Ο «Χρυσός Λέοντας» του Γιώργου Λάνθιμου στη Βενετία είναι ένα απίστευτο καλλιτεχνικο κατόρθωμα, που εμένα όμως με ενθουσιάζει ακόμα περισσότερο για όλο αυτό το μάθημα ζωής που κρύβεται από πίσω.
Ο Λάνθιμος είναι απόφοιτος της σχολής Σταυράκου στην Πατησίων. Έχει δουλέψει χρόνια στη διαφήμιση κ αυτό τον έχει βοηθήσει να κατακτήσει τα εκφραστικά του μέσα, απαλλαγμένος από τις παιδικές ασθένειες άλλων νέων δημιουργών που όταν ήρθε η ώρα του σινεμά σπαταλήθηκαν σε μια επίδειξη σκηνοθετικής βιρτουοζιτέ με σκοπό να εντυπωσιάσουν για τις ικανότητές τους, χάνοντας όμως την ουσία.
Από το Κυνόδοντα την πρώτη ταινία του Λάνθιμου που έγινε σχεδόν ρεφενέ με τη βοήθεια γνωστών κ φίλων, μέχρι χθες στη Βενετία η απόσταση είναι τεράστια. Ο Λάνθιμος έχει τη δική του ματιά, το δικό του όραμα για τις ταινίες που θέλει να φτιάξει.
Η επιλογή να φύγει στο εξωτερικό δεν ήταν ούτε δεδομένη, ούτε προεξοφλούσε την επιτυχία ανεξαρτήτως του ταλέντου του.
Ήταν όμως αυτή η εσωτερική φλόγα που τον οδηγούσε.
Αντί να μείνει στην Ελλάδα να του φταίει η Μενδώνη, το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, οι κριτικοί, οι θεατές που δεν καταλαβαίνουν κλπ κλπ... αντί να μπαίνει σε μια αέναη κόντρα και αλληλοφαγωμάρα με τους συναδέλφους του σκηνοθέτες που θα κατέστρεφε τη δημιουργικότητά του, να διεκδικήσει τα περιορισμένα κονδύλια μια κρατικής επιδότησης, πήγε στο εξωτερικό να κάνει ταινίες με τα δικά του στάνταρ.
Τι λαμπρή πορεία, και πόση δουλειά και δημιουργική μοναχικοτητα κρύβει πίσω της. Ο «Χρυσός Λέοντας» είναι φυσικά μια καταξίωση, αλλά είναι κυρίως η ενθάρρυνση να συνεχίσει να βαδίζει στο ίδιο δημιουργικό μονοπάτι που επέλεξε για τον εαυτό του κάποια χρόνια πίσω.
Περισσότερο από ένας καλός σκηνοθέτης με βραβευμένες ταινίες, ο Λάνθιμος είναι ένα success story που εμπνέει.
Για το πώς η επιμονή, η υπομονή, η εστίαση, η πειθαρχία, η καθημερινή εργασία στις λεπτομέρειες, το καθαρό μυαλό, οι σωστές αποφάσεις ανοίγουν τον δρόμο για την επιτυχία. Το ταλέντο δεν αρκεί αν δε δουλέψεις κ αν δεν έχεις την κρίση να πάρεις τις σωστές αποφάσεις διαχειριζόμενα τον χρόνο σου κ τις ικανότητες σου σωστά.
Μου άρεσε η δήλωση του Λάνθιμου ότι πήρε καιρό για το Hollywood να δεχτεί ταινίες σαν τη δική του. Η επιτυχία λοιπόν ήρθε με τον δικό του τρόπο. Δεν το λες πάντως κ λίγο το συντηρητικό Hollywood να αφήνει στην άκρη την πολιτική ορθότητα και να ενθουσιάζεται με την ταινία σου.
