Υπάρχουν τίτλοι που, από μόνοι τους, θέτουν το πλαίσιο μιας συζήτησης, ανοίγουν πεδία σκέψης και προκαλούν την περιέργεια του βλέμματος. Το «that’s what she said» της Σοφίας Ροζάκη είναι ακριβώς ένας τέτοιος τίτλος: μια φράση καθημερινής χρήσης που φέρει πάνω της τη δυναμική της ανατροπής και παραπέμπει σε μια πολύ επιτυχημένη τηλεοπτική σειρά (προσωπικά, δηλώνω λάτρης του «the office»). Στην γκαλερί Ζουμπουλάκη από σήμερα, Πέμπτη, έως τις 15 Μαρτίου, η καλλιτέχνις αναπτύσσει μια εικονογραφία που αντλεί από το προσωπικό, το πολιτικό, το ονειρικό και το απολύτως πραγματικό, με την επιμέλεια της Ελένης Μιχαηλίδη.
Η Ροζάκη δεν αναπαράγει απλώς ένα σχόλιο πάνω στη γλώσσα ή στις δυναμικές της αναπαράστασης. Αντίθετα, επαναδιεκδικεί το πεδίο του βλέμματος μέσα από μια ζωγραφική που κινείται με άνεση ανάμεσα στον κουήρ φορμαλισμό και τον σουρεαλισμό. Οι εικόνες της είναι γεμάτες από αντικείμενα, χειρονομίες και υπαινιγμούς, σε μια σύνθεση που ισορροπεί ανάμεσα στο χειροποίητο και το ψηφιακό, το ευαίσθητο και το τολμηρό. Pop χρώμα, κοφτές γραμμές με τη λογική του κολλάζ, υλικά που δίνουν γλυπτική υπόσταση στο έργο, χτίζουν μια αφήγηση που είναι ταυτόχρονα άμεση και κρυπτική, τρυφερή και ανατρεπτική.
Σοφία Ροζάκη, «mother fuckin ate»@ZoumboulakisGalleries
Η δουλειά της δεν αποτελεί απλώς μια καταγραφή ή μια κριτική στάση απέναντι στις εικόνες που κυκλοφορούν γύρω μας. Συνεχίζοντας στο ίδιο μοτίβο από την έκθεσή της στο Καφέ του Αρχαιολογικού Μουσείου (2019), δημιουργεί χώρους όπου το βλέμμα μπορεί να σταθεί, να παρατηρήσει, να αισθανθεί. Μέσα από πολύχρωμα, εκ πρώτη όψεως διασκεδαστικά μοτίβα και ποπαρτίστικες φιγούρες, η Ροζάκη διερευνά τις αποχρώσεις της καθημερινότητας, τη ρευστότητα των έμφυλων ταυτοτήτων, τη διαρκή διαπραγμάτευση ανάμεσα στην επιθυμία και την κοινωνική σύμβαση.
Σε αυτήν την έκθεση, κάθε έργο λειτουργεί ως μια σκηνή από μια ανοιχτή ιστορία: κομμάτια ζωής, αποσπάσματα ονείρων, θραύσματα από αναμνήσεις και προσδοκίες. Το εικαστικό της λεξιλόγιο μοιάζει να ανασυνθέτει έναν κόσμο που δεν είναι ούτε αμιγώς φανταστικός ούτε αυστηρά ρεαλιστικός – είναι ένας χώρος που διαρκώς επανεφευρίσκεται, όπως ακριβώς οι σχέσεις, οι ταυτότητες, οι φωνές που μας συγκροτούν.
Σοφία Ροζάκη, «and its gonna be like this» @ZoumboulakisGalleries
Η Σοφία Ροζάκη (γ. 1990) σπούδασε ζωγραφική στο Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών της Σχολής Καλών Τεχνών του ΑΠΘ. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα, αναπτύσσοντας μια εικαστική πρακτική που συνομιλεί με τις έννοιες του φύλου, της μνήμης, της σωματικότητας και της ετεροτοπίας. Έχει συμμετάσχει σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό, σε φεστιβάλ, art fairs και ερευνητικά προγράμματα, διαμορφώνοντας ένα προσωπικό εικαστικό ιδίωμα που ισορροπεί ανάμεσα στην αμφισβήτηση και τη γοητεία, τη χειρονομία και την αφήγηση, τη φαντασία και το βίωμα.
Κεντρική φωτ.: Έργο της Σοφίας Ροζάκη με τίτλο «be my forever 2 a.m.» @ZoumboulakisGalleries
