Μπορεί ένας πλαστός πίνακας να συγκινήσει; Ποια η σημασία του αυθεντικού στον καιρό των NFTs και του blockchain; Ποιος ορίζει την αξία της τέχνης; Πόσο ελεύθερος είναι ένας καλλιτέχνης; Τι είναι, τελικά, η τέχνη; Τι σημασία έχει η τέχνη –και η ζωή η ίδια– όταν πλέον υπάρχει η ψηφιακή πραγματικότητα; Ερωτήματα σαν αυτά διατρέχουν την παράσταση του σύγχρονου Πολωνού σκηνοθέτη Λούκας Ταρκόβσκι, με τίτλο «Rohtko» η οποία είχε παρουσιαστεί πέρυσι στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση, και επαναλαμβάνεται φέτος, στις 8-10 Μαρτίου (19:00). Επίκεντρό της ο εξπρεσιονιστής Μαρκ Ρόθκο με αφορμή μία ιστορία απάτης. με επίκεντρο τον εξπρεσιονιστή Μαρκ Ρόθκο ξεδιπλώνεται στην παράσταση του
Η παραπάνω παράσταση δεν είναι η μόνη για την οποία ο Tαρκόβσκι επιστρέφει στην Ελλάδα για τη Στέγη δύο φορές σε τρεις μήνες. Εκτός από τον «Rohtko» που χαρακτηρίστηκε η κορυφαία ξένη παραγωγή, πρόκειται και για το «Respublika» που θα κάνει ελληνική πρεμιέρα τον Ιούνιο σε έναν χώρο-έκπληξη, εκτός Στέγης.
Με μακρά συνεργασία με τον εμβληματικό επίσης Πολωνό σκηνοθέτη Κρίστιαν Λούπα, ο Λούκας Ταρκόβσκι, παραδίδει ένα θέαμα-εμπειρία, στα όρια θεάτρου, σινεμά και video art, μια εικονοκλαστική παράσταση-βουτιά στο άδυτο της σύγχρονης τέχνης.
Ο αναγραμματισμός στον τίτλο της παράστασης και στο όνομα του Rothko, δεν πρόκειται για λάθος, αλλά για μια εσκεμμένη παραποίηση από τους δημιουργούς του έργου, καθώς στο επίκεντρο του έργου βρίσκεται μια αληθινή ιστορία πλαστογραφίας έργου τέχνης: πριν από λίγα χρόνια ένας πίνακας του πρωτοπόρου ζωγράφου του αφηρημένου εξπρεσιονισμού Μαρκ Ρόθκο πουλήθηκε στο αστρονομικό ποσό των 8,5 εκατομμυρίων δολαρίων. Μόνο που, όπως αποδείχθηκε, ο πίνακας ήταν πλαστός, και τότε ξέσπασε ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα απάτης στην ιστορία της σύγχρονης τέχνης.
Ένα κινέζικο εστιατόριο, με τα κρεμαστά φαναράκια και τους μάγειρες πάνω από τις κατσαρόλες με τα νουντλς, μια κατάλευκη γκαλερί της Νέας Υόρκης με νέον επιγραφές, το διπλό κρεβάτι με τα ανακατωμένα κλινοσκεπάσματα ενός καλλιτέχνη από τη Λετονία που έμελλε να αλλάξει την ιστορία της σύγχρονης τέχνης, οθόνες ύψους επτά μέτρων που ορθώνονται στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση. Το σκηνικό αυτό, κάτι μεταξύ κινηματογραφικού πλατό και video art πρότζεκτ, υπό τους ήχους δυνατών ατμοσφαιρικών beats, θα καταληφθεί από διάσημους ζωγράφους και Κινέζους μάγειρες, γκαλερίστες, εμπόρους τέχνης και πλαστογράφους, μαικήνες της τέχνης και υπάλληλους παράδοσης φαγητού.
Παίζουν οι Juris Bartkevičs, Kaspars Dumburs, Ērika Eglija-Grāvele, Yan Huang, Andrzej Jakubczyk, Rēzija Kalniņa, Katarzyna Osipuk, Artūrs Skrastiņš, Mārtiņš Upenieks, Vita Vārpiņa, Toms Veličko, Xiaochen Wang. Mετάφραση και υπερτιτλισμός: Γιάννης Παπαδάκης
Η παράσταση δημιουργήθηκε στο Dailes Theater της Λετονίας σε συνεργασία με το JK Opole Theater της Πολωνίας και το Ινστιτούτο Adam Mickiewicz, με συγχρηματοδότηση από το Υπουργείο Πολιτισμού και Εθνικής Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Δημοκρατίας της Πολωνίας.
Στέγη Ιδρύματος Ωνάση, Λεωφ. Α. Συγγρού 107, 211 1981784. Τις φωτογραφίες τράβηξε η Πηνελόπη Γερασίμου. Πηγή φωτ.: Στέγη Ιδρύματος Ωνάση
Επιμέλεια κειμένου: Νεκταρία Μαραγιάννη
