Ένα θεατρικό έργο του παραλόγου ανέβηκε στη Βουλή με ηχηρές φωνασκίες που αποσκοπούσαν στη δημιουργία εντυπώσεων, άνευ ουσίας. Ο Αλέξης Τσίπρας σε μια θεατρική κίνηση διέκοψε την ομιλία του για να του απαντήσει ο Πρωθυπουργός στο ερώτημα αν παρακολουθούσε τον αρχηγό ΓΕΕΘΑ Κωνσταντίνο Φλώρο ή τον Κωστή Χατζηδάκη..
«Είναι ή όχι η απάντησή σας; Απαντήστε. Αφορά την ασφάλεια της χώρας. Απαντήστε κύριε Μητσοτάκη!», είπε σε δήθεν οργισμένο ύφος. Διέκοψε την τοποθέτησή του, κατέβηκε από το βήμα και πήγε στα έδρανα όπου κάθονται οι βουλευτές της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Θεατρική πόζα, λες και ο Πρωθυπουργός δεν είχε δευτερολογία στην οποία θα απαντούσε στο ερώτημα.
Η χθεσινή παράσταση ήταν συνέχεια της προχθεσινής επιστολής του προς τον πρόεδρο της ΑΔΑΕ να τον ενημερώσει για την άρση απορρήτου των επικοινωνιών που έχουν κοινοποιηθεί στην Αρχή από το 2019 μέχρι σήμερα και αφορούν εν ενεργεία βουλευτές, ευρωβουλευτές και μέλη της κυβέρνησης, καθώς και δημοσιογράφους, δικαστικούς λειτουργούς και τους αρχηγούς των Ενόπλων δυνάμεων της χώρας.
Πώς να πείσει με αυτή την αρκετά ελλιπή απαίτηση; Ζήτησε ενημέρωση από το 2019, από την έναρξη δηλαδή της παρούσης κυβέρνησης, αφήνοντας αθέατη στο σκοτάδι τη δική του περίοδο. Εάν μέσα στις 75.000 παρακολουθήσεις που διενεργήθησαν επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, υπήρξαν και παρακολουθήσεις των ειδικοτήτων που προαναφέρθηκαν, γιατί δεν προτείνει να διερευνηθούν; (μία τουλάχιστον ξέρουμε, αυτή του κ. Πιτσιόρλα).
Ένα αίτημα που δείχνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ παρ' όλες τις αποτυχίες του δεν έχει την ωριμότητα να αλλάξει. Συνειρμικά θυμίζουμε ότι τα ίδια σκόπευε και στην εξεταστική για την Οικονομία. Να ξεκινήσει η εξεταστική από το 2009, από τη θητεία του Γιώργου Παπανδρέου, με σκοπό τις εντυπώσεις και όχι την ουσία. Ουσία που επιζητούσε η πρόταση της Φώφης Γεννηματά, η Εξεταστική να αρχίσει από το 2000, ώστε να υπάρξει πραγματική απεικόνιση της δραματικής οικονομικής διαδρομής της χώρας. Δεν το δέχτηκε γιατί αποσκοπούσε αφενός να δαιμονοποιήσει το ΠΑΣΟΚ, αφετέρου να μη δυσαρεστήσει τους καραμανλικούς στυλοβάτες της κυβέρνησής του.
Το ερώτημα προς τον Πρωθυπουργό με τον θεατρικό τρόπο που τέθηκε ήταν και άστοχο. Ρώτησε τον Μητσοτάκη εάν παρακολουθούνταν οι αρχηγοί των Ενόπλων Δυνάμεων από την ΕΥΠ, αλλά δεν προσκόμισε ουδεμία απόδειξη που να τεκμηριώνει τις παρακολουθήσεις που κατήγγειλε διά της ερωτήσεως. Τι νόημα είχε τέτοια ερώτηση εφόσον δεν συνοδευόταν από αποδείξεις, που ένας πρώην Πρωθυπουργός όφειλε να προσκομίσει;
Χωρίς αποδείξεις, ή έστω κάποιες ενδείξεις, πέραν κάποιων δημοσιευμάτων που και αυτά δεν έφεραν αποδείξεις (άρα θα μπορούσαν να εκληφθούν ως ευφάνταστα και κατασκευασμένα), ακόμα και να είχαν γίνει οι παρακολουθήσεις, ο Μητσοτάκης είχε την άνεση να τις αρνηθεί - όπως και έγινε. Και ου μόνον, αλλά κατηγόρησε τον Αλέξη ότι ψεύδεται, υποστηρίζοντας ότι το predator δεν λειτουργούσε στο πρωθυπουργικό γραφείο.
Παράλληλα ο Τσίπρας έδωσε στον Μητσοτάκη την ευκαιρία να υπενθυμίσει ότι το 2019 παρότι προκήρυξε εκλογές, κράτησε τη Βουλή ανοιχτή για καμιά εβδομάδα, μόνο και μόνο για να ψηφίσει το νέο Ποινικό Κώδικα. Και την ευκαιρία να του απευθύνει το ερώτημα: «Πόσες αμαρτίες σας ξεπλύνατε σε αυτόν τον Ποινικό Κώδικα κύριε Τσίπρα;».
Επίσης να του υπενθυμίσει ότι ο ένας εκ των δύο εισαγγελέων που ενέκριναν τις παρακολουθήσεις από την ΕΥΠ, δεν ήταν πολύ δεκτικός στις υποδείξεις, και ο ΣΥΡΙΖΑ τον εκπαραθύρωσε. Έκτοτε οι δύο εισαγγελείς έγιναν ένας! Να του αντιστρέψει δε και το ερώτημα, εάν επί θητείας του είχαν γίνει νόμιμες επισυνδέσεις της ΕΥΠ σε δημοσιογράφους και πολιτικούς. Άλαλο άγαλμα ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης (και αναρωτιέται κανείς γιατί επί ενάμισι μήνα «τρωγόταν» για μια τέτοια συζήτηση, ενώ δεν έβγαλε κανένα… λαγό από το σακούλι. Θύμισε τη λαϊκή ρήση για όποιον τρίβεται στη γκλίτσα του τσοπάνη!).
Δεν γνωρίζουμε τι έγινε, αν η κυβέρνηση όντως παρακολουθούσε ή όχι, και δεν πειθόμεθα αφού ουδείς από τους καταγγέλλοντες προσκομίζει αποδείξεις των καταγγελιών του. Ξέρουμε όμως ότι με τέτοιες θεατρικές παραστάσεις ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει μέλλον. Το 2022 δεν είναι 2015. Αδυνατεί να το καταλάβει.
