Η καφενειακή εγχώρια αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ, μετρήθηκε και ως κυβέρνηση αλλά και ως αντιπολίτευση, μάλιστα υπό δύο εντελώς διαφορετικούς αρχηγούς, και κρίνεται ακατάλληλη να επανέλθει έστω σε τροχιά κυβερνητικής εξουσίας.
Το ποσοστό του Στ. Κασσελάκη, ο οποίος δήλωνε με τρομερή έπαρση πως το βράδυ των εκλογών θα άφηνε έκθαμβο το πανελλήνιο, άνοιξε την πόρτα του εσωκομματικού φρενοκομείου της Κουμουνδούρου. Ο νυν αρχηγός ανησυχεί ότι ο πρώην αρχηγός απεργάζεται σχέδια σε βάρος του, και ο πρώην αρχηγός κάνει ότι είναι αναγκαίο ώστε να εμπεδωθεί η εντύπωση ότι είναι σύμφωνος - αν δεν πρωταγωνιστεί στις κινήσεις, πρωτοβουλίες και ζυμώσεις που αμφισβητούν τη δυνατότητα του κυρίου Κασσελάκη - να ηγηθεί επί μακρόν του κόμματος. Καθώς φαίνεται ότι δεν στέργει στο… οραματικό σχέδιο για τη δημιουργία μιας ευρύτερης παράταξης με αρχηγό το Χάρη Δούκα υπό τις ευλογίες των Αλ. Τσίπρα και Γ. Παπανδρέου.
Στη χθεσινή συνεδρίαση του Εκτελεστικού Γραφείου του ΣΥΡΙΖΑ, κρίθηκε ότι το 14,9% «είναι ικανοποιητικό» και δίνει την εξουσιοδότηση να συνεχίσει, με ορόσημο το Συνέδριο του Φθινοπώρου. Εφόσον δε υπάρξει «κοινωνικό αίτημα για ευρύτερη συμπόρευση των προοδευτικών δυνάμεων» και καταλήξει σε μια διαδικασία εκλογής αρχηγού και υποψηφίου πρωθυπουργού, ο Στ. Κασσελάκης ενημέρωσε ότι θα είναι υποψήφιος έστω και εάν πρέπει να αναμετρηθεί με τον κ. Τσίπρα.
Μέχρι όμως να γίνουν όλα αυτά – το πιθανότερο είναι ποτέ – ο κ. Κασσελάκης αναχωρεί για τις ΗΠΑ. Για επαφές και συναντήσεις και είναι πιθανό στην επιστροφή φέρει μαζί του και τα έγγραφα που έχει δεσμευθεί για να τα υποβάλλει στο Πόθεν Έσχες και να αποδείξει εμπράκτως ότι είναι και διάφανος και πλούσιος. Το ΠΑΣΟΚ, το οποίο απαιτεί να του συμπεριφέρονται εσαεί ως κληρονόμο της μεγάλης Δημοκρατικής Παράταξης, έχοντας στο μεταξύ σπαταλήσει και τα «έτοιμα» του Ανδρέα Παπανδρέου, συμπληρώνει αισίως σχεδόν μια 12ετία, κατά τη διάρκεια της οποίας κινείται μεταξύ φθοράς και φθοράς.
Το ποσοστό που πέτυχε στις ευρωεκλογές και άνοιξε τον κύκλο της ευθείας και επιθετικής αμφισβήτησης της ηγεσίας Ανδρουλάκη, είναι το ίδιο με αυτό που είχε πετύχει στις εθνικές επαναληπτικές εκλογές του Ιουνίου το 2012, υπό την ηγεσία του Β. Βενιζέλου, τότε που φούσκωνε ελαφρά το ρεύμα του ΣΥΡΙΖΑ και η ΝΔ υποχωρούσε στο χαμηλότερο ιστορικό της: στο 18,83%. Η εξήγηση ότι το ΠΑΣΟΚ έχασε την αίγλη και τις δυνάμεις του επειδή συνεργάστηκε με τη Ν.Δ στη συγκυβέρνηση Σαμαρά, αποτελεί έναν πολιτικό μύθο που εμπόδισε το κόμμα και τις ηγεσίες του, να αντιληφθούν ποια ήταν η πραγματικότητα.
Χαριλάου Τρικούπη και Κουμουνδούρου, πρόεδροι, πρώην αρχηγοί, υποψήφιοι δελφίνοι και εμπνευστές διαφόρων σεναρίων για τη μεγάλη ενωμένη Κεντροαριστερά, επιδίδονται σε επάλληλους εμφύλιους. Μπαίνουν όλο πιο βαθιά στο λαβύρινθο μιας απαξιωμένης σπαρασσόμενης κεντροαριστεράς, όπου οι αρχηγοί ο ένας μετά τον άλλον, θα γίνονται «θυσία».
Αναζητώντας ο κάθε φορέας τον δικό του αντί Μητσοτάκη που θα εξοντώσει πολιτικά τον Μητσοτάκη, ο οποίος παραμένει ακλόνητος πρόεδρος από το 2016, πρωθυπουργός από το 2019 και έχων το δικαίωμα να πιστεύει ότι μέχρι τις επόμενες εθνικές κάλπες μπορεί να έχει «φάει» κάμποσους ακόμη αρχηγούς και επίδοξους πρωθυπουργούς.
Σύμφωνα με τον υφιστάμενο εκλογικό νόμο, το μπόνους των 40 εδρών δεν αφορά συμπορευόμενους και συνεργαζόμενους κομματικούς σχηματισμούς, αλλά κόμματα που ενώθηκαν εις σάρκα μίαν. Για αυτό και η ανθρωποφαγία στην κεντροαριστερά θα συνεχιστεί μέχρι να βρεθούν οι πρόθυμοι σε ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ που θα αφήσουν σφραγίδες, ταμεία και εξουσία στον έναν στον οποίο θα ποντάρουν τα ρέστα τους…
