Του Γιάννη Σιδέρη
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει συνέλθει ακόμη από το σοκ της «αναπάντεχης» ήττας. Αναπάντεχης γιατί άλλα τους έδειχναν οι δικές τους δημοσκοπήσεις. Ακόμη και φιλικές τους πέννες αναγνωρίζουν ότι δεν υπάρχει η διάθεση και η τόλμη να προβούν σε μια διεξοδική ανίχνευση των αιτιών της ήττας και σε μια γενναία αυτοκριτική, καθώς η ήττα δεν ήλθε εξ ουρανού, αλλά πήγασε από τις δικές τους αβελτηρίες και αστοχίες.
Ετσι γίνεται ένας σπασμωδικός δημόσιος διάλογος, παράγονται ειδήσεις από τις δημόσιες αντιμαχίες και εντυπώσεις εσωτερικής αποδιοργάνωσης. Επίσης ενίοτε εκτοξεύονται βολίδες από φίλια Μέσα και επώνυμους δημοσιογράφους κατά στελεχών. Κάποιοι όντως λειτουργούν ως εντεταλμένοι άλλων στελεχών, κάποιοι με αληθινό ενδιαφέρον για τον χώρο επιτίθενται σε πρώην κυβερνητικά στελέχη για τα λάθη τους, κι άλλοι συμβουλεύουν με πατερναλιστικό ύφος και φιλική διάθεση.
Τελικά όμως όλους τους παίρνει η μπάλα, και με την βιωματική κατάσταση καχυποψίας που υπάρχει στο ιδεολογικό DNA του ΣΥΡΙΖΑ (πολλοί ήρθαν από το ΚΚΕ και έχουν μάθει να θεωρούν εχθρό τον «αστικό τύπο»), στο παραμικρό δημοσίευμα ψάχνονται ποιος έβαλε ποιον, να επιτεθεί σε ποιον, και με ποιο σκοπό.
Αυτή η κατάσταση εσωστρέφειας θα συνεχιστεί εφόσον ο Αλέξης επιχειρεί φυγή προς τα μπρος με προγραμματική εργασιοθεραπεία και αγωνιστική φωνασκία στην οποία υποβάλλεται το κόμμα, θεωρώντας ότι ο εμπλουτισμός τους με τους γεφυραίους θα του δημιουργήσουν νέες βάσης στήριξης.
Ομως και αυτά να γίνονταν, και εκτεταμένη αυτοκριτική να έκαναν μέσα από συλλογικές, διαδικασίες, μπορεί να τα έβρισκαν μεταξύ τους, αλλά ως πολιτικά στελέχη αντιπολίτευσης δεν θα άλλαζαν και πολλά. Και κυρίως δεν θα άλλαζε ο εγγενής λαϊκισμός τους, με τον οποίο κάνουν ασυντόνιστη και ατεκμηρίωτη αντιπολίτευση για την αντιπολίτευση.
Για την ιδιωτικοποίηση των ΕΛΠΕ π.χ. ο Νίκος Παππάς με αρειμάνια αποφασιστικότητα δήλωσε ότι « Η πώληση των ΕΛΠΕ δεν θα γίνει αποδεκτή. Ας γνωρίζουν οι αρμόδιοι ότι οι ευθύνες που θα προκύψουν δεν θα είναι μόνο πολιτικές» (μόνο το ότι ο επενδυτής θα χάσει τα λεφτά του δεν είπε, όπως έλεγε παλιά ο φίλος της επενδυτικότητας Αλέξης).
Του απέδειξαν με κοινή ανακοίνωσή τους οι Σταϊκούρας και Χατζηδάκης ότι η πώληση των ΕΛΠΕ ήταν συμβατική υποχρέωση της χώρας την οποία είχε υπογράψει η κυβέρνηση… ΣΥΡΙΖΑ! Κατέθεσαν μάλιστα και την έκθεση εποπτείας του Ιουνίου του 2019 (ένα μήνα δηλ προ των εκλογών) στην οποία αναφέρεται: «Επετεύχθη συμφωνία με τις ελληνικές αρχές έτσι ώστε το ΤΑΙΠΕΔ να λάβει τεχνική εντολή και να εξερευνήσει όλες τι διαθέσιμες επιλογές με στόχο να προχωρήσει η συναλλαγή (ιδιωτικοποίηση)! Δηλαδή επιδίδονται σε απειλητικές προειδοποιήσεις για κάτι που είχαν υπογράψει οι ίδιοι!
Αλλά αν ο Παππάς είχε άγνοια (λέμε τώρα) της συμφωνίας που έγινε υπό την εποπτεία Τσακαλώτου, τι να πει κανείς για τον Μανόλη Φάμελλο χθες. Ο πρώην υπουργός έκανε αντιπολίτευση και κατήγγειλε… τον εαυτό του!
Ο εν λόγω, ωρυόμενος, ξεπέρασε πάσα προσδοκία χαρακτηρίζοντας ως «ξεπούλημα σε συμφέροντα» τέσσερις συμβάσεις που είχε φέρει… ο ίδιος ως υπουργός Περιβάλλοντος! Είχε μάλιστα από κεκτημένη ταχύτητα, την ανοησία να ρωτήσει «Ποιος είναι ο μουστερής, ποιος είναι ο επιχειρηματίας πίσω από αυτό;» ( Κακώς οι υπόλοιποι δεν ρώτησαν τον ίδιο).
Αιτιολόγησε μάλιστα την αντίθεσή του, για την ανάγκη υπηρέτησης του δημοσίου συμφέροντος και περιβαλλοντικής ευαισθησίας (την οποία δεν είχε όταν τις υιοθετούσε).
Οι συμβάσεις αφορούσαν έρευνα και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων και πετρελαίου Δυτικά της Κρήτης και στο Ιόνιο, και είχαν ολοκληρωθεί επί της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ με τον ίδιο υπουργό περιβάλλοντος! Βουλευτές του ΚΙΝΑΛ μάλιστα, ενασχολούμενοι με το θέμα, δήλωσαν ότι οι συμβάσεις ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ είναι ακριβώς οι ίδιες, copy paste!
Οπότε τσάμπα η κυβερνητική προσπάθεια να φέρει τις ίδιες συμβάσεις «για λόγους διαφάνειας και για να μην κυκλοφορούν μυθεύματα περί ξεπουλήματος της χώρας» όπως είπε ο εισηγητής της ΝΔ Μάξιμος Συνετάκης.
Τσάμπα γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ δεν καταλαβαίνει από αυτά –ούτε το γελοίον του πράγματος, να καταγγέλλει δικά του έργα!
