Έτοιμο δηλώνει το Μέγαρο Μαξίμου πριν από την τελική ευθεία ψήφισης του εργασιακού νομοσχεδίου. Στο πρωθυπουργικό γραφείο εκτιμούν ότι οι όποιες αντιδράσεις για το συγκεκριμένο νομοθέτημα εστιάζουν στα fake news για το 8ωρο, τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας και τις υπερωρίες.
Στην κυβέρνηση πάντως πίσω από αυτή την σφοδρή αντίδραση πιστεύουν ότι βρίσκονται τα προνόμια των συνδικαλιστών που κόβονται μέσα από τις νέες ρυθμίσεις αλλά και το μπλόκο στη δυνατότητα των λίγων ακραίων στοιχείων να εκβιάζουν την κοινωνία και να ταλαιπωρούν τους πολίτες. Πρόκειται για έξι ρυθμίσεις και αποτελούν ουσιαστικά την αιτία του μένους ορισμένων συνδικαλιστικών στελεχών και μεγάλου μέρους της αντιπολίτευσης.
- Η πρώτη έχει να κάνει με την προστασία των συνδικαλιστών. Προφανώς η συνδικαλιστική δράση πρέπει και θα συνεχίσει να προστατεύεται όπως γίνεται σε όλη την Ευρώπη και τις περισσότερες χώρες του κόσμου. Όμως προστασία δεν μπορεί να σημαίνει ασυδοσία. Δεν μπορεί να θεωρείται προοδευτική πολιτική η συνδικαλιστική ασυλία ακόμα και για ποινικά αδικήματα.
Με το καθεστώς που ισχύει σήμερα δεν επιτρέπεται η απόλυση συνδικαλιστή ακόμη και για σεξουαλική παρενόχληση ή άσκηση βιαιοπραγίας εναντίον συναδέλφου του! Επιτρέπεται μόνο για συγκεκριμένους λόγους που ορίζει ο νόμος 1264/1982: Ψεύτικα πιστοποιητικά, αποκάλυψη επιχειρηματικών μυστικών, σωματικές βλάβες κατά του εργοδότη, άρνηση εργασίας, απουσία πέραν του 3ημερου, κλοπή και υπεξαίρεση.
Το νομοσχέδιο προβλέπει ότι οι συνδικαλιστές θα έχουν το ίδιο επίπεδο προστασίας που ισχύει για τις εγκύους: Η απόλυση θα επιτρέπεται για σπουδαίο λόγο που θα κρίνεται από τα Δικαστήρια. Προβλέπει επίσης ότι η αγωγή για να κριθεί εάν ένας συνδικαλιστής έχει απολυθεί εγκύρως συζητείται με τις ίδιες ταχύτατες διαδικασίες που ισχύουν σε περίπτωση αγωγής για την κήρυξη μιας απεργίας ως παράνομης. Έτσι περιορίζονται τα περιθώρια για τις κοινώς λεγόμενες “τσάμπα μαγκιές” ορισμένων επαναστατών της μεταπολίτευσης.
- Στην ίδια κατεύθυνση εντάσσεται η ρύθμιση με την οποία θεσπίζεται αστική ευθύνη για συνδικαλιστές οι οποίοι ασκούν βία ή γενικότερα προβαίνουν σε παράνομες πράξεις κατά τη διάρκεια απεργιών.
Χαρακτηριστική περίπτωση είναι το μπλόκο της ΠΕΝΕΝ στο λιμάνι του Πειραιά με το οποίο εμπόδισε τους ταξιδιώτες και τους τουρίστες να επιβιβαστούν. Μάλιστα σε απεργία που είχε κριθεί παράνομη από τη Δικαιοσύνη. Η ευθύνη δεν βαραίνει το σύνολο των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου του συνδικάτου, αλλά εκείνους που προβαίνουν σε αυτές τις πράξεις, ενώ η καταβολή αποζημίωσης προϋποθέτει την άσκηση αγωγής από την θιγόμενη επιχείρηση.
- Η τρίτη παρέμβαση βάζει τέλος στις απεργίες οι οποίες ενώ κηρύσσονται παράνομες από τη Δικαιοσύνη επαναπροκηρύσσονται από το δευτεροβάθμιο ή τριτοβάθμιο σωματείο. Αυτή είναι μια πάγια πρακτική που ακολουθείται επί δεκαετίες και η οποία ακυρώνει στην πράξη την κρίση της Δικαιοσύνης για τη νομιμότητα μιας απεργίας, καθώς δεν υπάρχει χρόνος για να κριθεί δικαστικά η επαναπροκήρυξη. Προφανώς απεργίες θα πρέπει και θα συνεχίσουν να προκηρύσσονται, αλλά με τις προϋποθέσεις που προβλέπει η νομοθεσία.
- Κλειδί για την προστασία του κοινωνικού συνόλου είναι η διάταξη με την οποία επιβάλλεται η παροχή ελάχιστης εγγυημένης υπηρεσίας κατά τη διάρκεια απεργιών στην κοινή ωφέλεια.
Σύμφωνα με σχετική έκθεση του ILO, μέτρα που διασφαλίζουν την παροχή ενός ελάχιστου επιπέδου υπηρεσιών ισχύουν σε πολλές χώρες μεταξύ των οποίων στη Γαλλία, το Βέλγιο, τη Γερμανία, την Ισπανία, την Ιρλανδία, την Αυστραλία, τον Καναδά κ.α. Δεν μπορεί μια απεργία να σημαίνει ότι η χώρα θα μένει χωρίς ρεύμα, χωρίς συγκοινωνίες, χωρίς αποκομιδή απορριμμάτων που δημιουργεί κίνδυνο για τη δημόσια υγεία.
Σύμφωνα με τη ρύθμιση η ελάχιστη εγγυημένη υπηρεσία κατά τη διάρκεια απεργιών στην κοινή ωφέλεια, ορίζεται κατ’ αρχήν σε 33 %, με δυνατότητα περιορισμού ύστερα από τεκμηριωμένο αίτημα.
- Η πέμπτη ρύθμιση έχει να κάνει με την εφαρμογή μέτρων διαφάνειας στον συνδικαλισμό: Γίνεται υποχρεωτική η εγγραφή των συνδικαλιστικών οργανώσεων σε Μητρώο που θα τηρείται στο ΕΡΓΑΝΗ. Όσες οργανώσεις δεν εγγράφονται και για το διάστημα που παραλείπουν να το κάνουν, όπως επίσης αν δεν επικαιροποιούν τα στοιχεία που προβλέπει ο νόμος (π.χ. αριθμός μελών, μέλη ΔΣ κλπ.) δε θα έχουν τα δικαιώματα που η άσκησή τους εξαρτάται από τα συγκεκριμένα στοιχεία (π.χ. συλλογικές διαπραγματεύσεις, υπογραφή ΣΣΕ, κλπ.). Θα πρέπει π.χ. να επικαιροποιηθούν τα μέλη του ΔΣ προκειμένου να έχουν συνδικαλιστική προστασία. Ο λόγος για τον οποίο εισάγεται η ρύθμιση δεν είναι φυσικά η στατιστική καταγραφή των συνδικάτων αλλά η αποκάλυψη των σωματείων - σφραγίδα που υπάρχουν μόνο στα χαρτιά.
- Τέλος, η κατάργηση της δυνατότητας χρηματοδότησης των συνδικάτων από τις επιχειρήσεις και τα κόμματα είναι απορίας άξιο γιατί προκαλεί αντιδράσεις τη στιγμή που όλοι τάσσονται υπέρ του ανεξάρτητου και ακηδεμόνευτου συνδικαλισμού. Ανεξαρτησία και χρηματοδότηση δεν πάνε μαζί. Και είναι επίσης απορίας άξιο γιατί υπάρχουν αντιδράσεις, όταν είναι γνωστή η υπόθεση των χρηματοδοτήσεων προς τη ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ που αποκαλύφθηκαν από την έρευνα του Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης.
Η εικόνα που υπάρχει στο Μέγαρο Μαξίμου είναι ότι η ένταση των αντιδράσεων προς το υπό ψήφιση νομοσχέδιο δε βρίσκει απήχηση στην κοινωνία. Αντιθέτως το νομοσχέδιο θίγει συνδικαλιστικά προνόμια που βλάπτουν το συμφέρον της.
Συμφέρον που έχει θιγεί με συνδικαλιστικές υπερβολές και κατάχρηση δικαιωμάτων σε χιλιάδες περιπτώσεις τις τελευταίες δεκαετίες. "Το παλιό συνδικαλιστικό κατεστημένο προσπαθεί να συντηρήσει τα προνόμια του σε βάρος του κοινωνικού συνόλου. Η κυβέρνηση υπερασπίζεται τα συμφέροντα των πολιτών και θα συνεχίσει να το κάνει” επιμένει συνομιλητής του κ.Μητσοτάκη αποτυπώνοντας την τακτική που ετοιμάζεται να ακολουθήσει η κυβέρνηση.
