«2020: Obscene» τιτλοφορείται η περφόρμανς-μανιφέστο για την ακρότητα των σωμάτων και των βλεμμάτων, της Αλεξάνδρας Μπαχτσετζή που ανεβαίνει στη Μικρή Σκηνή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση μεταξύ 16 και 18 Δεκεμβρίου (17:00). Μία περφόρμανς για τον ερωτισμό και το «άσεμνο», με τους διοργανωτές να θέτουν τα εξής ερωτήματα για το τι να αποτελεί: καρέ από το Blowup, την πολύκροτη ταινία του Michelangelo Antonioni, ή στούντιο όπου γυρίζονται τσόντες;
Το σκηνικό του 2020: Obscene της Αλεξάνδρας Μπαχτσετζή με τα χτυπητά χρώματα και τις κάμερες που καταγράφουν τα πάντα, είναι στο όριο.
Ελληνικής καταγωγής περφόρμερ, χορογράφος και εικαστική καλλιτέχνις με έδρα τη Ζυρίχη και σημαντικούς σταθμούς και συνεργασίες στην καριέρα της –MoMA Νέας Υόρκης, Tate Modern Λονδίνου, ImPULSTanz Βιέννης, Julidans Άμστερνταμ κ.ά.– η Αλεξάνδρα Μπαχτσετζή, στο 2020: Obscene, χρησιμοποιεί το σώμα, το κείμενο και την εικόνα για να διερευνήσει τα ασαφή όρια του «άσεμνου» (obscene) επί σκηνής (on scene).
Από κοινού με τρεις ακόμα περφόρμερ, η χορογράφος εστιάζει στη σχέση ανάμεσα στο ακραίο σώμα και στην κατανάλωσή του από το ηδονοθηρικό βλέμμα και την υπερβάλλουσα κειμενικότητα. Από τη μια, το έργο εξετάζει τα προβλήματα του θεάτρου ως μηχανισμού χειραγώγησης σε ό,τι αφορά την αποπλάνηση, την έλξη και τα παιχνίδια της σεξουαλικής ταυτότητας, ενώ από την άλλη διερευνά το ίδιο το σώμα των περφόρμερ ως τόπο αποξένωσης και περιορισμού.
© Melanie Hofmann
Οι περφόρμερ έρχονται αντιμέτωποι με την ίδια τους τη σωματικότητα – με τις αντινομίες ανάμεσα στη διαίσθηση και στη χειρονομία, στο φως και στη νύχτα, στη χορογραφική παρτιτούρα και στο σενάριο, στον κανόνα και στη μορφή, στη σύλληψη και στη δράση. Το έργο, συνεπώς, δεν αμφισβητεί μονάχα το ανατρεπτικό και το κανονιστικό στην παραστατική τέχνη, αλλά προσφέρεται το ίδιο μέσα από την υπερβολή ως μια ριζοσπαστική διακοπή μορφοποιήσεων, χειρονομιών, πολιτισμικών μοτίβων και αρχετύπων.
Η σύλληψη και η χορογραφία είναι της Αλεξάνδρας Μπαχτσετζή, συνεργάτης σε σύλληψη και σκηνικά ο Σωτήρης Βασιλείου, συνεργάτρια σε σύλληψη και δραματουργία η Dorota Sajewska. Η δημιουργία και ερμηνεία είναι των Αλεξάνδρα Μπαχτσετζή, Owen Ridley-Demonick, Tamar Kisch και Σωτήρη Βασιλείου.
Η παράσταση είναι μια συμπαραγωγή στο πλαίσιο του Programmers’ Fund of Reso—Dance Network Switzerland, με την υποστήριξη του Pro Helvetia—Swiss Arts Council.
© Melanie Hofmann
Η Αλεξάνδρα Μπαχτσετζή
Γεννημένη στην Ελβετία, από Ελβετίδα μητέρα και Έλληνα πατέρα, η Αλεξάνδρα Μπαχτσετζή αυτοσυστήνεται ως «ξεριζωμένη», χωρίς να αναφέρεται στην καταγωγή ή στην ταυτότητά της προκειμένου να ορίσει την πολιτική και αισθητική τοποθέτησή της. «Δεν είχα την αίσθηση του ανήκειν μέσα στη γλώσσα ή στον τόπο. Γι’ αυτό και ήθελα να δημιουργήσω μια τέτοια αίσθηση για τον εαυτό μου. Να δημιουργήσω έναν χώρο όπου θα μπορώ να υπάρχω» λέει.
Έκανε το χορογραφικό της ντεμπούτο το 2001, με την παράσταση «Perfect». Έκτοτε, έχει παρουσιάσει περισσότερα από 30 έργα, σε συνεργασία με κορυφαίους πολιτιστικούς οργανισμούς, όπως το ΜοΜΑ της Νέας Υόρκης και την Tate Modern του Λονδίνου.
Συμμετείχε στην documenta 14 (Αθήνα/Κάσελ, 2017), με την περφόρμανς «Private Song», όπου εξερεύνησε ζητήματα φύλου και πολιτιστικών κατασκευών πάνω στα έμφυλα πρότυπα.
Στα μάτια της Μπαχτσετζή, η ποπ κουλτούρα, τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και ο κόσμος του διαδικτύου παράγουν τα νέα μοτίβα του σύγχρονου χορού. Η ίδια ερμηνεύει τον χορό ως μια πολυφωνική γλώσσα όπου διασταυρώνονται πολλοί δημιουργικοί χώροι: από τη ζωγραφική και την αρχιτεκτονική μέχρι τη φωτογραφία, το βίντεο, τον κινηματογράφο, την τηλεόραση και τη βιομηχανία του πορνό.
Έχει τιμηθεί με διάφορα βραβεία, ανάμεσά τους το Performancepreis Schweiz (Ελβετικό Βραβείο Επιτελεστικής Τέχνης) (2012), το Ελβετικό Βραβείο Τεχνών (2011) και το Migros-Kulturprozent Jubilee Award (2007). Από το 2001, οπότε άρχισε να εργάζεται ανεξάρτητα, η Μπαχτσετζή έχει δημιουργήσει πάνω από τριάντα έργα, τα οποία έχουν παρουσιαστεί παγκοσμίως, σε χώρους όπως το MoMA (Νέα Υόρκη), το Stedelijk Museum (Άμστερνταμ), η Tate Modern (Λονδίνο), το Museo Jumex (Πόλη του Μεξικού), το ImPULSTanz (Βιέννη), το Julidans (Άμστερνταμ), η Bundeskunsthalle (Βόνη) και το MUDAM (Λουξεμβούργο).
Έναρξη προπώλησης: Τρίτη 29/11, 17:00
Πληροφορίες παράστασης
Στέγη Ιδρύματος Ωνάση
Συγγρού 107
16 – 18 Δεκεμβρίου 2022
Μικρή Σκηνή
Παραστάσεις: Παρασκευή έως Κυριακή 21:00
Διάρκεια παράστασης: 85’
Εισιτήρια
Έναρξη προπώλησης: Τρίτη 29/11, 17:00
Κανονικό: 7 €, 15 €
Μειωμένο, Φίλος, Παρέα 5 - 9 άτομα: 12 €
Παρέα 10+ άτομα:11 €
Κάτοικος Γειτονιάς: 7 €
Ανεργίας, ΑμεΑ: 5 €
Συνοδός ΑμεΑ: 10 €
Ομαδικές κρατήσεις στο [email protected]
