Πιστό στο ραντεβού του με τους φίλους των κόμικς, το φετινό Comicdom ανοίγει τις πύλες του στην Τεχνόπολη το τριήμερο 17-19 Μαΐου. Μαζί του φέρνει και τον πιο διάσημο τυχοδιώκτη με την κυριολεκτική έννοια της λέξης. Ο Κόρτο Μαλτέζε «πιάνει λιμάνι» στην Πειραιώς και μας αποκαλύπτεται μέσα από 27 μεγάλα πάνελ με εικόνες και κείμενα. Η έκθεση «Ούγκο Πρατ. Η κληρονομιά, το έργο, η βιογραφία», σε επιμέλεια της διαχειρίστριας του έργου του Πρατ, Πατρίτσια Ζανότι, επιχειρεί να μας μπάσει στο σύμπαν του Ιταλού δημιουργού και του σημαντικότερου δημιουργήματός του.
Με τον Κόρτο Μαλτέζε, αφηγείται σε συνέντευξη ο Ιταλός παραμυθάς, κοιταζόμαστε στα μάτια· από εκεί ξεκινάνε όλα. Μόλις σχεδιάσω το πρόσωπό του και του δώσω ζωή, ο Κόρτο με κοιτάει ευθεία στα μάτια και με ρωτάει: «Και τώρα; Τι σκοπεύεις να κάνεις τώρα;». Κάπως έτσι ξεκινάει η περιπέτεια. Το σχέδιο, η αφήγηση, η ζωγραφική, ο έρωτας, η ζωή ολόκληρη είναι για τον Ούγκο Πρατ μια περιπέτεια. Μια Οδύσσεια, μια αέναη επιστροφή.
Η αλήθεια είναι πως κοιτώντας τη ζωή του μπορείς να εξηγήσεις το μυθιστορηματικό του alter ego. Γεννημένος το 1927 στο Ρίμινι, θα ζήσει την παιδική του ηλικία στη Βενετία. Δέκα μόλις χρόνων ταξιδεύει στην Αντίς Αμπέμπα της Αιθιοπίας με τη μητέρα του, παθιασμένη με τον εσωτερισμό, η οποία ήταν κόρη ενός Ισπανοεβραίου από το Τολέδο εγκατεστημένου στη Βενετία και μιας Τουρκοεβραίας από το Μουράνο. Στα δεκατέσσερά του θα στρατολογηθεί κοντά στον πατέρα του, ο οποίος ήταν γιος ενός Γάλλου αρχιτέκτονα αγγλικής καταγωγής, στην υπηρεσία του ιταλικού αποικιακού στρατού.
Ο νεαρός Ούγκο θα ζήσει την επιστροφή του αυτοκράτορα Hail S lassi στην Αντίς Αμπέμπα το 1941 και τον θάνατο του πατέρα του σε κάποιο βρετανικό στρατόπεδο συγκέντρωσης, προτού επαναπατριστεί από τον Ερυθρό Σταυρό στην Ιταλία το 1943. Υπό την απειλή των SS που ελέγχουν τη Βενετία, που τον υποπτεύονται για συνωμοσία (ως Νοτιοαφρικανό πράκτορα!), θα περάσει 18 μέρες στη ναυτική αστυνομία του Ράιχ προτού διαφύγει και προσχωρήσει στον στρατό των Συμμάχων.
Όνειρο στον Κόρτο Μαλτέζε
Η συνέχεια θα είναι εξίσου συναρπαστική: έπειτα από μια τετραετία συνεργασίας με τον σεναριογράφο Mario Faustinelli και δημοσιεύματα σε διάφορα περιοδικά της εποχής, μια επαγγελματική πρόταση θα οδηγήσει το 1949 τον Πρατ στο Μπουένος Άϊρες όπου θα παραμείνει για δεκατρία ολόκληρα χρόνια, μέχρι το 1962. Στο ενδιάμεσο, μια χρονιά θα τον βρούμε στη Royal Academy of Watercolor του Λονδίνου, όπου γράφεται για να μυηθεί στην τέχνη της ακουαρέλας, μιαν άλλη, στη Βραζιλία. Το 1952 θα κάνει τον πρώτο του γάμο με μια νεαρή Γιουγκοσλάβα ονόματι Maria Wogerer. Τη γνώρισε σε μία από τις επιστροφές του στη Βενετία και τη χώρισε στο Μεξικό, αφού απέκτησε τα δύο πρώτα του παιδιά. Πριν επιστρέψει πια μόνιμα στη γενέτειρά του, το 1965-66, θα κάνει ένα δεύτερο γάμο, με τη Βελγίδα Anne Fognier, και θα αποκτήσει άλλα δύο παιδιά.
Οι ερωμένες διαδέχονται η μία την άλλη, τα παιδιά που φέρουν τ’ όνομά του πολλαπλασιάζονται (δικά του ή και αγνώστων), το ταξίδι δεν σταματάει ποτέ: Φινλανδία, Νορβηγία, Αιθιοπία, Κένυα, Τανζανία, Παρίσι (όπου θα «εγκατασταθεί» για μια δεκαπενταετία, 1969 με 1984), Ιρλανδία, Μαρόκο, Καραϊβική, Αμερική, Καναδάς, Αφρική, Νησιά του Ειρηνικού. Κάθε προορισμός και μια ιστορία, στα χνάρια του Κόρτο ή των αγαπημένων του συγγραφέων: Ρόμπερτ Λούι Στίβενσον (Το νησί του θησαυρού), Ζόζεφ Κόνραντ και Τζακ Λόντον, αλλά και Λουγκόνες, Μελβίλ, Τόμας Μουρ, Ερνεστ Χεμινγουέι ή Ερμαν Εσσε.
Καθόλου τυχαία ο Ούγκο Πρατ θεωρείται από πολλούς ένας λογοτέχνης που εικονογραφούσε τις αφηγήσεις του. Με τον λιγομίλητο και δωρικό, κοσμαγάπητο ναυτικό του απέκτησε μια τεράστια καριέρα. Του χάρισε όμως και κάτι άλλο: την αέναη επιστροφή στα χέρια και στο βλέμμα των νέων παιδιών.
18ο Comicdom Con, 17-19 Μαΐου στην Τεχνόπολη. Το πρόγραμμα του φεστιβάλ περιλαμβάνει επίσης εκθέσεις για την τέχνη των ιαπωνικών manga και για τα 40 χρόνια του Dragon Ball, αφιερώματα σε Ελληνες δημιουργούς, διεθνείς καλεσμένους, θεματικές συζητήσεις, ελληνικά βραβεία κόμικς κ.ά.
