Δεν είπε ψέματα ο Κασσελάκης ότι μαθαίνει γρήγορα. Δείχνει να έχει έφεση στον χειρισμό του αριστεροδεξιού μίξερ που παράγει τον ιδεολογικό πολτό του ΣΥΡΙΖΑ. Οι επιδόσεις του στην πρόσληψη της λούμπεν αντίληψης πασπαλισμένης με τον λαϊκισμό Τσίπρα και την τοξική επιθετικότητα του ανεξέλεγκτου Πολάκη δείχνουν εξαιρετικές.
Μπορεί ο Τσίπρας να μην υπάρχει στην επόμενη μέρα του ΣΥΡΙΖΑ, η ιδεοληπτική παρακαταθήκη του όμως αφομοιώνεται ιδανικά από τον διάδοχο του. Ο πετυχημένος επιχειρηματίας από το Μαϊάμι, με την άνεση των τακτοποιημένων οικονομικών του, επιδίδεται σε πιρουέτες πολιτικής «αμπαλοσύνης» συνδυάζοντας κάτι από το ΣΥΡΙΖΑ αλλά κι από τους ΑΝΕΛ. Όπως και να το κάνουμε, μπορεί να δηλώνει Αριστερός από την Πολιτεία, αλλά δεν κρύβονται κι οι Δεξιές επιρροές των εφηβικών του χρόνων.
Ο Κασσελάκης θυμίζει έναν κομπέρ! Με το κοινό του δεδομένο, να χειροκροτεί όποιο αστείο ακούσει. Δεν έχει και μεγάλη κρίση, ούτε και κάποιο ευδιάκριτο πολιτικό πρόσημο αυτός ο κόσμος που κόσμησε με την παρουσία του την πλατεία των αγανακτισμένων, στα ταραγμένα χρόνια της χρεοκοπίας.
Αυτοί που κάποτε λάτρεψαν Τσίπρα, είναι οι ίδιοι που τον αποκαθήλωσαν. Ο τέως πρωθυπουργός είναι σαν να μην πέρασε πότε από τον ΣΥΡΙΖΑ. Σαν να μην τον λάτρεψαν ποτέ. Το κοινό Τσίπρα, έγινε πια κοινό Κασσελάκη. Ζει κι αναπνέει, τώρα, για τον Στέφανο. Γέμισε την εξέδρα του ριάλιτι Συνεδρίου, στη σκηνή του οποίου ο κομπέρ Πρόεδρος δήλωσε πολιτικός, ξεπατικώνοντας φιγούρες τύπου Τράμπ.
Δεν έχει κρύψει ότι μελέτησε Τσίπρα και Τράμπ ο υπό προθεσμία Αρχηγός. Αποδίδει στα ινδάλματα του την ικανότητα να στήσουν ένα πολύ καλό σόου. Είχε γράψει το 2015, ότι κατά την άποψη του ο Τράμπ υπερέχει λόγω εμπειρίας στη ζωή και για αυτό έχει επιτύχει πολύ περισσότερα από τον Τσίπρα.
Την εμπειρία του από το 2015, ο Κασσελάκης τη μετέφερε στο πρώτο του Συνέδριο. Και με το φορετό του μικρόφωνο ανέβηκε-κατέβηκε στη σκηνή σαγηνεύοντας το πλήθος των οπαδών του που όλως συμπτωματικώς είχε προσέλθει να τον αποθεώσει.
Κι έτσι σχηματίστηκε στο γήπεδο Ταε κβον ντο ο θαυμαστός «Κόσμος» Κασσελάκη. Τι μπορεί να ενώνει έναν ζάπλουτο, κοσμογυρισμένο 35άρι μ΄έναν σύντροφο ΣΥΡΙΖΑίο που δηλώνει παγιδευμένος στη χαράδρα (θυμίζει Γράμμο) να βομβαρδίζεται από τη Δεξιά; Δεν παραμιλούσε ο σύνεδρος, μιλούσε κανονικά.
Όπως κι ο άλλος, που του…έκανε ο Μητσοτάκης εμβόλιο με το ζόρι. Κι η άλλη συντρόφισσα, η «καφενόβια», «ταβερνόβια», «πλατειόβια», που θέλει να κάνει τζέρτζελο και σαματά. Όλοι αυτοί είναι μέλη του ΣΥΡΙΖΑ. Προσκυνούν Κασσελάκη, γιουχάρουν Γεροβασίλη. Δεν χρειάζεται να εξηγήσει ο Κασσελάκης τη συγκολλητική ουσία με αυτόν τον κόσμο. Αρκεί να τον βλέπουν και να ακούν ότι μια μέρα θα νικήσει τον Μητσοτάκη. Αρκεί να πέφτουν ήρεμοι για ύπνο και να ονειρεύονται την ήττα της Δεξιάς.
Η λούμπεν ολοκλήρωση του Κασσελάκη επιτυγχάνεται με την απόλυτη πρόσληψη της μισαλλόδοξης χυδαιότητας του Πολάκη. Ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ταυτίζεται πλήρως με την τραμπούκικη συμπεριφορά του συνεργάτη του και απολαμβάνει να οσφραίνεται τη δυσωδία του οχετού του.
Ο Κασσελάκης δεν έχει καμία προοπτική, κανένα ενδεχόμενο να συνομιλήσει με το υγιές κομμάτι των πολιτισμένων πολιτών της Κεντροαριστεράς. Τον έχουν καταδικάσει οι επιλογές του. Ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να ανοιχτεί πέραν του λούμπεν περιβάλλοντος του. Περικλείεται από έναν κόσμο προνεωτερικό, που θυμίζει τους τρωγλοδύτες «παλαιοχριστιανούς». Αυτούς εκφράζει, σε αυτούς οφείλει την πολιτική του ύπαρξη.
Το ίδιο θλιβερή είναι κι εκείνη η μειοψηφική μερίδα της υποτιθέμενης «ιντελιγκέντσιας» που λάνσαρε τον Κασσελάκη σαν έναν αναμορφωτή και σωτήρα του πολιτικού συστήματος.
Αστειότητες πλουσιόπαιδων…
