Οσοι είχαν παρακολουθήσει εκ του σύνεγγυς από επαγγελματική υποχρέωση το πρώτο εκρηκτικό εξάμηνο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, είχαν εντυπωσιαστεί για την συνδετικότητα, συνεκτικότητα και τη μυστικοπάθεια που τους διείπε. Εδειχναν την εντύπωση μιας ξεχωριστής ομάδας που είχε σύνορα: Αυτοί και όλος ο κόσμος απέναντι.
Ακόμη και οι φιλικά προσκείμενοι δημοσιογράφοι ήταν «εκτός περιμέτρου» και είχαν τεράστια δυσκολία να ενημερωθούν για τις συζητήσεις εντός κυβερνητικών και κομματικών οργάνων. Ετσι, ενώ παρολίγον να δούμε ένα πρωί τον στρατό στους δρόμους, ουδείς το είχε πάρει χαμπάρι, αν δεν είχε κάνει τον Ιούλιο του 15 την περίφημη δήλωση ο Πάνος Καμμένος, ότι «στις δύσκολες στιγμές που περνάει ο τόπος οι ένοπλες δυνάμεις της χώρας διασφαλίζουν τη σταθερότητα στο εσωτερικό της χώρας».
Αυτή η συνεκτικότητα διατηρείται ακόμη στους αρμούς του οργανωμένου ΣΥΡΙΖΑ (του 3%). Από το νυν κόμμα, πριν «αλλοιωθεί» με την εισροή γεφυραίων και πασόκων, δεν φεύγεις για λόγους πεπραγμένων. Οποιος απομακρύνεται, απομακρύνεται μόνος του για λόγους πολιτικής ασυμφωνίας. Οποιος αποδέχεται την κεντρική γραμμή που αποφασίζει το αρχηγός, τυγχάνει συντροφικής προστασίας.
Βέβαια η περίπτωση του Νίκου Παππά είναι διαφορετική. Δεν αποδεχόταν την γραμμή του αρχηγού. Την συνδιαμόρφωνε, ως ο εξ απορρήτων. Και κυρίως συνδιαμόρφωνε με τον αρχηγό τις μυστικές «επιχειρήσεις», τις διασυνδέσεις με άτομα και κύκλους οικονομικής και κοινωνικής ισχύος. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Παππάς και όχι κάποιος άλλος συνομιλούσε με τον Μιωνή, ούτε είναι τυχαίο π.χ. που ο Παππάς και όχι άλλος βρέθηκε σε αποστολή στη Βενεζουέλα.
Φυσικά υπάρχει στην πολιτική ο αδήριτος νόμος: Αν ατυχήσεις και «καρφωθείς» είσαι μόνος. Σε ρίχνουν στα σκυλιά. Αλλά ακόμη δεν είμαστε σε αυτή τη φάση. Οι επόμενες καταγεγραμμένες συνομιλίες θα αποδείξουν το βάθος της υπόθεσης. Προς το παρόν, στην συνεδρίαση του Πολιτικού Συμβουλίου, απλώς εισέπραξε τη δυσαρέσκεια Τσίπρα, όχι για την ουσία αυτών που είπε, αλλά για το ύφος που τα είπε (Στη συνεδρίαση κάποιοι άλλοι ήταν πιο επιθετικοί, καθώς όπως μας είπε μέλος του Π.Σ. «οι αντιπροεδρικοί τον έχουν στοχευμένο»).
Ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ κάλυψε απολύτως τον φίλο του λέγοντας «δεν έχω καμία αμφιβολία για την εντιμότητα των στελεχών μας, τα οποία σε όλες τις περιπτώσεις έχουν αποδείξει την ανιδιοτέλειά τους». Από την πλευρά του ο Παππάς έκανε την… αυτοκριτική του, αναλαμβάνοντας την ευθύνη για «λάθη ύφους και ουσίας, που έδωσαν την αφορμή για επιθέσεις εναντίον μας». Διαβεβαίωσε πάντως ότι αυτά «δεν είχαν να κάνουν με τις αυθεντικές πεποιθήσεις» του, και ότι τα είπε σε έναν άνθρωπο σε παραλήρημα .
Στο Πολιτικό Συμβούλιο υπήρχε ατμόσφαιρα δικαιολογητικής βάσης για την συνάντηση, καθώς ήταν κοινή η παραδοχή ότι αυτή έγινε μετά από παρέμβαση του «Μπίμπη» (χαϊδευτικό του Νετανιάχου), επειδή ο Μιωνή αντιμετώπιζε στη χώρα μας προβλήματα λόγω… αντισημιτισμού ( η επίσημη αιτιολογία)!
ΚΕΑ
Το Σαββατοκύριακο συνέρχεται η Κεντρική Επιτροπή Ανασυγκρότησης, ως εκκίνηση της διαδικασίας για τον νέο ΣΥΡΙΖΑ, που θα προσθέσει το λογότυπό του το «Προοδευτική Συμμαχία». Οι «σύμμαχοι» δεν είναι ενιαίος χώρος ενιαίων στόχων:
Οι απλοϊκοί ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ βρέθηκαν εκεί ωθούμενοι από αντιδεξιό σύνδρομο. Η ζωή τους όλη η αντίθεση στη Δεξιά. Τα «επώνυμα στελέχη του ΠΑΣΟΚ για να αναβιώσουν μια πολιτική καριέρα έδυσε απότομα λόγω μνημονίων (Ραγκούσης, Τόλκας, Μωραίτης κλπ). Κάποιοι διανοούμενοι της ευρύτερης Αριστεράς, χωρίς κανένα λαϊκό έρεισμα (Λιάκος, Ρεπούση, Βαλντέν κλπ), που δεν τους πάει αισθητικά ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ενσάρκωσε το αντιεθνικιστικό τους μένος: Εδωσε εθνικότητα και γλώσσα στα Σκόπια. Σε αυτούς προστίθενται και κάποιοι γυρολόγοι της πολιτικής, χωρίς ύστερες επιδιώξεις επαγγελματικής ανέλιξης. Απλώς η πολιτική ζύμωση είναι η ζωή τους, δεν μπορούν να ζήσουν έξω από αυτή (Χατζησωκράτης, Μπίστης κ.α).
Και τι θα βρουν όλοι αυτοί που πιστεύουν ότι θα μπολιάσουν και θα αλλάξουν τον ΣΥΡΙΖΑ; Έναν Αλέξη και έναν ΣΥΡΙΖΑ που αδυνατούν να αλλάξουν – το dna πως να αλλάξει;
Χθες με αφορμή τη λιποθυμία εννιάχρονου κοριτσιού, κόρης ξενοδοχοϋπαλλήλου που έμεινε άνεργη, ο Αλέξης δήλωσε ότι αυτή «γυρίζει τη χώρα μας χρόνια πίσω και φωτίζει με τα πιο σκοτεινά χρώματα αυτό που βιώνουν οι εργαζόμενοι εδώ και καιρό».
Ξεπερνάμε το... ποιητικό, καθώς για πρώτη φορά ακούσαμε τα σκοτεινά χρώματα να… φωτίζουν! Επί της ουσίας: Ενώ η ύφεση σαρώνει όλο τον πλανήτη, στην Ελλάδα θα ξανακούσουμε τον χειμώνα για μαγκάλια, αυτά που τον βοήθησαν να κάνει ρεσάλτο στην εξουσία.
Εχουμε όμως απορία πως θα δικαιολογούν αυτό τον χυδαίο λαϊκισμό οι λεπτεπίλεπτοι της διανόησης και οι παλιοί της Ανανεωτικής Αριστεράς που επανέκαμψαν; Για τους πασόκους θα είναι πιο εύκολο. Απέδειξαν με την προηγούμενη κριτική τους στον Τσίπρα που μετετράπη σε ύμνο, ότι δεν θα έχουν ενδοιασμό.
