Του Γιάννη Σιδέρη
Το ασφαλιστικό φοβούνταν στην κυβέρνηση ότι θα διαταράξει τις ισορροπίες στο εσωτερικό της, από τον Μουζάλα τους ήρθε!
Ήρκησε μια αναφορά στη «Μακεδονία» του υπουργού Μετανάστευσης, για ξεσπάσει ξαφνική κρίση, να πάρουν φωτιά τα τόπια, να ξυπνήσει ο ηρωισμός του μακεδονομάχου στον συγκυβερνήτη Πάνο Καμμένο και να ζητάει την παραίτησή του. Δεν υστέρησαν σε πατριωτισμό η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, και άρχισε ο κακός χαμός.
Όλα άρχισαν όταν σε εκπομπή του ΣΚΑΙ ο κ. Μουζάλας, αναφερόμενος στο φυλλάδιο που διανεμήθηκε στους πρόσφυγες της Ειδομένης , είπε: «δεν έχουν καμία σχέση με τους πραγματικούς εθελοντές, αλληλέγγυους και τις ΜΚΟ που βοηθάνε στην Ειδομένη, και οργάνωσαν το πέρασμά τους στη Μακεδονία...»,
Μόλις το άκουσε ο Πάνος ζήτησε την παραίτησή του! Ο κ. Μουζάλας επανήλθε, μέσω του Αθήνα 9.84 και ζήτησε συγγνώμη: «Ζητάω συγγνώμη. Αν είπα κάτι τέτοιο, είναι γκάφα».
Ο Πάνος… δεν συγχωρεί
Όμως ως γνωστόν ο Θεός συγχωρεί, ο… Πάνος όχι. Έτσι επανήλθε μέσω twitter λέγοντας: «Δεν αρκεί η συγγνώμη Μουζάλα, ζητώ την παραίτησή του».
Υπερευαίσθητη και η ΝΔ, κατηγόρησε τον Μουζάλα ότι ενίσχυσε έτσι την επιχειρηματολογία και την εν γένει πολιτική των Σκοπίων. Του συνιστούσε: «σήμερα το βράδυ θα έπρεπε να σκεφτεί ακόμη και την παραίτηση. Το ΠΑΣΟΚ δεν υστέρησε, ζήτησε να πάρει θέση ο πρωθυπουργός!
Το Μαξίμου, σε μία - για πρώτη φορά ήρεμη - ανακοίνωση, αντί να ζητήσει ως όφειλε συγνώμη, και να προσπαθήσει να το «μαζέψει», άρχισε να κατηγορεί τη ΝΔ ότι «επιχειρεί να δημιουργήσει θέμα» και κάνει «επικοινωνιακή προσπάθεια αποδυνάμωσης του υπουργού».
Το όνομα είναι η ψυχή μας, αλλά αυτή την ώρα για άλλα τρέμει
Εντάξει το όνομα της Μακεδονίας ως γνωστόν είναι η ψυχή μας, αλλά τούτη την ώρα αυτή η ψυχή περί άλλων τρέμει. Περί της αξιολόγησης, του χρέους, τω ν κλειστών συνόρων, της τουρκικής δράσης, της ΝΑΤΟικής συμπεριφοράς, των επιχειρήσεων που εξακολουθούν να κλείνουν, των ανέργων γι τους οποίους ο ορίζοντας παραμένει σκοτεινός, από την διαχείριση του προσφυγικού, καθώς η κυβέρνηση δεν μπορεί να ανταπεξέλθει στις υποχρεώσεις της. Το τελευταίο που έλειπε ήταν μια διαμάχη για το Μακεδονικό.
Ο κ. Μουζάλας προέρχεται από εκείνο το - αφελές -τμήμα της αριστεράς για το οποίο οι λαοί δικαιούνται στον αυτοπροσδιορισμό τους, έτσι γενικώς και αορίστως, χωρίς να ασχολείται με έτερες σκοπιμότητες, τόπου και χρόνου.
Χωρίς δηλαδή να μπαίνει στη βάσανο της σκέψης, αν το όνομα των Σκοπίων δεν είναι ένας απλός αυτοπροσδιορισμός, αλλά υποκρύπτει εθνικισμό και αλυτρωτισμό των βορείων γειτόνων εις βάρος της χώρας μας. Ναι είναι μικρό και φτωχό κρατίδιο τα Σκόπια, ταλανιζόμενο από εθνοτικές αντιθέσεις που διατηρούν μια εύθραυστη ισορροπία.
Όμως δεν κατανοούν ότι αν γίνει αποδεκτό το όνομα Μακεδονία, στο βάθος του άδηλου μέλλοντος μπορεί να προκύψουν γεωπολιτικά προβλήματα για τη χώρα μας. Ουδείς μπορεί να προείπε πότε. Το πρόβλημα με το όνομα το δημιούργησε ο Τίτο τη δεκαετία του 40 και ακόμη το βρίσκουμε μπροστά μας.
Ωστόσο θα είχε άλλη διάσταση και άλλο βάρος αν ο Μουζάλας χαρακτήριζε τα Σκόπια ως Μακεδονία, σε ένα συνέδριο που θα αφορούσε το συγκεκριμένο θέμα, ή γενικώς τα εθνικά μας προβλήματα, και άλλο βάρος έχει ένα φραστικό ολίσθημα σε μια τηλεοπτική εκπομπή.
Εκτός αν κάποιοι, για άδηλες πολιτικές σκοπιμότητες, διυλίζουν των κώνωπα, καταπίνοντας την κάμηλο της κάκιστης κυβερνητικής πορείας.
