Στην πολυτάραχη ζωή του ρηξικέλευθου καλλιτέχνη και διανοητή Αντονέν Αρτώ, με την ελληνική καταγωγή και την παγκόσμια φήμη, εστιάζουν τα θεατρικά έργα «Αρτώ / Βαν Γκογκ» και «Κόκκαλο» των Ιόλης Ανδρέαδη και Άρη Ασπρούλη, τα οποία πρόκειται να ανεβούν στην κεντρική σκηνή του «The Tank Theatre», στη Νέα Υόρκη, σε σκηνοθεσία της Ελληνίδας σκηνοθέτριας με τη σταθερή διεθνή παρουσία, Ιόλης Ανδρεάδη.
Τα δύο έργα θα ενταχθούν στο ρεπερτόριο του αμερικανικού θεάτρου, και θα ανεβούν στις 13, 14 και 15 Απριλίου, υπό τον γενικό τίτλο «The Artaud Diptych».
Η 15ετής έρευνα της Ιόλης Ανδρεάδη πάνω στον σπουδαιότερο και επιδραστικότερο διανοητή και καλλιτέχνη του θεάτρου στον 20ο αιώνα επισφραγίζεται και με το γεγονός πως οι δύο αυτές παραστάσεις τελούν υπό την αιγίδα του «International Center for Artistic and Academic Research on Antonin Artaud» ανήκοντας και επίσημα πλέον στο παγκόσμιο σώμα της έρευνας γύρω από το έργο του Αντονέν Αρτώ.
Μόνο που τα δύο αυτά έργα σε σκηνοθεσία Ιόλης Ανδρεάδη, δεν είναι τα μόνα τα οποία έχουν επιλεγεί να ανεβούν επί αμερικανικού εδάφους. Το εν λόγω θέατρο, «The Tank Theatre», είχε επιλέξει το 2019 να ανεβεί το έργο της «ION», και το 2020 το έργο της «FILIKI ETAIREIA: The Brotherhood behind the Revolution».
Όσο για την παρουσίαση των παραστάσεων στη Νέα Υόρκη, πραγματοποιείται με την ευγενική χορηγία του Ιδρύματος Γεωργίου και Βικτωρίας Καρέλια, την ευγενική υποστήριξη του Ιδρύματος Ιωάννου Φ. Κωστοπούλου και του Ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης και υπό την αιγίδα του Γενικού Προξενείου της Ελλάδας στη Νέα Υόρκη.
«Αρτώ / Βαν Γκογκ» και «Κόκκαλο»
Τα έργα «Αρτώ / Βαν Γκογκ» με τον σπουδαίο Αμερικανό ηθοποιό Gene Gillette, και «Κόκκαλο», με τον Γεράσιμο Γεννατά και τον μουσικό περφόρμερ Γιώργο Παλαμιώτη, είχαν ανεβεί στην αρχή της θεατρικής σεζόν 2022-2023, στο Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν, στο πλαίσιο της θεατρικής τριλογίας «The Artaud Trilogy»· την τριλογία συμπληρώνει το έργο «Οικογένεια Τσέντσι».
Η τριλογία («The Artaud Trilogy») κυκλοφορεί από την Κάπα Εκδοτική.
Περισσότερα για την τριλογία του Αρτώ, στο σημείωμά μας «Θέατρο: Ο Αρτώ, ο Βαν Γκογκ και η κοινωνία».
