Ο Κυριάκος Μητσοτάκης με την επιλογή του Χρήστου Στυλιανίδη, του πρώην ευρωπαίου Επιτρόπου για τη διαχείριση κρίσεων και πρωτεργάτη του συστήματος Rescue, «πήρε» όπως λέγεται τη «ζημιά». Μετέτρεψε τη λάθος επιλογή, όπως τελικά αποδείχθηκε, του Ευ. Αποστολάκη, σε μια θετική εξέλιξη.
Ενδεχομένως και ιδανική για το ρόλο και τη σημασία που ο ίδιος δίνει στο νέο υπουργείο Κλιματικής Αλλαγής και Πολιτικής Προστασίας. Και για να διορθωθεί ένα λάθος πρέπει κάποιος, ειδικά ένας πολιτικός, να μπορεί και να το αναγνωρίσει.
Η περίπτωση του Ευ. Αποστολάκη προκάλεσε προβλήματα στην κυβέρνηση Μητσοτάκη αφού επέτρεψε στον Αλέξη Τσίπρα να πατήσει επικοινωνιακά πάνω στις παλινδρομήσεις του πρώην υπουργού Εθνικής Άμυνας, ναυάρχου ε.α. που τη μία στιγμή ερχόταν σε συνεννόηση με το Προεδρικό Μέγαρο για την ορκωμοσία του και την άλλη δήλωνε «παραπλανημένος».
Παρότι δε από όσα ο πρώην υπουργός των κυβερνήσεων ΣΥΡΙΖΑ δήλωσε φάνηκε με σαφήνεια ότι ήταν σε φάση ανάληψης καθηκόντων η άρνησή του στη συνέχεια, μετά και τα περί «αποστασίας» και εξαγοράς» που εκστομήθηκαν από την Κουμουνδούρου, έδειξε πως ήταν μια λάθος επιλογή.
Τουλάχιστον γι' αυτό που ο πρωθυπουργός είχε στο νου του αναφορικά με τη λειτουργία του νεοσυσταθέντος υπουργείου ο ρόλος του οποίου, λόγω και της κλιματικής κρίσης που πλήττε ήδη τον πλανήτη, καθίσταται κάτι περισσότερο από κεντρικός ως προς την εφαρμογή πολιτικής πρόληψης διαχείρισης και αποατελεσματικότητας στην επανεμφάνιση φαινομένων όπως αυτό που κατέστρεψαν χιλιάδες στρέμματα δάσους τις πρώτε ημέρες του φετινού Αυγούστου.
Οι κινήσεις που έκανε στη συνέχεια ο πρωθυπουργός έδειξαν ότι λειτούργησε όπως έχει συνηθίσει συνεργάτες αλλά και πολίτες. Δεν έπραξε έν θερμώ και δεν θέλησε απλά να καλύψει το λάθος. Προχώρησε σε μια επιλογή μέσα από συζητήσεις και σκέψεις που τελικά αποδεικνεύται πως όχι μόνο το λάθος με τον Ευ. Αποστολάκη δεν πλήττει αντιθέτως ενδυναμώνει και το κυβερνητικό σχήμα και το σκεπτικό με το οποίο λειτουργεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Αναγνώρισε το λάθος, διερεύνησε τις παραμέτρους και αντί να μπει σε ανούσια διαδικασία ανταλλαγής πυρών με τον Αλέξη Τσίπρα προχώρησε σε μια επιλογή που δείχνει και τις πραγματικές του προθέσεις. Αυτές με βάση τις οποίες απευθύνθηκε και στον Ευ. Αποστολάκη.
Ένα πρόσωπο εκτός κυβερνώσας παράταξης, με ευρωπαϊκές περγαμηνές, αποδεκτό από όλους για το έργο του, ο Χρ. Στυλιανίδης έρχεται να συμβάλλει σε μια εθνική προσπάθεια όπως είναι αυτή της αντιμετώπισης των συνεπειών της κλιματικής αλλαγής μέσα από ένα υπουργείο που συστήνεται για πρώτη φορά με την Ελλάδα να εμφανίζεται και σε αυτό πρωτοπόρος αποδίδοντας με αυτόν τον τρόπο και τη σημασία που απαιτείται και στις συνέπειες που προκύπτουν για τις ζωές των ίδιων των πολιτών.
Αρκεί να σημειωθεί πως κανένα κόμμα δεν κατάφερε να επικρίνει με λογικό και ουσιαστικό τρόπο την τοποθέτηση του Χρήστου Στυλιανίδη στο συγκεκριμένο υπουργείο. Τα περί πολίτη της Κυπριακής Δημοκρατίας και τα περί ένδειας στελεχών στην κυβερνώσα παράταξη και τη χώρα γενικώς μόνο ως ανέκδοτο δυναται να εκληφθούν.
Και όχι μόνο. Επιβεβαιώνουν και την αρχή του Κυριάκου Μητσοτάκη, ο οποίος ως πρωθυπουργός από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε τα καθήκοντα, ανέθεσε και αναθέτει ρόλους με βάση πρόσωπα και προσωπικότητες με χαρακτηριστικά πολιτικά, κοινωνικά και επαγγελματικά σε πρόσωπα πέραν μικροπολιτικών και μικροκομματικών στοχεύσεων και άλλων κριτηρίων.
Υπάρχει όμως και μια άλλη παράμετρος. Η αποδοχή της πρότασης από τον πρώην ευρωπαίο επίτροπο και κατά γενική ομολογία πρόσωπο στην Κυπριακή Δημοκρατία με πολιτικό εκτόπισμα, δείχνει τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζεται ο έλληνας πρωθυπουργός μετά από δύο χρόνια διακυβέρνησης και παραγόμενου έργου με την παράλληλη διαχείριση σημαντικών κρίσεων.
Σε κάθε περίπτωση στην πολιτική όταν τα λάθη αναγνωρίζονται δύναται και έγκαιρα να αντιμετωπίζονται τότε η ζημιά μένει πίσω προς όφελος και της ίδιας της χώρας.
