Του Αλέξανδρου Διαμάντη
Σε μια διπλή… ομολογία προχώρησε στη Βουλή ο υπουργός Υγείας, Ανδρέας Ξανθός. Αφενός παραδέχτηκε ότι μπορεί κάποια κτίρια του ΕΣΥ να βρίσκονται υπό μεταβίβαση και αφετέρου ότι το 2015 ο ΣΥΡΙΖΑ υπέστη ανώμαλη προσγείωση.
«Προφανώς έχουμε υποστεί ανώμαλη προσγείωση από το 2015 στην σκληρή πραγματικότητα. Δεν τα καταφέραμε κάναμε μια μεγάλη υποχώρηση, θέσαμε τον συμβιβασμό υπό κρίση κόσμου και η κοινωνία μας έδωσε την εντολή να υλοποιήσουμε μέσα σε μνημόνιο μια πολύ πιο ανακουφιστική και ευαίσθητη πολιτική ιδιαίτερα στην υγεία. Αντιμετωπίσαμε σε δύσκολο περιβάλλον και μπήκαμε σε διαδικασία βίαιης ωρίμανσης», είπε αρχικά ο υπουργός Υγείας, επιχειρώντας να δικαιολογήσει την αναδίπλωση του ΣΥΡΙΖΑ.
Όμως ο κ. Ξανθός δεν έμεινε εκεί, αλλά κατόπιν ερωτήσεων αναγκάστηκε να απαντήσει στο ερώτημα της μεταβίβασης κτιρίων του ΕΣΥ προς το Υπερταμείο. «Προφανώς θα υπάρχουν κάποια κτίρια», παραδέχτηκε κυνικά ο υπουργός Υγείας και ισχυρίστηκε «ότι αν υπάρχουν τέτοια θέματα θα τα δούμε και θα τα αντιμετωπίσουμε. «Προφανέστατα δεν υπάρχει καμία διάθεση ή πρόθεση να εκποιήσουμε περιουσία του ΕΣΥ», υπογράμμισε, ενώ υπερασπίστηκε τη λειτουργία του Υπερταμείου λέγοντας ότι δεν συστάθηκε για εκποίηση, «όπως το ΤΑΙΠΕΔ, αλλά για αξιοποίηση».
Την ίδια ώρα, αποκάλυψε ότι εξετάζεται σχέδιο εκπτώσεων στη συμμετοχή για την αγορά φαρμάκων με κριτήρια το εισόδημα και την χρονιότητα της νόσου και στόχο την αισθητή ελάφρυνση στο κόστος των πολιτών. Αν και ομολόγησε ότι το μέτρο δεν είναι σωστό, εξήγησε κάθε ελάφρυνση στη συμμετοχή του πολίτη επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό και συνεπώς απαιτεί δημοσιονομικά ισοδύναμα. Ο ίδιος πάντως υποστήριξε ότι η ιδέα αυτή έχει τεθεί ήδη επί τάπητος στο διάλογο που γίνεται με τις φαρμακοβιομηχανίες για την βοήθεια κυρίως των συνταξιούχων.
«Όποια ελάφρυνση υπάρξει στην συμμετοχή του πολίτη έχει δημοσιονομική επίπτωση, επιβαρύνει αναγκαστικά είτε το κράτος είτε τους άλλους εμπλεκόμενους στην αγορά φαρμάκου. Δεν υπάρχουν ιδανικές και δημοσιονομικά ουδέτερες λύσεις. Με πολύ μετρημένο τρόπο πρέπει να γίνουν τα βήματα που χρειάζονται. Η ιδέα μας είναι να μπουν εισοδηματικά κριτήρια και αναγκών με βάση τη χρονιότητα της νόσου, ώστε να έχουν αισθητή ελάφρυνση στο κόστος. Αντιλαμβάνεστε ότι δεν είναι σωστό, αλλά θέλει δημοσιονομικά ισοδύναμα μέτρα κτλ…», σημείωσε.
