Τέσσερις ημέρες μετά την εισβολή του ΠΑΜΕ στο κατά το άλλα φυλασσόμενο αυστηρώς Αεροδρόμιο Αθηνών, η αριστεροδεξιά διοίκηση της ΟΛΜΕ κήρυξε για σήμερα δίωρη στάση εργασίας για να διευκολύνει τους εκπαιδευτικούς σε διαμαρτυρία υπέρ της Χαμάς και των Παλαιστινίων.
Από το υπ. Παιδείας δεν υπήρξε ακόμη αντίδραση. Φαίνεται υπάκουο στην απόφαση της ΟΛΜΕ να σταματήσει με την συνδικαλιστική επιβολή τα μαθήματα στις 12 το μεσημέρι. Δεν είναι η πρώτη φορά που ο κρατικοδίαιτος συνδικαλισμός παραβιάζει την «κόκκινη» γραμμή την οποία παρεμπιπτόντως αποδέχεται κι η Κυβέρνηση. Το εξοργιστικό στην περίπτωση δεν είναι η απόφαση για διαδήλωση υπέρ των Παλαιστινίων, είναι δικαίωμα όλων όσοι το επιθυμούν.
Το ταπεινωτικό για τη λειτουργία της Δημόσιας Δωρεάν Εκπαίδευσης που βάλλεται και υποβαθμίζεται συνειδητά είναι ότι καλούνται οι εκπαιδευτικοί να διαδηλώσουν εις βάρος του καθήκοντος τους απέναντι στους μαθητές και στους γονείς τους.
Και κυρίως, χωρίς να φέρνει αντίρρηση η Κρατική Διοίκηση υπό την εποπτεία του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας.
Το αριστερό προφίλ που διατηρεί με μαεστρία η Κυβέρνηση έχει από καιρό αρχίσει να ενοχλεί τους ακραιφνείς ψηφοφόρους της. Δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι βρίσκει σύμφωνους κι όσους εκ της Κεντροαριστεράς υπερψηφίζουν Μητσοτάκη. Διότι το πολύ το «Κυρ ελέησον το βαριέται κι ο παπάς»!
Το Μέγαρο Μαξίμου πολιτεύεται από το 2019 σε γραμμή πλεύσης πλησίον της Αριστερής όχθης. Έχει ενσωματώσει ήδη την Κεντροαριστερή αντίληψη της μη ενόχλησης των κλασικών «χρηστών» ηθών της ελληνικής κοινωνίας. Η οποία άλλα δηλώνει, άλλα επιθυμεί, άλλα πράττει. Κοινώς μεγαλουργεί στην υποκρισία. Υπό το πρίσμα αυτό θα έλεγε τρίτος παρατηρητής, τα πάει άριστα το Μαξίμου, στο να διαβάζει σωστά την κοινωνία.
Υπάρχουν όμως εκείνες οι περιπτώσεις στις οποίες παραβιάζεται η κοινή λογική. Συνέβη με το ΠΑΜΕ, συμβαίνει σήμερα με την ΟΛΜΕ. Κι η Κυβέρνηση πρέπει να βρίσκεται πάντα σε ετοιμότητα ώστε να κρίνει κατά περίσταση. Η ενιαία, σταθερή γραμμή ρουτίνας βγάζει, ενίοτε, σε κακό.
Η ΟΛΜΕ δεν είναι σύμμαχος του εκάστοτε υπ. Παιδείας κι ούτε του Κ. Πιερρακάκη σήμερα. Η ΟΛΜΕ μπορεί να έχει πρόεδρο ΔΑΚΕ, τον οποίο δεν κατάφερε ακόμη να διαγράψει η ΝΔ, αλλά ο συνδικαλιστής είναι απολύτως ενταγμένος στο περιβάλλον της Αριστεράς και της Ακροαριστεράς με τις οποίες συνεργάζεται αρμονικά.
Αν νομίζει ο Κ. Πιερρακάκης ότι δεν πρέπει να «τσιτώνει» για να κρατά εφεδρικές δυνάμεις σε πιο «σοβαρά» ζητήματα, κατά την άποψη μου σφάλλει. Οι γονείς, ακόμη κι οι πιο ένθερμοι των πάσης φύσεως διαδηλώσεων δε θέλουν το Δημόσιο Σχολείο ξέμπαρκο!
Η Κυβέρνηση προσπαθεί να μην τσαλακώσει το αριστερό της προφίλ.
Εμφανίζεται όμως πλαδαρή!
Μπορεί να καλπάζει τις δημοσκοπήσεις, αλλά κινδυνεύει τα χάσει το χαλί κάτω από τα πόδια της…
