Η κυριαρχία στο πολιτικό σκηνικό και η διατήρηση υψηλών ποσοστών αποδοχής, όπως αποτυπώνεται στις δημοσκοπήσεις δίδει μια νότα αισιοδοξίας εν μέσω των κρίσεων, προκαλεί όμως και προβληματισμό στο Μαξίμου, πολύ δε περισσότερο όταν αυτή καταγράφεται ακόμη και μετά από έναν πολύ δύσκολο, τουλάχιστον επικοινωνιακά αλλά και σε επίπεδο χειρισμών, μήνα όπως ο Φεβρουάριος. Ο… εφησυχασμός και όσα αυτός «φέρνει» αποτελεί τον νούμερο ένα κίνδυνο.
Η αποδοχή του πρωθυπουργού αλλά και σε γενικές γραμμές της πορείας της κυβέρνησης παρά τα όποια αρνητικά καταγράφονται σε ορισμένους ποιοτικούς δείκτες δύναται να μετατραπεί στον βασικό αντίπαλο της επόμενης ημέρας. Και αυτό ανησυχεί το Μέγαρο Μαξίμου που στέλνει σαφές μήνυμα εγρήγορσης προς όλες τις πλευρές.
Άλλωστε το επιτελείο του Πρωθυπουργού κινείται με γνώμονα δύο παραμέτρους.
- Τη διαχείριση της πανδημίας και την επιτυχή εφαρμογή του προγράμματος δημιουργίας ανοσίας στον πληθυσμό μέσω των εμβολιασμών
- τη στήριξη της οικονομίας και την εφαρμογή ενός προγράμματος ανάταξης μέσω και της διαχείρησης του ταμείου Ανάκαμψης.
Η δύσκολη παράμετρος είναι η δεύτερη. Η ύφεση είναι δεδομένη και ακόμη και να δεν δείχνει να καταγράφει διψήφια ποσοστά για το 2020 η αναστροφή της πορείας το 2021 γίνεται ίσως το μεγαλύτερο στοίχημα.
Το πλήγμα των παραγωγικών φορέων της χώρας είναι σημαντικό και η επιδοματική στήριξη δεν δύναται να συνεχιστεί επ’ αόριστο. Στην προσπάθεια αυτή όμως ουδείς περισσεύει και ουδείς δύναται να σταματήσει να ενεργεί. Και αυτό αφορά όλους τους τομείς του κυβερνητικού έργου.
Ο εφησυχασμός δεν θα αλλάξει απλώς κάποια δεδομένα. Θα «χτυπήσει» την ίδια τη χώρα στη δυσκολότερη ίσως στιγμή και αυτό το Μαξίμου θέλει να το αποφύγει πάση θυσία.
Οι δημοσκοπήσεις άλλωστε, όπως τονίζουν στελέχη του πρέπει να αντιμετωπίζονται ως φωτογραφίες της στιγμής. Και μπορεί να υπάρχει ένα μοτίβο τους τελευταίους μήνες που δείχνει τη διαφορά να παραμένει σε υψηλά ποσοστά και τον ΣΥΡΙΖΑ εξ αιτίας της πολιτικής που εφαρμόζει ο Αλέξης Τσίπρας να μη δύναται να ξεκολλήσει εν τούτοις όλα αυτά αλλάζουν.
Μια στραβοτιμονιά, η μία συνεχιζόμενη απραξία θα μετατρέψει τα κόμματα της αντιπολίτευσης σε αποδέκτες της αρνητικής ψήφου. Σήμερα ακόμη και αυτοί οι ψηφοφόροι δεν έλκονται απο τα κόμματα που έχουν επιλέξει να πετροβολούν την κυβέρνηση φτάνοντας στο σημείο να συντάσσονται ακόμη και με αιτήματα όπως αυτό του αρχιεκτελεστή της 17Ν. Αυτό όμως δεν θα διατηρηθεί εσαεί και σίγουρα όσο προχωρά το κυβερνητικό έργο και όσο σε αυτό θα προστίθενται μεταρρυθμίσεις θα προκαλούνται και προστριβές με διάφορες κοινωνικές ομάδες που αντιδρούν σε αλλαγές πάνω σε αυτά που θεωρούν «κεκτημένα» αλλά βλάπτουν την ίδια την πορεία της χώρας.
Σε κάθε περίπτωση υπουργoί και κυβερνητικά στελέχη κρίνονται καθημερινά ώστε ο τελικός κριτής, που είναι ο ψηφοφόρος, να έχει μια θετική αποτίμηση στο τέλος της θητείας ή όποτε επιλεγεί να προσφύγει η χώρα σε εκλογές.
