Μαξίμου για σαρωτικές αλλαγές.
Στην κυβέρνηση προετοιμάζονται και για το εναρκτήριο λάκτισμα της συντεταγμένης πολιτικής αντιπαράθεσης στη Βουλή την Τετάρτη.
Και η αντιπολίτευση μετά τις φωτιές;
Η γενική εντύπωση, που ωστόσο μένει να αποδειχθεί και στις δημοσκοπήσεις είναι ότι δεν μπορεί να λειτουργήσει ως επιταχυντής και πολλαπλασιαστής της φθοράς στο προφίλ του Κ. Μητσοτάκη και της κυβέρνησης.
Το αντίθετο.
Η συστηματική υποτίμηση από τους αρχηγούς των κομμάτων της αντιπολίτευσης, του μεγέθους και της πολυπλοκότητας των κρίσεων που αντιμετωπίζει η κυβέρνηση και η υποτίμηση της προσπάθειας και των αποτελεσμάτων, μάλλον λειτουργεί περισσότερο ως επιβραδυντής.
Όταν στη λύση της εξίσωσης καταστροφή – διαχείριση – επιδιόρθωση μπαίνουν πρόσωπα, η επιλογή γίνεται απλούστερη. Ακόμη.
