Νεοσσός της πολιτικής ζήτησε τη συνδρομή των Απάτσι στη διάσωση των αποκλεισμένων από τα νερά πολιτών. Και τα Ραφάλ και οι S-300 θα μπορούσαν να επιστρατευθούν. Γνωστός ανόητος του Διαδικτύου ειρωνεύθηκε τον καθηγητή κ. Ζερεφό διότι τόλμησε να εκφράσει άποψη για την ένταση του φαινομένου Daniel με την οποία αυτός δε συμφωνεί. Του ανατρέπει το σενάριο πως για τα πάντα ευθύνεται ο Μητσοτάκης. Τελικά, οι θεομηνίες έχουν ένα καλό: μας υπενθυμίζουν πως μεταξύ μας κυκλοφορούν πολλά «νούμερα». Κάποια εκ των οποίων διεκδικούν και την αρχηγία σε μεγάλα κόμματα, ονόματα δε λέμε.
Από όλη αυτή την καταστροφή, την ανείπωτη εθνική τραγωδία, το κυρίαρχο ζήτημα είναι να δούμε τελικά πόσους νεκρούς θα μετρήσουμε. Πόσες ανθρώπινες ζωές θα χαθούν στο τέλος της ημέρας. Γιατί αυτό μετρά. Όλα τα υπόλοιπα θα ξαναφτιαχτούν με τη συνδρομή της πολιτείας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι περιουσίες που χάθηκαν θα αποκατασταθούν. Μηχανισμοί υπάρχουν.
Δεν υπήρξαν αβελτηρίες της κυβέρνησης και του κρατικού μηχανισμού; Στην αντιμετώπιση ενός τόσο πρωτόγνωρου φαινομένου είναι πολύ εύκολο ο καθένας να ασκεί από το πληκτρολόγιο την κριτική του. Και δεν αναφέρομαι στους χυδαίους επαγγελματίες - εμπόρους του ανθρώπινου πόνου. Αυτοί είτε στις πυρκαγιές είτε στις πλημμύρες είτε στα δυστυχήματα, δηλώνουν πάντα την παρουσία τους.
Αναφέρομαι σε όλους αυτούς που αγνοούν τις συνθήκες που επικρατούν στα «πεδία των μαχών». Γιατί σε ασκήσεις επί χάρτου τα πάντα είναι εύκολα. Ισχυρίζονται πως η κυβέρνηση, ενώ γνώριζε πως έρχεται κάτι πολύ μεγάλο, δεν έλαβε προληπτικά μέτρα. Και όταν τους ρωτάς ποια θα έπρεπε να είναι αυτά τα μέτρα, σε κοιτούν χωρίς να απαντούν.
Μπορούσε να γίνει προληπτική εκκένωση δεκάδων χωριών; Πρακτικά αδύνατον. Πώς θα πείσεις τον αγρότη να αφήσει την περιουσία του επειδή η μετεωρολογική υπηρεσία έκανε μια ακραία πρόβλεψη; Με τι μηχανισμούς θα βγάλεις χιλιάδες ανθρώπους από τα σπίτια τους; Στην πυρκαγιά ο πολίτης εγκαταλείπει την εστία του γιατί βλέπει τη φωτιά να πλησιάζει. Έχει οπτική επαφή με τον θάνατο. Την επερχόμενη καταιγίδα δε την βλέπει. Αλλά και να υπήρχε τεχνικά αυτή η δυνατότητα να εκκενωθούν δεκάδες χωριά, προς τα πού θα οδηγούνταν οι χιλιάδες κάτοικοι τους; στα λόγια όλα είναι εύκολα.
Μεγάλη συζήτηση γίνεται για το αν οι Ένοπλες Δυνάμεις έπρεπε να εμπλακούν νωρίτερα, ευθύς ως έγινε αντιληπτή η έκταση της θεομηνίας. Αυτό θα το εξετάσουν ο πρωθυπουργός και οι αρμόδιοι κυβερνητικοί παράγοντες στον απολογισμό που θα κάνουν και αν προκύπτουν ευθύνες στην Πολιτική Προστασία γιατί άργησε να ζητήσει τη συνδρομή του Στρατού, να καταλογιστούν.
Εκείνο το οποίο έχει σημασία - και το τονίζω για μια ακόμα φορά - είναι οι ανθρώπινες ζωές. Έχουν χαθεί μέχρι στιγμής δέκα συνάνθρωποί μας και αγνοούνται άλλοι εφτά όπως λένε τα τελευταία ρεπορτάζ. Μακάρι κάτω από τα νερά να μη βρεθούν και άλλα πτώματα.
Το στοίχημα της κρατικής μηχανής, αλλά και της κυβέρνησης, είναι η ταχύτατη αποκατάσταση των υπηρεσιών κοινής ωφέλειας στις πληγείσες περιοχές, ώστε στο ελάχιστο μέτρο του δυνατού να αποκατασταθεί μια υποτυπώδης κανονικότητα.
Κατά τα άλλα, έχουμε μάθει να συνυπάρχουμε με «βλήματα».
