Ένα κράτος που χάσκει από παντού! Από τον τρωγλοδύτη, φίρμα των καναλιών, στις υπόγειες διαδρομές των στραταίων με το οργανωμένο έγκλημα και τις προσφερόμενες στην τρομοκρατία…υπηρεσίες, στη χαδιάρικη ποινή για τους τρεις (τελικά) από τους οκτώ κατηγορούμενους φοιτητές της ομηρείας και διαπόμπευσης του Πρύτανη στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο έως το βρέφος στον υπόνομο των Εξαρχείων! Από τη «δολιοφθορά» στον αγωγό μεταφοράς πόσιμου νερού στην Αίγινα, που πιθανώς να μην είναι δολιοφθορά αλλά ενδεχόμενη κατασκευαστική αστοχία, από την ΕΔΕ για την άλλη «δολιοφθορά» στις ψηφιακές εξετάσεις του Πανεπιστημίου Αθηνών της οποίας η «τύχη» αγνοείται μέχρι τις «λίμνες» που σχηματίζονται στις άκρες των δρόμων όταν απλώς βρέχει και έως το σύστημα τηλεδιοίκησης στον σιδηρόδρομο, σειρά εκκρεμοτήτων έρχονται και φεύγουν σαν διάττοντες αστέρες από τη ζωή μας, που την καθορίζει ένα μόνο δεδομένο:
Η ρουτίνα μιας επαναλαμβανόμενης διαπίστωσης. Μάθαμε να ζούμε σ' ένα Κράτος ελλειμματικό, που χάσκει από παντού…
Υπάρχει μια Μεταρρύθμιση, η «Μητέρα» όλων των Μεταρρυθμίσεων που δεν την πιάνει στο στόμα του ούτε ο Πρωθυπουργός, η οποία μάλλον θα τον φοβίζει και στη σκέψη ακόμη, που όμως εάν θέλει (κάποιος) να αλλάξει ουσιαστικά τον τόπο, θα πρέπει να την τολμήσει. Η Μεταρρύθμιση του Κράτους! Συνδυαστικά θα μπορούσε να συμπεριληφθούν κι οι αλλαγές στο πολιτικό σύστημα. Καταλαβαίνω ότι αυτό θα έκανε το πρόβλημα ακόμη πιο δύσκολο και πιο πολύπλοκο. Αλλιώς, η Ελλάδα δεν θα καταφέρνει να ξεφύγει από τη μόνιμη και σταθερή «μοίρα» της. Ακόμη κι αν κάνει προόδους σε επιμέρους ζητήματα δεν θα αποφεύγει εκείνο που κανείς λογικός δεν επιθυμεί. Το να σέρνεται…
Μέσα σε μια, σχηματικά, εβδομάδα ήρθαμε ως κοινωνία αντιμέτωποι με την ύπαρξη τρωγλοδύτη «Παλαιοχριστιανού» δημοσίου υπαλλήλου που εργαζόταν στην Υπηρεσία Καθαριότητας του Δήμου Ερέτριας με…τηλεργασία από το λαγούμι του! Ο οποίος εκμεταλλευόμενος, στο μεταξύ, το ενδιαφέρον των…πεινασμένων καναλιών για το σύγχρονο σπηλαιάνθρωπο σκόρπισε τη «σοφία» του για μια ποικιλία θεμάτων από τον ψεκασμό έως την…ανελευθερία του εμβολιασμού. Ας αφήσουμε κατά μέρους ότι «νησίδες» της κοινωνίας αποδέχονταν τις «αλήθειες» του. Εννοείται ότι τίποτε δεν μπορεί να απειλήσει τη θέση του ανθρώπου αυτού στο ελληνικό Δημόσιο, ούτε φυσικά τον μισθό του μέσω της εξ αποστάσεως ψηφιακής του εργασίας στην καθαριότητα των δρόμων. Το θέμα έφυγε, όπως ακριβώς ήρθε. Ήσυχα κι ωραία, ώστε να μην διαταραχθεί η ησυχία του Κράτους…
Ποιος άραγε θα έμπαινε στη μεγάλη περιπέτεια να αναζητήσει αντίστοιχες περιπτώσεις μέσα στο κράτος του Κράτους; Θα ξεπερνούσε και τις πιο επικίνδυνες «Αποστολές» του Τομ Κρουζ. Κι αν ο «παλαιοχριστιανός» τρωγλοδύτης μοιάζει ιδανικό χολιγουντιανό σενάριο, η επόμενη είδηση θα σάρωνε στις δημοφιλείς πλατφόρμες με τις τηλεοπτικές σειρές.
Το εγχώριο οργανωμένο έγκλημα αποδεικνύεται άπαιχτο στο «σκάουτινγκ». Τέτοια απελπισία στο στράτευμα; Έλλειψη κρίσης στην πρόσληψη, αξιολόγησης στη συνέχεια και αδυναμίας ελέγχου και επιτήρησης. Από τους ΟΥΚάδες που αφέθηκαν ελεύθεροι μέχρι τον οπλουργό της Πολεμικής Αεροπορίας και τον πολυβολητή του Στρατού Ξηράς που παρουσιάζονται σαν υποχείρια ποινικού κρατουμένου με αντιεξουσιαστικό προσανατολισμό η εικόνα του Κράτους προβληματική και μίζερη.
Δεν μπορούμε να αρνηθούμε τις προσπάθειες που καταβάλλει με τους συνεργάτες του ο υπ. Προστασίας του Πολίτη Μ. Χρυσοχοΐδης. Οι έρευνες της ΕΛΑΣ κι οι συλλήψεις των δραστών δίνουν το «υλικό» της παρακμής που αποκαλύπτει ταυτόχρονα και την πολιτισμική καθίζηση. Όπως, επίσης, την προσήλωση του υπ. Δικαιοσύνης Γ. Φλωρίδη στην αυστηροποίηση του Ποινικού Κώδικα και των ποινών σε πράξεις πλημμεληματικού χαρακτήρα για τις οποίες από χρόνια είχε εμπεδωθεί η βεβαιότητα της ατιμωρησίας με τις χαλαρές ποινές.
Μια χαλαρότητα, που αν της δίναμε τίτλο θα λέγαμε:
Σήψις προκεχωρημένη…
