Σκέψου το σχέδιο Νόμου περί του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών να μην απασχολούσε τόσο λίγους όσο διατείνεται η επιχειρηματολογία των ημερών. Στο μεταξύ, η αντιπαραγωγική συζήτηση με την παράθεση των διαρκώς επαναλαμβανόμενων απόψεων κι από τις δύο πλευρές, δεν λέει να κοπάσει. Στις παρυφές της επικαιρότητας του ενός θέματος, ζουν προφανώς κι άλλοι. Όπως, οι φοιτητές που επιθυμούν να σπουδάσουν σε συνθήκες κανονικότητας! Διαμαρτύρονται για τις καταλήψεις των Σχολών, φωνάζουν να μην αναβληθούν οι εξετάσεις τους όμως δεν εισακούονται. Ατυχώς για αυτούς, το δικό τους πρόβλημα έχει «μικρότερο» ενδιαφέρον και άλλωστε δεν είναι και τόσο λίγοι ώστε να τύχουν μεγαλύτερης προβολής…
Το κρατικό Πανεπιστήμιο παραμένει σε κατάσταση ομηρείας στα χέρια ενός συστήματος. Στο οποίο ανταμώνουν, θα έλεγε κανείς, βρίσκουν πεδίο σύμπλευσης η κυνική αδιαφορία των καθηγητών και ο τυχοδιωκτισμός των Αριστερών εξουσιαστών. Σε μια κατάσταση διαμορφωμένη από δεκαετίες, αναμφίβολα κάποιοι καθηγητές ταυτίζονται ιδεολογικά με τους καταληψίες, άλλοι από φόβο αποφεύγουν να εκδηλωθούν και μένουν τελικά εκτεθειμένοι κι αβοήθητοι οι φοιτητές.
Δημοσιεύω αυτούσια επιστολή μητέρας φοιτητή που έλαβα στο ηλεκτρονικό μου ταχυδρομείο:
«Διάβασα το άρθρο σας στο LIBERAL. Εξαιρετικό! Λέει απλά και ξεκάθαρα αυτό που συμβαίνει αυτή τη στιγμή στα Ελληνικά Πανεπιστήμια.
Ο γιός μου είναι τεταρτοετής φοιτητής στο ΕΜΠ τμήμα Πολιτικών Μηχανικών οπότε και γνωρίζω πολύ καλά τι συμβαίνει αυτή τη στιγμή.
Αυτό που είναι όμως εξίσου ανησυχητικό με την κατάσταση των Ελληνικών Πανεπιστημίων είναι η ενημέρωση από τα κανάλια τόσο τα ιδιωτικά όσο και τα κρατικά πάνω σε αυτό το θέμα. Το ότι η πλειοψηφία των ελληνικών πανεπιστημίων τελεί υπό κατάληψη δεν έχει αναφερθεί σε κανένα δελτίο ειδήσεων, απόδειξη ότι με όσους φίλους και γνωστούς μιλώ -οι οποίοι δεν τυγχάνει να έχουν παιδιά τους φοιτητές στα Ελληνικά Πανεπιστήμια- δεν έχουν ιδέα περί των έκνομων καταλήψεων...
Μήπως η ενημέρωση του κόσμου για ένα τόσο σημαντικό θέμα είναι παντελώς ελλιπής; Υπάρχει κάποιος λόγος που συμβαίνει αυτό;»
Η επιστολή είναι ενυπόγραφη. Για ευνόητους λόγους δεν πρέπει η κυρία επιστολογράφος να εκτεθεί σε κακόβουλους.
Οι Πρυτάνεις διέκοψαν, τις προάλλες, την απαθή στάση τους για να συμβουλεύσουν την Κυβέρνηση. Να επισπεύσει, είπαν, τη ψήφιση του Νόμου για τα ιδιωτικά ΑΕΙ ώστε να τελειώσει η φασαρία. Στο χώρο της δικής τους δικαιοδοσίας παραβιάζεται η νομιμότητα, εκείνοι προσποιούνται ότι δεν τους αφορά το πρόβλημα. Η εξέγερση βουλιάζει το Πανεπιστήμιό τους και δίχως ντροπή επιρρίπτουν το φταίξιμο στην Κυβέρνηση, στο όνομα μιας γενικής πολιτικής ευθύνης. Κρύβονται πίσω από το δάκτυλο τους.
Να είμαστε σαφείς. Η Κυβέρνηση θα πάρει όσο χρόνο νομίζει ότι χρειάζεται για την κατάθεση του σοβαρού νομοθετήματος. Οι Πρυτάνεις, έτσι κι αλλιώς θα μιλήσουν όταν το διαβάσουν και σχηματίσουν γνώμη. Έως τότε, δεν μπορεί να δικαιολογηθεί ούτε ενός λεπτού διακοπή στην ακαδημαϊκή λειτουργία. Συμβαίνει το αντίθετο. Όσο δεν ζητείται βοήθεια από τα ΑΕΙ η ντροπιαστική αθλιότητα συνεχίζεται.
Μετά τη συμβουλευτική παρέμβαση οι Πρυτάνεις επέστρεψαν στη δουλειά τους. Οι καταληψίες στη δική τους!
Κι οι δυο μαζί υπερηφανεύονται για τη διεθνή κατάταξη των κρατικών Πανεπιστημίων…
